หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 2367

สวนขจีตระกูลสวี่ถูกจัดเป็นสถานที่ต้อนรับและรับรองแขกผู้มีเกียรติ

แน่นอนว่าจะต้องตกแต่งอย่างหรูหราอลังการ

เพียงแต่ในเวลานี้ สีหน้าของคนครอบครัวสวีเจี้ยนกงกลับไม่มีแม้แต่รอยยิ้ม

“พวกคุณไม่ต้องกังวล

เรื่องสำคัญขนาดนี้ คนรับใช้อย่างเขาคงไม่มีสิทธิ์รู้หรอก

ไม่ต้องทำหน้าอมทุกข์ขนาดนั้น"

หลังจากที่สวี่เจี้ยนกงพูดจบ เขาก็ฝืนยิ้มและเริ่มปลอบทุกคน แต่แน่นอนว่าเหมือนเขาจะปลอบใจตัวเองมากกว่า

ส่วนอีกฝั่ง หลินมั่วที่พิงอยู่ข้างหน้าต่างกำลังหรี่ตามองไปยังคฤหาสน์ตระกูลสวี่

“พ่อถ้าพวกเขาหลอกพ่อล่ะ

จะทำไง"

จากตอนเช้าที่สวี่หมิงเหยียดหยามเขารวมถึงพนักงานต้อนรับที่มึนงง

เรื่องมันก็ชัดแล้ว

ไม่ใช่ว่าหลินมั่วอยากโจมตีพ่อตาของเขา แต่เพียงว่าเรื่องมันมาถึงขั้นนี้แล้ว เขาไม่อยากให้พวกเขาหลอกตัวเองต่อไปอีก

พนักงานต้อนรับนั้นได้บอกชัดเจนแล้วว่า

งานประชุมตระกูลสวี่จะเริ่มขึ้นในวันพรุ่งนี้และจัดติดต่อกันเป็นเวลาสามวัน

ไม่มีเวลาที่จะจัดงานอื่นแน่นอน

“หลินมั่วพูดอะไรไร้สาระน่า พ่อแกอารมณ์ไม่ดีตั้งแต่แรกแล้ว

แกยังไปกระตุกต่อมเขาอีก"

หลังจากที่แม่ยายว่ากล่าว

สวี่เจี้ยนกงก็ถอนหายใจอย่างเหลืออด

“พอแล้วพอแล้ว คุณพูดให้มันน้อยๆหน่อย”

จะจริงหรือเท็จ พรุ่งนี้ก็รู้แล้ว"

“แล้วก็คนอย่างฉันสวี่เจี้ยนกงก็ไม่มีอะไรให้อีกฝ่ายหลอกหรอก”

บางทีมันอาจจะเป็นความงมงายของฉัน

แต่ถึงกระนั้นเขาก็ยังไม่เต็มใจที่จะยอมรับความเป็นจริง

ทุกข์สุขปะทะเป็นสิ่งที่อันตรายต่อร่างกายมากที่สุด

เมื่อเห็นใบหน้าที่ซีดเซียวเพราะความไม่สบายใจของพ่อตา

หลินมั่วก็ทำอะไรไม่ถูก

“คุณพ่อคุณแม่รีบพักผ่อนเถอะ เอาตามที่พ่อบอก

ไว้พรุ่งนี้ค่อยว่ากัน"

แล้วเขาก็ถือในตอนที่ไม่ได้พูด

แอบหยิบยาเม็ดออกมาอย่างเงียบๆ โยนมันลงในถ้วยชาของพ่อตา ในขณะที่คนอื่นๆ ไม่ได้สนใจ

หลังจากเขาเดินออกมา

หลังจากที่เราประชาสัมพันธ์ไปทั่วเมืองจิง

ผู้คนก็แห่มาซื้อโจ๊กเพื่อสุขภาพของเราครับ"

“เมื่อไม่กี่วันที่ผ่านมา เราได้คืนสามสิบเปอร์เซ็นต์ของต้นทุนที่เราลงทุนไป”

พูดเสร็จเขาก็ไม่ลืมที่จะชมพ่อของเขา

“ท่านพ่อช่างสายตาเชียบแหลม

ธุรกิจที่ทำกำไรได้อย่างมหาศาลขนาดนี้ ไม่เกินเดือนเราก็คืนทุนแล้ว"

“ถึงตอนนั้น เราก็สามารถสละพวกอุตสาหกรรมในชื่อตระกูลที่ไร้มูลค่าไปได้เลย”

หรือจะพูดว่า การเคลื่อนไหวของชายชราช่วยฟื้นคืนธุรกิจที่ซบเซาของ ตระกูลสวี่ขึ้นมาใหม่อย่างสมบูรณ์

และทั้งหมดนี้เป็นเพียงประโยชน์ส่วนหนึ่งของโจ๊กที่สวี่อี้ซวินเคยดูถูก

ส่วนชายชราที่ถูกลูกชายชมซะขนาดนี้ก็ลูบเครายาวอย่างภาคภูมิใจ

“แล้วก็ตอนนี้เรื่องมันจบแล้ว

ทำไมเรายังต้องเชิญพวกสวี่เจี้ยนกงมาอีก"

พอคุณท่านถามถึงเรื่องนี้

แล้วน้ำเสียงของสวี่อี้ซวินก็เปลี่ยนทันที

“ท่านพ่อครับ คือแบบนี้ ก่อนหน้านี้ตระกูลเราไม่ค่อยพอใจกับลูกเขยคนนี้สักเท่าไหร่นัก

เพราะฉะนั้น..."