เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 2163

ในคูน้ำธรรมชาติที่ถ้ำสวรรค์ การบรรลุยังคงดำเนินต่อไป

เวลาเหมือนพลังแห่งวิถีที่ไหลไปเรื่อยๆ ไม่รู้ว่าไหลไปที่ไหน

หายไปแบบไม่รู้เนื้อรู้ตัว

ไม่นานก็ถึงจุดสิ้นสุดของเวลาสามวันที่สัญญาว่าจะให้ลู่ฝานฝึกฝนแล้ว

เมื่ออาทิตย์ขึ้นทางทิศตะวันออก ฟ้าเริ่มสว่าง

ไอ้อ้วนตงที่ดื่มจนเมาค่อยๆ ลืมตาขึ้น

ดวงตาเบลอเพราะความเมา ไอ้อ้วนตงตบหัว มองลู่ฝานที่ยังเข้าฌานอยู่

ไอ้อ้วนตงหันมองรอบๆ แล้วพูดว่า “วิทยายุทธฉันยิ่งฝึกยิ่งถอยหลังจริงๆ ตอนหนุ่มวิทยายุทธต้อยต่ำ ไม่รู้ว่าการนอนคืออะไร ตอนนี้วิทยายุทธสูงขึ้นหน่อยกลับนอนไม่ยอมตื่น เกือบพลาดแล้วไงล่ะ”

บิดขี้เกียจยืดกล้ามเนื้อแป๊บหนึ่ง ไอ้อ้วนตงวางเหล้าที่ยังดื่มไม่หมดไว้ จากนั้นมองไปทางลู่ฝาน

เวลาสามวันผ่านไปแล้ว เหมือนลู่ฝานไม่ขยับเลย ยังอยู่ในการเข้าฌานเหมือนเดิม

แค่คิ้วที่ขมวดกันคลายออกเล็กน้อย หน้าตาดูสงบ

ส่วนด้านอื่นไอ้อ้วนตงยังไม่เห็นการเปลี่ยนแปลงที่ชัดเจน

ฝึกไม่สำเร็จ

หรือเวลาในการบรรลุไม่พอ

ไอ้อ้วนตงเลิกคิ้วขึ้นเบาๆ มองมือทั้งสองข้างกับหว่างคิ้วของลู่ฝานอย่างละเอียด

แม้เขาไม่เคยฝึกหนังสือซ่อนวิถี แต่เขาเคยเห็นเฟิงเสี่ยวชี่ฝึกสำเร็จ

จำได้ว่าตอนเฟิงเสี่ยวชี่ฝึกเต๋าสูญสิ้นสำเร็จ สองมือมีควันบางๆ หัวคิ้วมีแสงสีส้มแดง

ส่องแสงสะท้อนกับแสงของฟ้าดิน พลังบนตัวเปลี่ยนแปลงอย่างชัดเจน

นั่นน่าจะเป็นลักษณะตอนฝึกสำเร็จ แต่ลู่ฝานไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงแบบนี้ น่าจะไม่สำเร็จแล้วล่ะ

ไอ้อ้วนตงยิ้มบางๆ ผลแบบนี้พอคาดการณ์ได้อยู่แล้ว

ถึงขั้นที่พูดได้ว่าควรเป็นแบบนี้อยู่แล้ว

ในใต้หล้านี้จะมีคนบรรลุหนังสือซ่อนวิถีภายในสามวันได้ยังไง

แม้ความเข้าใจของลู่ฝานจะดีขนาดไหน เรื่องนี้ก็ยากเกินไปสำหรับเขาอยู่ดี

เวลาสองสามวัน ลู่ฝานสามารถจำวิชาเต๋าสูญสิ้นได้หมดก็ดีแค่ไหนแล้ว ได้เข้าฌานรับรู้ความยิ่งใหญ่ลึกซึ้งของหนังสือซ่อนวิถีตั้งหนึ่งครั้ง

ถือว่าเป็นประโยชน์ยิ่งใหญ่สำหรับเขาแล้ว

ในอนาคตอาจมีสักวันที่ลู่ฝานประสบความสำเร็จกับหนังสือซ่อนวิถีก็ได้ หรือไม่ก็อาจถึงขั้นฝึกเต๋าสูญสิ้นสำเร็จ แต่นั่นเป็นเรื่องในอนาคตแล้วล่ะ

ไอ้อ้วนตงหยิบหินแร่ขึ้นจากพื้น เอามาถือเล่นในมือ

ตอนนี้เขาจะลองปลุกลู่ฝานให้ตื่น

บอกว่าสามวันก็คือสามวัน ไม่สามารถบรรลุได้ในสามวัน วันที่สี่ก็ไม่ต่างกัน

ลู่ฝานควรตื่นได้แล้ว ไอ้อ้วนตงพูดพลางจะโยนหินแร่ใส่ตัวลู่ฝาน

จะปลุกคนให้ตื่นจากการเข้าฌาน ต้องเน้นทักษะนิดหน่อย ถ้าวิธีไม่เหมาะสม อาจทำให้คนที่กำลังเข้าฌานบาดเจ็บได้

คนที่รู้เรื่องการฝึกฝนจะรู้ว่าตอนเข้าฌานกับทะลุระดับ คือช่วงที่คนอ่อนแอที่สุด

ไม่ว่าจะเป็นนักบู๊หรือผู้ฝึกชี่ ถ้าโดนคนบังคับให้ตื่นจากการเข้าฌาน อาจทำให้เกิดพลังแว้งกัด เบาหน่อยก็บาดเจ็บ หนักหน่อยก็อาจถึงตายได้

ดังนั้นจึงต้องปลุกด้วยวิธีที่ถูกต้อง อย่างเช่นตอนนี้ไอ้อ้วนตงจะใช้วิธีโจมตีจุดฝังเข็มปลุกลู่ฝานให้ตื่น

เขารับรองได้เลยว่าพอโยนหินก้อนนี้ออกไป ลู่ฝานจะชาไปทั้งตัว และสามารถปลุกเขาให้ตื่นได้

แต่เขายังไม่ทันโยนหินแร่ในมือ จู่ๆ ลู่ฝานขยับตัวเล็กน้อย

จากนั้นพลังลึกลับสุดๆ ปล่อยออกมาจากตัวลู่ฝาน

ไอ้อ้วนตงอึ้งไป สัมผัสกับพลังบนตัวลู่ฝาน เขาก็ยังไม่รู้ว่านี่คือพลังอะไร

ตอนนี้พลานุภาพของลู่ฝานเปลี่ยนไปหมดแล้ว ไม่ใช่เซียนบู๊หรืออริยปราชญ์อีกต่อไปแล้ว แต่ก็ยังไม่เข้าสู่ระดับสูงสุด แล้วก็ไม่ใช่พลังแห่งโลกด้วย

เขาไม่ได้ยินที่ลู่ฝานพูดว่ามีวาสนากับวิชาแล้ว!

ลู่ฝานขยับมือเบาๆ ปราณชี่บนตัวเคลื่อนไหว

ฝึกหนังสือซ่อนวิถีเร็วกว่าเขาฝึกหนังสือซ่อนพลังชี่ซะอีก หนึ่งในสาเหตุหลักคือปราณชี่ของเขา

ทุกอย่างอภัยได้ ทุกอย่างล้วนมีอยู่

ถ้าผสานกับทุกอย่างได้ ก็จะทำลายทุกอย่างได้

ตอนลู่ฝานยังไม่ได้ฝึกหนังสือซ่อนวิถี เขาสามารถใช้เต๋าสูญสิ้นได้ส่วนหนึ่ง

อย่างเช่นดันพลังฟ้าดินออกไป!

ในการฝึกหนังสือซ่อนวิถี สิ่งแรกที่คนอื่นต้องแก้ปัญหาคือจะใช้พลังตัวเอง ขับไล่พลังฟ้าดินกับพลังแห่งวิถีออกไปยังไง

แต่นั่นไม่ใช่ปัญหาสำหรับลู่ฝานแล้ว

อันที่จริงก่อนที่จะฝึกหนังสือซ่อนวิถี ลู่ฝานผ่านจุดสำคัญซึ่งเป็นจุดที่ยากที่สุดของวิชาเต๋าสูญสิ้นโดยไม่รู้ตัวแล้ว

เขาเหมือนหยกที่ยังไม่ได้ขัดเกลา ขาดแค่ขั้นตอนสุดท้ายเท่านั้น

เมื่อเขาหาวิธีเจอ เขาสามารถทำให้ทั้งโลกตะลึงได้

เวลาสามวันมันสั้นสำหรับคนอื่น

แต่สำหรับลู่ฝานกำลังพอดี

ลู่ฝานยกมือขึ้นเหวี่ยง หนังสือซ่อนวิถีในม่านแสงค่อยๆ ปิดลง

ไม่มีพลังแห่งวิถีอะไรเลย แต่ลู่ฝานสามารถทำได้

ทุกอย่างอยู่ในสายตาของไอ้อ้วนตง เขานับถือจากใจจริง

ลู่ฝานหันหลังเดินไปด้านนอกแล้วพูดว่า

“ผู้อาวุโส เราควรออกไปกันได้แล้ว ยังมีด่านยากรอเราอยู่!”