หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 2038

หลังจากโน้มน้าวมาสักพัก ไป๋รั่วหรงก็ดูไม่มีความสุข

แต่เพราะหลินมั่วอยู่ที่นี่ เขาถึงได้ไม่กล้าที่จะระเบิดอารมณ์

ภาพลักษณ์ของผู้หญิงเป็นสิ่งสำคัญที่สุด

เขามองไปที่ไป๋เฉียนเอ๋อร์อย่างรู้สึกขอบคุณ

แล้วเหล่ยส่าวถิงก็เข้าใจแล้วว่าหากตอนนี้เขามุ่งเป้าไปที่หลินมั่วอย่างเปิดเผย

มันมีแต่จะทำให้ไป๋รั่วหรงโกรธมากขึ้นเท่านั้น

ในเมื่อเป็นเช่นนี้แล้ว เขาก็ทำได้แค่ค่อยๆวางแผน

“คุณหลิน ขออภัยด้วย

ผมกังวลเกินไป กังวลมากเกินไป"

หลังจากขอโทษหลินมั่วอย่างปลอมๆแล้ว เหล่ยส่าวถิงก็รวดออกปากเชิญ

“หรงหรง คุณบอกว่าอยากเชิญหมอเทวดาหลินมาทานอาหารเย็นด้วยนี่

ตอนนี้ถ้าเราไปที่อื่นก็คงจะค่ำเกินไป

ไม่สู้ทานกันที่นี่เลย

คุณหลิน คุณว่าไง"

พอตอนที่เขาถามหลินโม่ น้ำเสียงของเขาก็ดูไร้เยื้อใย

แล้วก็หยักไหล่ทีหนึ่ง สำหรับคุณชายเหล่ยแล้วนี่คือการแอบข่มขู่

แต่หลินมั่วก็ไม่ได้แยแส

ในเมืองหลวง ไม่ว่าใครมันจะแข็งแกร่งและบ้าอำนาจแค่ไหน พวกเขาก็ไม่กล้าระดมพวกมา

แล้วนับประสาอะไรกับในช่วงเตรียมการแข่งขันหมอเทวดา เพราะฉะนั้นมันก็เป็นเรื่องปกติที่ทางรัฐจะไม่ปล่อยให้มีเรื่องร้ายๆมากระทบต่อสังคมอันสงบเป็นอันขาด

ไม่ว่าจะมีตระกูลจะมีอำนาจแค่ไหนก็ไร้ค่าต่อหน้าประเทศอยู่ดี

“ได้หมด ผมแค่อยากรู้ว่า”

ดูเหมือนว่าคนที่รู้ว่าคุณหนูไป๋เป็นคนชวนผมมาทานข้าวจะมีเพียงผมกับคุณหนูไป๋สองคนเท่านั้นนะ"

หลินมั่วเดินนำหน้าไปด้วยสีหน้ากวนๆ

“คุณชายเหล่ย คุณตามติดคุณหนูไป๋ไปทุกวัน

หรือว่ามีใครบอกเรื่องนี้กับคุณงั้นเหรอ"

ทันทีที่คำพูดเหล่านี้ออกมา เหล่ยส่าวถิงก็พูดไม่ออกทันที

และไป่รั่วหรงที่กำลังสับสนกับคำสารภาพรักที่มาอย่างไม่ทันได้ตั้งตัวอยู่

เมื่อหลินโม่พูดถึงเรื่องนี้ขึ้นมา เธอก็เข้าใจได้ทันที

ใช่แล้ว เหล่ยส่าวถิงรู้เรื่องที่อาการเธอดีขึ้นกับเรื่องที่เธอเชิญหลินมั่วมาได้อย่างไร

จะต้องมีคนเอาเรื่องนี้ไปบอกเขาแน่

เมื่อนึกถึงสิ่งนี้ ไป๋รั่วหรงก็หันไปมองที่ไป๋เฉียนเอ๋อร์

แล้วไป๋เฉียนเอ๋อร์ที่อยู่ข้างหลังก็ก้มศีรษะลงทันทีด้วยความลำบากใจ

และในเวลาเดียวกันก็โยนขี้ให้หลินมั่วคิดในใจว่าเข้าเป็นคนจิตใจชั่วร้ายทำให้พวกเธอแตกคอกัน

แต่เขาไม่อยากสร้างปัญหาและทำให้ไป๋รั่วหรงรู้สึกอึดอัดอีกต่อไป

รีบทานรีบกลับ ส่วนเรื่องคำถามไว้ค่อยว่ากันละกัน

เมื่อเห็นไป๋รั่วหรงพยักหน้า

เขาก็หายใจเข้าลึกๆ และระงับความโกรธ

เหล่ยส่าวถิงปรบมือ

“ผู้จัดการ เสิร์ฟอาหาร”

เนื่องจากได้เตรียมสถานที่จนเกือบเสร็จสมบูรณ์ แถมสถานที่ก็ถูกจองไว้แล้ว

มันก็เป็นธรรมดาที่อาหารจะเสิร์ฟเร็วขึ้นมาก

เมื่อทุกคนนั่ง พนักงานเสิร์ฟก็นำอาหารจานหลักมาเสิร์ฟที่โต๊ะแล้ว

แม้ว่าเหล่ยส่าวถิงจะเป็นคนหุนหันพลันแล่น แต่เขาก็ไม่ได้โง่

การเล็งเป้าไปที่หลินมั่วจะต้องทำให้ไป๋รั่วหรงไม่พอใจอย่างแน่นอน

เพราะฉะนั้นเขาจะไม่กลับไปใช้วิธีโง่ๆ อีก

“คุณหลิน ผมต้องขอโทษด้วย เรื่องเมื่อกี้เป็นเพราะผมหุนหันพลันแล่น”

ผมขอดื่มลงโทษตัวเอง"

เหล่ยส่าวถิงพูดด้วยน้ำเสียงที่กระตือรือร้น เขาเงยหน้าขึ้นและดื่มไวน์ในแก้วหมดในคราเดียว

จากนั้นก็รินไวน์ให้ตัวเองอีก