หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 2234

หมอกสีขาวและผงสีแดง ทั้งกำยานและยาพิษ

เหตุการณ์ไม่สงบนี้ทำให้เกิดเรื่องแปลกๆ ออกมา

สนามแข่งขันในเวลานี้เรียกได้ว่าเกิดเรื่องขึ้นมากมาย

บางคนที่หลอมยาน้ำที่เป็นพิษพร้อมส่งกลิ่นเหม็นออกมา

บางคนปล่อยให้เตาหลอมยาระเบิด จากการรบกวนด้วยเสียงจากผู้เข้าแข่งขันคนอื่น

และในเวลาเดียวกันนั้นเองผู้เข้าแข่งขันชาวญี่ปุ่นก็พบกับความเลวร้าย

เดิมทีแผนการของพวกเขาคือกินยาถอนพิษเข้าไปก่อนใช้กำยานหลับใหล

โดยให้แพทย์ระดับสูงของทั้งสิบทีมรับผิดชอบหน้าที่ในการแข่งขัน

ส่วนคนที่เหลือจะใช้วิธีพากันไปตายเพื่อรบกวนผู้เข้าแข่งขันประเทศจีนคนอื่น

ตอนแรกแผนการเป็นไปได้ด้วยดี

พวกเขากำจัดคนไปได้ไม่น้อยจากกำยานหลับไหลทั้งที่ตั้งใจและไม่ตั้งใจ

แต่ผู้เข้าแข่งขันชาวจีนมียอดฝีมือซ่อนอยู่ และหลังจากที่เกิดข้อผิดพลาดขึ้นแล้ว

ทั่วทั้งสนามแข่งขันก็วุ่นวาย

นี่ไม่ปลอดภัยเลนสักนิด

ตามหลักแล้วผู้เข้าแข่งขัยชาวจีนไม่ควรพยายามที่จะแก้ไขเรื่องกำยานหลับใหลอย่างไม่คิดชีวิต

หลังจากนั้นพวกเขาก็พยายามหลอมยาสารพัดโรคอย่างสุดชีวิตงั้นเหรอ

เพื่ออะไรกันล่ะ

และผู้คนที่เข้าร่วมความวุ่นวายใน “กลุ่มผู้ก่อกวน” ก็เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ

ผู้เข้าแข่งขั้นชาวญี่ปุ่นชั้นยอดทั้งสิบทีมก็ได้รับผลกระทบไปอย่างสมบูรณ์แบบเช่นกัน

มีคนที่ถอนตัวออกไปเรื่อยๆ

การกระทำนี้ทำให้ผู้ชมที่อยู่นอกสนามต่างมึนงง

การแข่งขันหมอเทวดานี้ทำไมยิ่งดูเหมือนยิ่งมีอะไรผิดปกติ

ผู้ตัดสินชมการแข่งขันอยู่ในห้อง

พวกเขาจ้องไปที่หน้าจอ กู่อู๋ซิวถามคนที่นั่งอยู่ด้านข้างสองคนว่า

“จำเป็นต้องห้ามพวกเขาไหม”

เนี่ยคงหมิงส่ายหน้า

“ไม่จำเป็น ตอนแรกที่พวกเราออกแบบการแข่งขัน

ก็ได้คำนึงถึงผลลัพธ์นี้เอาไว้แล้ว”

“ตอนนี้แพทย์คนหนุ่มสาวสมัยนี้ขี้เกียจจนเป็นนิสัยไปแล้ว

ได้กระตุ้นพวกเขาพอดี

อีกอย่างให้เปิดระบบระบายอากาศในสนามแข่งขันจะได้ไม่ส่งผลต่อผู้ชม”

เพียงแค่นี้ก็สามารถสลัดคู่ต่อสู้ออกไปได้จำนวนมาก

ถ้าหากมองไปที่ทีมของหลินมั่วก็จะพบว่าพลังปราณจับตัวกันกลายเป็นดาบโบราณเล่มหนึ่งที่ตั้งอยู่ตรงนั้นอย่างเงียบๆ

เขาปกป้องสตรีศักดิ์สิทธิ์ตุนหวงกับสามเณรในทีมของเขา

ในเวลานี้สายตาของหลินมั่วมองไปรอบๆ

เขาก็เห็นสี่ทีมที่มีสมาชิกเป็นชาวญี่ปุ่นที่อยู่ล้อมรอบเขายังคงจับตาดูเขาอยู่

และในเตาหลอมยายังคงมีควันกำยานหลับใหลอยู่ไม่ขาด

หลินมั่วเองก็ย่อมไม่เกรงใจ

หลังจากที่เขาโยนยาเม็ดสีน้ำตาลสองสามเม็ดลงไปในเตาหลอมยาแล้วก็มีควันที่ไร้สีไร้กลิ่นกระจายตัวออกไป

ถึงแม้ว่าพลังปราณสามารถกันควันพิษบริเวณรอบๆ ออกไปได้

แต่กลับยังมีปัญหาใหญ่

ก็คือการประคองพลังเอาไว้

อย่างไรเสียคนที่อยู่ในสนามแข่งขันฝึกวิชาแพทย์กันเป็นหลัก

สำหรับเรื่องวิชาต่อสู้แล้วยังด้อยอยู่ไม่มากก็น้อย

จากสถานการณ์ที่ใช้พลังปราณต้านเอาไว้อยู่นาน หลายคนเริ่มที่จะทนต่อไปไม่ไหว

การต่อสู้เรื่องการหลอมยานี้เองก็มีกลิ่นอายบรรยากาศของวิชาต่อสู้อยู่ไม่มากก็น้อย