เสพรักร้อน กลางใจตัวพ่อ นิยาย บท 5
วันวิวาห์พูดอย่างรีบร้อน：“ที่รัก ฉันมีเรื่องด่วน ฉันต้องไปก่อนนะ ”
เธอก้มเอว และโบกมือให้กับเด็กตัวเล็กที่อยู่ด้านข้างจอมพล：“น้องหนู ยินดีที่ได้รู้จักนะจ๊ะ ไว้วันไหนพวกเรามาเล่นกัน บาย！”
พูดจบ ก็พุ่งออกไป โดยไม่ให้โอกาสสองพ่อลูกตอบโต้ใดๆ
หนูกะทิดันพ่อออกยอ่างเห็นใจ กลอกตาใส่เขาที่ถือคีย์การ์ดในมือ：“พ่อจะหาแม่บ้านมาดูแลหนูเหรอ？”
จอมพลเก็บคีย์การ์ดที่จะยื่นออกไปคืนกลับมา แล้วโยนไปที่ตู้ข้างๆ หันกลับเดินไปที่ครัวอย่างเยือกเย็น
เด็กสาวหันกลับตามไป ทำตัวเหมือนผู้ใหญ่：“พล พ่อตื่นเถอะ ผู้หญิงคนนี้แค่มองก็รู้ว่าไม่ใช่คนที่รับมือด้วยง่ายๆ และก็ เธอไม่ได้รักพ่อ！ที่มาพัวพันกับพ่อ ไม่เห็นแก่หน้าตาพ่อ ก็เห็นแก่เงิน ยังไงซะก็ไม่ได้เห็นแก่จิตวิญญาณของพ่อหรอก！”
จอมพลเปิดประตูห้องครัว หันไป แล้วขมวดคิ้ว：“ครูที่โรงเรียนสอนอะไรพวกลูกบ้างเนี่ย？”
เด็กน้อยหนูกะทิปีนขึ้นบนโซฟาด้วยมือและเท้า หารีโมตมาเปิดทีวี
เธอกลอกตาใส่อย่างไม่พอใจ：“แค่มองก็รู้แล้ว ต้องให้คนสอนด้วยเหรอ？ครูบ้าผู้ชายพวกนั้นสอนแต่เรื่องเด็กๆ หนูไม่อยากเรียน！”
จอมพลปวดหัว จึงเปลี่ยนหัวข้อ：“กินอะไร？”
เขาเปิดตู้เย็น แล้วทันใดนั้นก็ตะลึง
ตอนบ่ายผ่าตัดเสร็จ ก็รีบไปแต่งงาน ลืมเรื่องที่จะซื้อวัตถุดิบไปเลย
เขาปิดตู้เย็น หาเสื้อคลุมของตัวเองและลูกสาว：“ปิดทีวี พวกเราจะออกไปกินข้างนอก”
……
ณ โรงพยาบาล โซนผู้ป่วย VIP
วันวิวาห์เพิ่งก้าวออกจากลิฟต์ ก็ถูกปิดกั้นไว้
พ่อแม่กับวาเลนไทน์รวมถึงภาชิระต่างอยู่ที่นี่
“พ่อ แม่ ปู่ล่ะคะ？”
วันวิวาห์ผ่านพวกเขาไปอย่างร้อนรน วิ่งไปที่ห้องคนไข้ของคุณท่านปรมะ
ตอนที่ผ่านตัวเทียนแข กลับถูกเธอคว้าข้อมือไว้：“เดี๋ยว พวกเรามีอะไรจะพูด”
วันวิวาห์หยุดลงอย่างสงสัย
“เซ็นนี่ซะ”ชูเกียรติยื่นเอกสารฉบับหนึ่งมา
“นี่อะไร？”
วันวิวาห์รับไป จากนั้นเปิดดู ก็ตะลึง สั่นไปทั้งตัว
นั่นคือสัญญาโอนหุ้น
ให้เธอเอาบริษัทเครื่องสำอางภายใต้ชื่อของเธอที่เหลืออยู่สองแห่งไปให้วาเลนไทน์ทั้งหมด
ชูเกียรติพูดด้วยใบหน้าเย็นชา：“นี่คือความต้องการของคุณปู่ สุดท้ายแล้วพี่สาวแกก็เป็นลูกสาวคนโตของตระกูลโสธรณาลัย พวกนี้เดิมทีควรเป็นของเธออยู่แล้ว ตระกูลโสธรณาลัยให้ชีวิตที่เลิศเลอกับแกมายี่สิบกว่าปี แกน่าจะพอใจแล้ว ต่อไปแกควรยอมพี่สาวแกให้เยอะๆ ให้พวกเราสิ่งที่ติดค้างเธอในหลายปีนี้คืนแก่เธอ”
วันวิวาห์ไม่อยากจะเชื่อนัก:“พ่อ！พี่เพิ่งกลับมาไม่นาน ฉันก็เอาทุกอย่างที่เป็นชื่อฉันรวมทั้งหุ้นโสธรณาลัยกรุ๊ป ให้พี่ไปหมดโดยไม่เหลืออะไร ยังไม่พออีกเหรอ？”
เทียนแขกลอกตาใส่เธอ：“ตำแหน่งที่บริษัทก็ยังเก็บไว้ให้แกอยู่ ก็แค่เอา CEO ให้พี่แกก็เท่านั้น ทำไมแกขี้เหนียวแบบนี้？แกกลายเป็นโลภฟุ้งเฟ้อแบบนี้เมื่อไหร่？”
“พ่อ！แม่！ไม่ใช่ว่าฉันไม่ให้ แต่หลายปีนี้บริษัทเครื่องสำอางเป็นฉันที่ดูแลมาตลอด วิชาเอกที่ฉันเรียนก็เกี่ยวกับบริษัทมากๆ ให้พี่ไป เธอจะทำได้เหรอ？”วันวิวาห์พูดอย่างระงับความน้อยใจเอาไว้
วาเลนไทน์เขย่าแขนของเทียนแขอย่างออดอ้อน：“พ่อแม่ ช่างมันเถอะ！น้องพูดถูก ฉันเก่งธุรกิจไม่เท่าน้อง เอาบริษัทให้น้องเถอะ”
“เลนไทน์！”
เทียนแขกุมมือเธออย่างสงสาร แววตามีแต่ความรักเอาอกเอาใจ：“พวกนั้นมันควรเป็นของลูกอยู่แล้ว ลูกไม่ต้องรู้สึกแย่ คนที่ควรรู้สึกแย่ ควรจะเป็นยัยโลภที่หน้าด้านคนนี้！”
“เหอะ！”
วันวิวาห์เห็นถึงความรักที่พ่อแม่รักมีต่อลูกและลูกกตัญญูต่อพ่อแม่ เธอหัวเราะอย่างเยาะเย้ย：“ดังนั้น คุณปู่ไม่ได้ฟื้น แต่พวกพ่อแค่หลอกฉันมาใช่ไหม？”
ชูเกียรติก็มีสีหน้าเย็นชามากขึ้น：“แกหมายความว่าไง ฉันขอแก ต้องมีเหตุผลด้วยเหรอ？”
“ใช่ไม่ต้องการเหตุผล”วันวิวาห์ดูเฉยเมย สีหน้าเด็ดเดี่ยว：“ตั้งแต่ 15 ฉันก็ช่วยปู่ดูแลบริษัท บริษัทเครื่องสำอางที่มีชื่อฉันดีกว่าบริษัทชื่อคนอื่นๆในตระกูลโสธรณาลัยเป็นไหนๆ ฉันจะให้บริษัทที่ฉันกับปู่ทุ่มเทสุดหัวใจไปไม่ได้！พวกพ่ออย่าได้คิดจะเอาเลย นอกจากปู่จะให้ฉันเซ็นเอง”
“เพียะ！”
ชูเกียรติตบไปฉาดหนึ่งด้วยสีหน้าเหยเก
วันวิวาห์ใช้รีโมตปลดล็อกรถ กำลังเตรียมขึ้นรถ
“คุณวิวาห์”
หลังจากที่วาเลนไทน์กลับมา จากคุณหนูวันวิวาห์ก็กลายเป็นคุณวิวาห์
เธอหันกลับมาฟัง
เป็นลิลิธเลขาของชูเกียรติ
วันวิวาห์ยกมุมปากขึ้น ฝืนยิ้มไป：“เลขาลิลิธ มีอะไรหรือเปล่า？”
ลิลิธชี้กุญแจรถในมือเธอ แล้วพูดอย่างอึดอัด：“ประธานวันวิวาห์ให้ผมมาเก็บรถคันนี้ครับ”
ใบหน้าเขามีแต่ความขอโทษ：“คุณวิวาห์ ขอโทษจริงๆนะครับ ผมก็รับคำสั่งมาแล้วทำตาม รถคันนี้เป็นคุณผู้ชายที่ซื้อให้คุณในตอนแรก กรรมสิทธิ์เลยเป็นของโสธรณาลัยกรุ๊ป คุณหนูใหญ่ก็ชอบรุ่นนี้พอดี ดังนั้น……”
“รถฉันคันนี้แค่ล้านกว่า วาเลนไทน์ชอบคันนี้？”
วันวิวาห์กำกุญแจรถในมือแน่น หัวเราะอย่างโกรธจัด
แค่ของของเธอ วาเลนไทน์ก็จะแย่งไปหมด？
“ขอโทษ คุณวิวาห์เห็นใจคนอื่นมาเสมอ อย่าทำให้ผมลำบากใจเลย……”ลิลิธพูดอีกครั้ง
“โอเค！เอาไป！”
ผิดหวังเสียใจขั้นสุด แต่อารมณ์กลับนิ่งผิดปกติ
วันวิวาห์ไม่อยากทำให้เลขาลำบากใจ เลยยื่นกุญแจรถไป
ลิลิธโล่งอก รีบรับกุญแจไว้ ปลดล็อกรถแล้วรีบกลับไปโรงพยาบาล
วันวิวาห์ได้แต่เรียกรถกลับไป
พอถึงตระกูลโสธรณาลัย เตรียมจะเข้าไป ก็มีของเขวี้ยงลงมาจากข้างบน
เธอรีบถอยหลัง
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เสพรักร้อน กลางใจตัวพ่อ