เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 2178

ในสวรรค์แห่งความเพ้อฝัน ลู่ฝานเริ่มหายใจอย่างสม่ำเสมอ ปรับสภาวะของตัวเอง

ยกยิ้มมุมปากเบาๆ กล้ามเนื้อทั้งตัวลู่ฝานเริ่มปูดขึ้นอย่างเป็นระเบียบ

บนเขาตันเซียว ทุกคนเห็นการเปลี่ยนแปลงของร่างกายลู่ฝาน

ผู้อาวุโสที่หัวเราะอย่างมีความสุข หัวเราะไม่ออกแล้ว

เพราะคนที่สามารถทำให้กล้ามเนื้อเปลี่ยนแปลงได้ ทั้งๆ ที่อยู่ภายใต้แรงกดดันในสวรรค์แห่งความเพ้อฝัน แสดงว่าเขาสามารถควบคุมร่างกายตัวเองได้

คนละเรื่องกับสิ่งที่พวกเขาจินตนาการไว้ว่าร่างกายจะถูกควบคุมจนขยับไม่ได้

จากนั้นลู่ฝานลองก้าวไปด้านหน้าหนึ่งก้าว

การเคลื่อนไหวช้ามาก เพราะลู่ฝานต้องก้าวไปด้านหน้า แล้วก็ต้องปรับสภาวะร่างกายตัวเองด้วย

ขยับมือซ้ายเล็กน้อย ลู่ฝานลองกระตุ้นพลังฟ้าดินกับพลังแห่งวิถีรอบๆ

ฝ่าเท้าเหยียบลงบนพื้นดินอย่างมั่นคง ตอนนี้ลู่ฝานพอปรับตัวเข้ากับการควบคุมพลังแห่งวิถีในสวรรค์แห่งความเพ้อฝันได้แล้ว

บางเรื่องถ้าเคยทำแล้วหนึ่งครั้ง ครั้งที่สองจะง่ายดายมาก

ลู่ฝานมีประสบการณ์ปรับสภาพร่างกาย หลังจากเข้ามาในหุ้นตุ้น

เมื่อเจอสวรรค์แห่งความเพ้อฝัน จึงรู้สึกว่าไม่ยากเท่าไร ไม่มีอะไรนอกจากทำให้ร่างกายตัวเองอยู่ในสภาวะแข็งทนทานเหมือนหิน

ส่วนปราณชี่ของเขา ปรับตัวเร็วกว่ากล้ามเนื้อบนตัวเขาอีก

วิธีเล็กน้อยแบบนี้ไม่นับว่าเป็นบททดสอบสำหรับลู่ฝาน

หลังจากก้าวออกมาหนึ่งก้าว ลู่ฝานก็เดินก้าวที่สองทันที ก้าวไปข้างหน้าเร็วขึ้นเรื่อยๆ

“เอ่อ......”

ผู้อาวุโสแปดเกือบทำเคราตัวเองหลุดออกมา ความสามารถในการปรับตัวของลู่ฝานทำให้เขาตกใจจนอ้าปากค้าง

ไม่ใช่แค่เขา ผู้อาวุโสคนอื่นก็ตกใจมากเหมือนกัน

พวกเขาดูออกว่าลู่ฝานปรับตัวด้วยวิธีไหน

เด็กคนนี้สามารถควบคุมกล้ามเนื้อร่างกายตัวเองได้ อีกทั้งความแข็งแกร่งของกล้ามเนื้อร่างกายยังไม่สามารถจินตนาการได้ด้วย

ผู้อาวุโสเก้าสีหน้าอึมครึม พูดอะไรไม่ออกสักคำ

เขาเคยสู้กับลู่ฝาน รู้ว่าวิทยายุทธของร่างกายลู่ฝานไม่ธรรมดา แต่ใครจะคิดว่าจะแข็งแกร่งถึงขั้นนี้

ผู้อาวุโสเก้าอดคิดไม่ได้ว่า ร่างกายลู่ฝานแข็งแกร่งขนาดนี้ ถ้าฝึกหนังสือซ่อนพลังบู๊ของสำนักจิ่วเซียว เขาคงไร้เทียมทานในใต้หล้าแน่ๆ

ยังดีที่หนังสือซ่อนพลังบู๊หายไปนานแล้ว ลู่ฝานไม่มีทางฝึกวิชาพลังของเทพในนั้นได้

ไม่งั้นลู่ฝานคงกลายเป็นเทพบู๊เสินเซียวคนที่สองแน่ๆ ใครกล้าขวางเขา ระเบิดด้วยหมัดเดียว พวกเขาคงไม่สามารถทำอะไรได้แน่นอน

ผู้อาวุโสเก้ากลืนน้ำลาย ศิษย์สายเลือดเสินหวงที่กำลังดูอยู่ ตกตะลึงกันทุกคน

“เขาขยับแล้ว! การควบคุมพลังในสวรรค์แห่งความเพ้อฝัน ไม่สามารถทำอะไรเขาได้เลยเหรอ”

“เขาเคยไปสวรรค์แห่งความเพ้อฝันมาก่อนหรือเปล่า! ทำไมเขาไม่โดนผลกระทบอะไรเลย”

“ใครพอบอกฉันหน่อยได้ไหม เมื่อกี้วิชาที่เขาทำให้กล้ามเนื้อและกระดูกเปลี่ยนแปลงเรียกว่าอะไร ดูแข็งแกร่งมาก!”

…...

เสียงอุทานดังขึ้น ฝีมือของลู่ฝานทำให้พวกศิษย์สายเลือดเสินหวงตกใจจริงๆ

ครั้งก่อนตอนลู่ฝานเจอกับตราประทับเป็นตาย พวกเขาไม่ค่อยเข้าใจเรื่องการต่อสู้กับความรุนแรงภายในนั้น แต่ครั้งนี้ การควบคุมของสวรรค์แห่งความเพ้อฝัน คนที่เคยไปต่างรู้ทั้งนั้น พวกเขาจำความรู้สึกตอนไปสวรรค์แห่งความเพ้อฝันครั้งแรกได้ขึ้นใจ แค่เคยสัมผัสกับตัวมาครั้งหนึ่ง ก็ไม่มีทางลืมไปตลอดชีวิต

ตอนนี้พวกเขารู้แล้วว่าผู้อาวุโสแปดจงใจวางกับดักไว้

ครั้งนี้ลู่ฝานเจอความลำบากอีกแล้ว!

“ถ้าเป็นแบบนี้ต่อไป ลู่ฝานไม่มีทางหากล้วยไม้สวรรค์แห่งหุ้นตุ้นเจอหรอก”

“ผู้อาวุโสแปดไร้มโนธรรมจริงๆ แผนแรกไม่ได้ก็ใช้แผนสอง นี่จงใจหลอกให้ลู่ฝานตายชัดๆ!”

“เขาเก่งมากไม่ใช่เหรอ ให้เขาหาไปสิ ฉันว่าสามวันนี้เขาต้องวิ่งวุ่นไปทั่วแน่ๆ!”

ในกลุ่มคนมีทั้งคนส่ายหน้า คนถอนหายใจ แล้วก็คนที่ยิ้มออกอีกครั้ง

เฟิงเสี่ยวชี่รู้เหตุการณ์ เขากำหมัดเบาๆ แล้วพูดว่า “ลู่ฝาน นายอย่าตกหลุมพรางแบบนี้เด็ดขาด!”

ไอ้อ้วนตงพูดว่า “ตอนนี้ขึ้นอยู่กับสติปัญญาของลู่ฝานแล้วล่ะ ฉันว่าคนที่อยู่กับเจ้าสำนักหลีได้นานขนาดนี้ น่าจะไม่แย่นะ”

ไอ้อ้วนตงกอดอกมองลู่ฝานในม่านแสงด้วยแววตาลุกโชน

ตอนนี้ลู่ฝานหยุดลงแล้ว เขารู้สึกว่าเหตุการณ์แปลกๆ

ถึงเหาะไปแบบนี้ ก็ไม่น่าเห็นเงาของกล้วยไม้สวรรค์แห่งหุ้นตุ้น

“เดี๋ยวนะ ฉันต้องพลาดตรงไหนแน่ๆ หากล้วยไม้สวรรค์แห่งหุ้นตุ้นเจอภายในหนึ่งวัน ทำไมผู้อาวุโสแปดถึงพูดอย่างมั่นใจขนาดนั้น”

ลู่ฝานพึมพำออกมา

ทุกคนได้ยินเสียงเขาผ่านม่านแสงอย่างชัดเจน เรียกว่าตราประทับที่ผู้อาวุโสแปดใส่ไว้บนตัวลู่ฝานไม่ธรรมดาจริงๆ

จากนั้นสายตาลู่ฝานเปลี่ยนไปเล็กน้อย จู่ๆ เขาเหาะลงมาบนพื้น จากนั้นย่อตัวลงแล้วพูดว่า “อย่าบอกนะว่าที่นี่”

ทันใดนั้นสีหน้าผู้อาวุโสแปดเปลี่ยนไปทันที ศิษย์สายเลือดเสินหวงทุกคนอุทานออกมาพร้อมกัน