เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 2188

แน่นอนว่าคนอื่นไม่รู้ความคิดของผู้อาวุโสใหญ่

พวกเขาไม่รู้ด้วยซ้ำว่าความมั่นใจของผู้อาวุโสใหญ่มาจากไหน

เวลานี้ผู้อาวุโสใหญ่จ้องมองลู่ฝานในม่านแสงด้วยใบหน้าคล้ายยิ้ม คล้ายไม่ยิ้ม นึกถึงภาพฉากที่เกิดขึ้นเมื่อนานมาแล้ว

ความทรงจำบางอย่างที่เขาควรทิ้งไปขณะหลับใหล แต่เพราะสาเหตุต่างๆ เขาจึงเก็บมันไว้

“สามพันต้าเต๋า ไม่ทำลายร่างเขา วิถีเต๋าเล็กไร้สิ้นสุด ไม่มีอันตรายแม้แต่น้อย”

ผู้อาวุโสใหญ่สุขุมเยือกเย็น

ไม่มีใครควบคุมวิถีเต๋าเหล่านี้ในตำหนักหยุนหยา ทุกอย่างโจมตีตามสัญชาตญาณ

ถ้าลู่ฝานต้านทานสิ่งนี้ไม่ได้ก็อธิบายได้แค่ว่าลู่ฝานไม่ใช่ผู้สืบทอดที่เขาตามหา

เช่นนั้นจะตายหรือไม่ เขาก็ไม่สนใจแล้ว

ถ้าใช่คนที่เขาตามหา ลู่ฝานก็ไม่มีทางถูกสังหารแบบนี้

เพราะบางคนถูกกำหนดให้เป็นผู้ที่ต้องต่อกรกับวิถีแห่งฟ้าดิน

ในม่านแสง ลู่ฝานยืนหยัดถึงช่วงสุดท้ายแล้ว

เขารู้สึกว่าพลังแห่งเต๋าเป็นดั่งแสงนับไม่ถ้วนที่เจาะเข้าไปในกายหยาบของเขาทีละนิด เริ่มทำลายทุกสิ่งของเขา!

ในร่างกายของเขา เจดีย์เสวียนเก้ามังกรแผดเสียงคำรามลั่น

“เจ้านายผู้ยิ่งใหญ่ ให้ฉันลงมือเถิด ท่านใกล้จะทนไม่ไหวแล้ว! ท่านกำลังจะตาย!”

ลู่ฝานตะโกนตอบในใจ “ไม่ได้ หากไม่ถึงช่วงคับขัน นายห้ามลงมือ ไอ้เก้า นายปรามหัวใจปีศาจสวรรค์ไว้ อย่าให้มันออกมารบกวนฉัน!”

เจดีย์เสวียนเก้ามังกรไม่เข้าใจว่าลู่ฝานกำลังทำสิ่งใด มาถึงขนาดนี้แล้วลู่ฝานถึงกับให้มันไปเฝ้าหัวใจปีศาจสวรรค์!

ก็แค่หัวใจที่ทำได้แค่เต้น มีสิ่งใดน่าสนใจ

เจดีย์เสวียนเก้ามังกรเอ่ยถาม “เจ้านายผู้ยิ่งใหญ่ ท่านกำลังทำสิ่งใดกันแน่”

ลู่ฝานตอบ “ฉันอยากเห็นว่าพลังต่อต้านฟ้าดินที่บ้านิรนามทิ้งไว้ในร่างฉันคืออะไรกันแน่ ฉันสัมผัสได้ว่ามันใกล้ถูกบีบออกมาจากร่างฉันแล้ว!”

เพิ่งสิ้นเสียงของลู่ฝาน พลังที่อยู่นอกเหนือการควบคุมของเขาก็ปรากฏบนร่าง

ร่างกายของลู่ฝานเกือบแหลกสลาย ความเลวร้ายหยุดลงกะทันหัน

ลู่ฝานไม่รู้ว่าควรอธิบายอย่างไร ควรทำความเข้าใจกับพลังสายนี้อย่างไร

เขารู้ดีว่านี่คือพลังที่เรียกว่าบ้านิรนาม นี่คือพลังต่อต้านฟ้าดินซ้ำแล้วซ้ำเล่าที่ประทับตราไว้ในร่างของเขา

ลู่ฝานไม่เคยควบคุมพลังเหล่านี้ แม้มันเข้าสู่ร่างกายของลู่ฝานแล้ว ลู่ฝานไม่รู้ด้วยซ้ำว่ามันอยู่ที่ไหน

แต่ตอนนี้ลู่ฝานบีบมันออกจากร่างสำเร็จโดยอาศัยพลังแห่งเต๋า จากนั้นก็ตรวจดูอย่างละเอียด

ทันทีที่มาถึงตำหนักหยุนหยา ลู่ฝานรู้สึกได้ถึงพลังแห่งเต๋ามากมาย มันทำให้พลังที่ไม่ได้เป็นของเขาสั่นไหว

พอนึกถึงความสามารถของพลังนี้ที่ขวางกั้นพลังแห่งฟ้าดินในยามปกติ ลู่ฝานจึงกล้าตอบตกลงให้เปิดใช้เต๋าหนึ่งพันสามร้อยหกสิบหกชนิดในตำหนักหยุนหยา ถ้าบ้านิรนามเป็นคนที่ลู่ฝานคิดไว้จริง คนที่ถูกขนานนามว่าเทพกบฏแห่งยุคโบราณ

พลังที่อีกฝ่ายทิ้งไว้จะต้องแข็งแกร่งมากแน่ อย่างน้อยตำหนักหยุนหยาต่ำต้อยก็ไม่มีทางทำอะไรมันได้

ดูจากปัจจุบัน พลังสายนี้ไม่ธรรมดาสักนิด พอปรากฏก็สกัดกั้นพลังแห่งเต๋านับพันวิถีรอบด้านได้

ลู่ฝานพยักหน้า “เข้าใจแล้ว ไอ้เก้า ทะเลหุ้นตุ้น ความจริงทั้งหมด ดูท่าโลกนี้จะซับซ้อนกว่าที่ฉันคิดไว้”

พูดจบลู่ฝานก็ไม่สนทนากับไอ้เก้าต่อ

เจดีย์เสวียนเก้ามังกรถอนหายใจยาวเหยียด เงียบเสียงเช่นกัน

ร่างกายของลู่ฝานฟื้นตัวอย่างรวดเร็ว พลังโปร่งใสที่ปล่อยออกมาเองค่อยๆ กลับสู่ร่างกายของลู่ฝานหลังจัดการกับพลังแห่งเต๋าที่โจมตีเข้ามา

ทุกสิ่งทุกอย่างกลับสู่ความเงียบสงบ

แม้ลู่ฝานยังยืนอยู่ที่นี่ แต่พลังแห่งเต๋ารอบทิศทางกลับเกิดความเกรงกลัวต่อเขา

พวกมันไม่ค่อยกล้าเข้ามาโจมตีต่อ

สถานการณ์ดังกล่าวยิ่งทำให้ลู่ฝานแน่ใจในการคาดเดาของตน ลู่ฝานย่างกรายเข้าสู่ส่วนลึกของตำหนักหยุนหยาอย่างเนิบช้า

มุกแหล่งพลังในมือถูกเก็บหลังจากนั้น

ลู่ฝานกล่าวเสียงเรียบ “บ้านิรนาม นายเป็นใครกันแน่”

คำพูดของลู่ฝาน แทบทุกคนของสายเลือดเสินหวงต่างได้ยินชัดเจน

คนอื่นไม่เข้าใจว่าเหตุใดลู่ฝานจึงกล่าวเช่นนี้

ผู้อาวุโสทุกคนกลับมองไปยังผู้อาวุโสใหญ่ สงสัยว่าทำไมลู่ฝานจึงรู้จักชื่อนี้

ผู้อาวุโสใหญ่ยิ้มมองทุกคนแวบหนึ่ง ไม่เอ่ยคำใด