เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 2165

“มีความห้าวหาญ! ไม่เลว!”

ผู้อาวุโสใหญ่เอ่ยชมลู่ฝาน แต่กลับทำให้ผู้อาวุโสเก้าหัวเราะพรืด

แต่สุดท้ายผู้อาวุโสเก้าก็เก็บเสียงหัวเราะตัวเอง ในเมื่อเขารับปากผู้อาวุโสใหญ่แล้วว่าจะไม่พูดอะไรมาก ก็ห้ามแสดงท่าทีแบบนี้ออกมา

ผู้อาวุโสใหญ่โยนแหวนออกไป ทำให้ทุกคนเห็นหน้าตาของแหวนจิ่วเซียว

พลังโจมตีลงบนแหวนจิ่วเซียว ทันใดนั้นแหวนจิ่วเซียวปล่อยแสงเก้าสีออกมา ค่อยๆ ลอยขึ้นไปบนท้องฟ้า

กลุ่มคนเอ่ยชมว่า “นี่คือแหวนเจ้าสำนักสินะ ดูยิ่งใหญ่มากเลย!”

“โห ถ้าสักวันฉันได้สวมแหวนนี้ก็คงดีสิ!”

“นายเนี่ยนะ ฉันว่าชาติหน้าก็ยังไม่มีหวังเลย!”

…...

ลู่ฝานก็เพิ่งเห็นครั้งแรกว่าแหวนจิ่วเซียวมีแสงแบบนี้ด้วย ตั้งแต่เขาสวมแหวนวงนี้ ก็ไม่เคยทดลองใช้งานแหวนจิ่วเซียวเลย

แค่ใช้มันเป็นแหวนเก็บของเท่านั้น มาเห็นวันนี้ เหมือนเขาสบประมาทแหวนจิ่วเซียวไปหน่อย

ก็จริงนะ แหวนของเจ้าสำนักผู้ยิ่งใหญ่ จะเป็นแค่แหวนเก็บของได้ยังไงล่ะ

ถ้าไม่มีประโยชน์ใช้งานสุดพิเศษ จะสมฐานะของเจ้าสำนักจิ่วเซียวได้ยังไง

แต่น่าเสียดายที่อาจารย์หวูเฉินไม่ยอมบอกเขา ลู่ฝานก็เลยไม่รู้ว่าใช้ยังไง

ลู่ฝานสงสัยมากว่าอาจารย์หวูเฉินรู้วิธีใช้งานจริงของแหวนจิ่วเซียวหรือเปล่า

เพราะฟังจากที่ไอ้อ้วนตงพูด อาจารย์หวูเฉินก็ไม่ได้ผ่านเก้าด่านสุดยากและเป็นผู้สืบทอดตำแหน่งเจ้าสำนักต่อ

ตอนเขาได้แหวน เบื้องบนก็เป็นคนให้เขา

ไม่แน่ใจเหมือนกันว่าเขารู้การใช้งานของแหวนหรือเปล่า

ความเร็วของแหวนเร็วขึ้นเรื่อยๆ จนจมเข้าไปในกลางอากาศ

จากนั้นทั้งท้องฟ้าส่องแสงสว่างจ้า เสียงฟ้าร้องดังขึ้น แล้วก็มีแสงสีส้มแดงทั่วฟ้า

เมื่อเสียงฟ้าร้องผ่านไป ก็มีเสียงบรรเลงดนตรีของเซียนดังขึ้น เงานับไม่ถ้วนลอยวนไปมาบนท้องฟ้า

ตอนนี้ทุกคนพบว่าเก้าผู้อาวุโสยืนเรียงหน้ากระดาน ฝ่ามือวางไว้ที่หน้าอก มองแสงด้านบนท้องฟ้า

ผู้อาวุโสใหญ่พูดด้วยเสียงเคร่งขรึมว่า

“ฟ้าดินเป็นพยาน ผู้อาวุโสผู้ล่วงลับแต่ละรุ่นของสำนักจิ่วเซียวเป็นพยาน การทดสอบผู้สืบทอดตำแหน่งเจ้าสำนักรุ่นต่อไปเริ่มขึ้นแล้ว สำนักจิ่วเซียวคงอยู่ตลอดกาลนาน!”

ผู้อาวุโสคนอื่นพากันพูดตาม

“สำนักจิ่วเซียวคงอยู่ตลอดไป!”

เห็นได้ชัดว่านี่คือพิธีสืบทอดตำแหน่งเจ้าสำนักจิ่วเซียว

ความอาฆาตฉายออกมาจากตาผู้อาวุโสเก้า รอยยิ้มบนหน้ากว้างขึ้นอีก เขาพูดเสียงกังวานว่า “ได้อยู่แล้ว”

ผู้อาวุโสเก้าชูตราประทับในมือแล้วพูดว่า “ฉันได้ของสิ่งนี้มาจากเขตแห่งความยุ่งเหยิงโดยบังเอิญ เป็นของล้ำค่าอย่างหนึ่ง มาจากเผ่ายันต์ที่สูญหายไปแล้ว ชื่อว่าตราประทับเป็นตาย ฉันเคยหาดูในตำราโบราณ ตราประทับเป็นตายใช้ลงโทษผู้กระทำผิดที่ทำผิดร้ายแรงและชั่วร้ายมาก ลู่ฝาน ฉันขอบอกตรงๆ ว่าในบันทึกของเผ่ายันต์มีเพียงสองคนที่รอดจากตราประทับเป็นตาย แต่คนหนึ่งบ้าไปแล้ว ส่วนอีกคนพิการ ส่วนคนที่เหลือ รวมถึงขุนพลังสุดเหนือฟ้าที่เข้าสู่แดนแปรสภาพจำนวนมาก ล้วนตายอยู่ในตราประทับเป็นตายอันนี้ทุกคน!”

ผู้อาวุโสเก้าพูดเสียงดังขึ้นเรื่อยๆ เหมือนเจตนาทำให้ลู่ฝานตกใจ

คนรอบๆ ได้ยินผู้อาวุโสเก้าอธิบาย พากันส่งเสียงอุทานอย่างตกใจออกมา

สำนักจิ่วเซียวที่เก่าแก่ที่สุด มีบันทึกเกี่ยวกับเผ่ายันต์ไม่น้อย หนังสือโบราณเหล่านี้สามารถไปหาดูได้หอเก็บหนังสือในเขาเสินหวง

ศิษย์จำนวนไม่น้อยส่งเสียงพูดเสริม เห็นได้ชัดว่าสิ่งที่พวกเขาเห็นไม่ต่างจากสิ่งที่ผู้อาวุโสเก้าพูดมา

เมื่อผู้อาวุโสคนอื่นได้ยินผู้อาวุโสเก้าอธิบายก็พากันหัวเราะออกมา

ผู้อาวุโสรองพูดเบาๆ ว่า “ครั้งนี้ผู้อาวุโสเก้าดูใจร้อนนะ เอาของล้ำค่าแบบนี้มาทำเป็นด่านทดสอบลู่ฝาน ความยากของด่านแรกช่างน่ากลัวจริงๆ”

ผู้อาวุโสสามยิ้มแล้วพูดว่า “ตราประทับเป็นตาย ถ้าโดนเข้าไป ถึงพวกเราเข้าไปข้างในก็ต้องตายแน่นอน ผู้อาวุโสเก้าโหดจริงๆ ด่านแรกของเขาพอๆ กับเก้าด่านปกติเลย ครั้งนี้ลู่ฝานตายแน่ๆ ดูเหมือนคงไม่ต้องถึงมือเราแล้วล่ะ!”

ผู้อาวุโสคนอื่นพากันพยักหน้า คิดว่าความยากของด่านแรก ยากแบบไม่เคยมีมาก่อน ลู่ฝานไม่มีโอกาสผ่านได้เลย

มีเพียงผู้อาวุโสใหญ่ที่ยิ้มแล้วพูดว่า “ตราประทับเป็นตายไม่เลวจริงๆ เหมือนผู้อาวุโสเก้าได้ของดีจากเขตแห่งความยุ่งเหยิงสินะ แต่น่าเสียดายที่ตราประทับเป็นตายไม่ได้ไร้เทียมทานสักหน่อย อย่างน้อยฉันก็รู้ว่ามีคนเคยผ่านการทดสอบของตราประทับเป็นตาย”

ผู้อาวุโสคนอื่นพูดอย่างตกใจ “ผู้อาวุโสใหญ่หมายถึงใคร สามารถถอนตัวออกมาได้ไหม”

ผู้อาวุโสใหญ่ยิ้มแล้วพูดว่า “ถอนตัวออกมาได้สิ คนนั้นคือบ้านิรนามที่ฉันชอบพูดถึงไง! ทุกคนไปค้นหาดูได้!”