เสพรักร้อน กลางใจตัวพ่อ นิยาย บท 32
จอมพลเดินใกล้โดยไม่แสดงสีหน้า
รังสีบนกายผู้ชายชวนให้ตื่นตกใจ
วันวิวาห์ยกของว่างในมือขึ้นพร้อมกับถอยหลังเล็กน้อย“รู้……รู้ว่าคุณไม่ชอบกินเผ็ด ฉันไป……ฉันไปซื้อไกลมาก เอา อร่อยมากเลยนะ”
คางถูกบีบแรง ๆ ด้วยมือเรียวยาว
เธอรู้สึกปวด พลางย่นคิ้วงาม
“อิ่มหรือยัง?”
วันวิวาห์พยักหน้าอย่างมึนงง“อิ่ม......อิ่มแล้ว”
กินข้าวเย็นเสร็จก็ไม่หิวแล้ว
จอมพลหรี่ตาขึ้นอย่างอันตราย พลางกล่าวเสียงเย็นเยียบ“กินอิ่มแล้วยังเข้ามายั่วผมอีก？”
“หา อะไรนะ? ไม่ใช่ คุณเข้าใจผิดแล้ว”
จอมพลปล่อยมือพลันผลักออกอย่างไม่เกรงใจ“ใครอยากกินของหวานของคุณก็ให้คนนั้นกิน อย่ามาใช้ลูกไม้นี้กับผม”
วันวิวาห์โดนผลักจนเดินโซเซ แล้วถอยออกจากประตูห้อง
พึ่งยืนมั่นใจ ประตูก็เกิดเสียง“ปัง”ซึ่งเกือบโดนใบหน้าเธอด้วย
“โอ้พระเจ้า”
ทำไมถึงมีนิสัยแบบนี้
วันวิวาห์กำหมัดด้วยความหงุดหงิด มองแล้วจะทำไม？！
เสียแรงที่เธออุตส่าห์หวังดี
หากไม่ใช่เห็นแก่คุณในฐานะน้าชาย เธอก็ไม่อยากดูแลปรนนิบัติหรอก
“ฮ่า ๆ ๆ”
เกิดเสียงหัวเราะเยาะของหนูกะทิส่งมาจากห้องรับแขก
วันวิวาห์หันขวับไปมองเด็กน้อยที่ไร้ความเห็นใจ พลางลูบหน้าอกของตัวเองให้หายใจคล่อง
ไม่เป็นไร ไม่เป็นไร ไม่โกรธนะตัวเรา ไม่โกรธ
ติดใจเอาความกับเด็กเล็กและคุณอาทำไม
“ขอแค่ทุ่มเท เหล็กก็ขัดเป็นเข็มได้ เรื่องเอาพ่อเธอให้อยู่หมัด มันต้องเกิดขึ้นไม่ช้าก็เร็วแน่ คอยดูกันเถอะ”
……
ตอนที่จอมพลเปลี่ยนเสื้อเสร็จแล้วออกมา วันวิวาห์ก็เข้าห้องอาบน้ำแล้ว
หนูกะทิกินมื้อดึกเสร็จก็นั่งเล่นมือถือบนพื้น
เมื่อเห็นพ่อตัวเองออกมาก็ยื่นมือถือให้“เมียพ่อก็ไม่ได้โง่มากนี่ พ่อเข้าใจคนเค้าผิดแล้ว”
จอมพลเห็นweibo พลันเลิกคิ้ว แล้วรีบโทรหาทนายธนัชทันควัน
เมื่อได้รับสาย ทนายธนัชก็รู้ว่าโทรมาด้วยเรื่องอะไร
ไม่รอให้จอมพลถาม รีบกล่าวว่า“ท่านไม่ให้ผมยุ่งเรื่องนี้อีก ผมจึงไม่กล้ารายงานเรื่องที่เกิดขึ้นตอนหลังครับ คุณวันวิวาห์ออกจากโรงพักด้วยความสามารถของตัวเองครับ คุณชายภาชิระเป็นแฟนเก่าเธอครับ แต่เขามาเป็นชู้กับพี่สาวเธอตอนหลังครับ ชื่อว่าวาเลนไทน์ ตอนนี้เรียกได้ว่าคุณวันวิวาห์ตั้งตัวเป็นศัตรูกับเขาครับ”
หยุดชั่วครู่ ก่อนจะกล่าวต่อว่า“ผมได้ยินคนสนิทในโรงพักเล่าว่า พวกเขาสองคนทะเลาะกันหน้าประตูโรงพักด้วยครับ แฟนเก่าคุณวันวิวาห์ไม่ใช่ไปประกันตัวครับ แต่ไปเยาะเย้ยโดยเฉพาะครับ……”
จอมพลวางสาย ปรายตามองไปยังห้องอาบน้ำ มุมปากยกขึ้นอย่างสังเกตได้ยาก
วันวิวาห์อาบน้ำเสร็จออกมา ห้องรับแขกก็เหลือเพียงจอมพลคนเดียว
ผู้ชายใส่ชุดนอนสีครามนั่งกินเค้กเอื่อย ๆ บนโซฟา
วันวิวาห์ชะงักงันพลันยกมุมปากโค้งขึ้น
ผู้ชายที่ปากไม่ตรงกับใจ
วันวิวาห์ยกมุมปากขึ้น ใบหน้าเผยลักยิ้มออกมาสองจุด กล่าวอย่างเด็กดีว่า “เป็นไงบ้าง อร่อยไหมคะ？บอกคุณแล้วว่าเค้กเจ้านี้ทั้งอร่อยทั้งราคาถูก”
เธอเดินเข้าไปนั่งด้านข้างผู้ชาย
คอเสื้อกระโปรงชุดนอนที่ทำจากไหมแท้กว้างมาก ตอนที่เธอหย่อนกายนั่งลง ชุดนอนก็ลื่นไปด้านข้าง ก่อนจะเผยไหล่หอมและเนินอกเล็กน้อย
วันวิวาห์ไม่รู้สึกตัวเลยสักนิด
คิ้วงามของจอมพลยกขึ้น
ผู้หญิงพึ่งออกจากห้องอาบน้ำ ครีมอาบน้ำบนกายอบอวลไปทั่วทิศ
ในความรู้สึกแปลกใหม่ก็เจือความคุ้นชินนิด ๆ
จอมพลทึ่ง คล้ายกับหัวใจถูกกลิ่นนี้สะกดไว้แล้ว
สมควรตาย
เขาแอบสาปแช่งในใจ พลางยืนขึ้นด้วยใบหน้าเย็นยะเยือก“กินยากมาก”
“กินยากแต่กินไปกว่าครึ่งแบบนี้เหรอ?”
“กะทิไม่ให้สิ้นเปลือง”
ผู้ชายคนนี้นี่
เธอหมดคำจะพูด แต่อารมณ์ดี ไม่ถือสาเขาหรอก ยังคงมีรอยยิ้มเบ่งบาน“ใช่แล้ว ฉันไม่ได้ขอคำปรึกษาเรื่องนี้กับคุณ ฉันอยากถามว่าคุณรู้จักหมอสะกดจิตไหม？แนะนำให้ฉันหน่อย”
จอมพลเลิกคิ้ว“คุณคิดจะทำอะไร？”
“อยากทำความเข้าใจเรื่องสะกดจิตหน่อย”
ได้ยินว่าการสะกดจิตสามารถฟื้นฟูความทรงจำได้ ไม่รู้ว่าจะช่วยเธอกู้ความทรงจำปีนั้นได้หรือไม่
จอมพลคิดว่าเธอหาเพื่อคุณท่านปรมะ “รู้จักอยู่คนหนึ่ง แต่เขาไม่ได้อยู่ที่เมืองนราวัณ โดย……เป็นลูกศิษย์นักสะกดจิตอันดับหนึ่งของโลกอย่างมิลตัน ถ้าคุณต้องการ ผมจะให้เขามา”
ลูกศิษย์มิลตัน！
วันวิวาห์สะดุ้งตกใจ รีบโบกมือ“……เกรดทั่วไปก็พอ？”
จอมพลเลิกคิ้วพลางพูดเยาะเย้ย“ความคิดพิลึกจัง มีหมอดี ๆ ไม่เอา จะเอาแบบทั่วไป”
วันวิวาห์ลอบถอนหายใจ แต่เธอต้องจ้างไหวนะ
“ช่างเถอะ ฉันช่วยเพื่อนถาม ตอนนี้เธอยังไม่มีเงินจ้าง”
เธอยิ้มหวานละมุนละไม สองแก้มเผยลักยิ้มออกมา“ขอบคุณที่รักมากค่ะ ราตรีสวัสดิ์”
พูดจบก็เปิดตู้เสื้อผ้าเอาผ้าห่มออกมา
หน้าหล่อของจอมพลเย็นเยียบ“ไปนอนที่ห้องหนังสือ”
“เสื่อทาทามิในห้องหนังสือเปียก ตอนนี้พึงเข้าฤดูใบไม้ผลิ จะเป็นหวัดเอา อีกอย่างฉันไม่ได้นอนเตียงคุณสักหน่อย ทำไมต้องแตกตื่นขนาดนี้ด้วย”
วันวิวาห์เอาผ้าห่มปูพื้นพลันบ่นเสียงเบา“ถึงจะนอนเตียงด้วยกัน คนเสียงเปรียบคือฉันไม่ใช่เหรอ……”
จอมพล：“……”
……
โรงผลิตรถยนต์
วันวิวาห์มองสินค้าพึ่งออกใหม่ก็รู้สึกภาคภูมิใจและโล่งอก
โมโมะตื่นเต้นมาก“รุ่นใหม่นี้ Logoหรูกว่าแบรนด์‘ฟาวเวอร์’อีก”
วันวิวาห์พยักหน้าอย่างเห็นด้วย“ถ้าวาเลนไทน์ไม่มาไม้นี้ก็จะไม่มีสินค้าใหม่รุ่นนี้หรอก”
ความตื่นเต้นบนใบหน้าของโมโมะลดลงเล็กน้อย พลางถามอย่างจริงจัง“เธอคิดดีแล้วเหรอที่จะแตกคอกับตระกูลโสธรณาลัย？”
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เสพรักร้อน กลางใจตัวพ่อ