หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 2513

สังเกตสภาพแวดล้อมโดยรอบ

หลินมั่วก็เข้าใจ ว่าสถานการณ์เลวร้ายกว่าที่เขาคิด

ตอนนี้ในที่สุดเขาก็เข้าใจทุกอย่างแล้วว่าทำไมอาจารย์ถึงบอกเขาว่าอย่าคาดหวังกับสมาคมมากเกินไป

ช่างเถอะ มาเเล้วก็จงอยู่อย่างมีความสุข

เมื่อเห็นว่าแผนการพึ่งพาอำนาจของสมาคมเพื่อเป็นฐานที่มั่นพังทลาย

เขาได้แต่ถอนหายใจเงียบๆ

แต่ในตอนนี้ ก็ควรไปเจอกับอีกฝ่ายก่อน

หลังจากที่ตัดสายได้ไม่นาน

มีเสียงฝีเท้าดังมาจากชั้นสอง

วินาทีแรกที่สวี่ปั้นซย่าเห็นสามี เธอก็รีบไปต้อนรับ

ตรวจสอบดูว่าหลินมั่วไม่ได้บาดเจ็บอะไร

เธอถึงได้ถอนหายใจอย่างโล่งอก

“ทำฉันตกใจหมดเลย !

จากนี้ไป ห้ามทิ้งฉันไว้คนเดียวอีกแล้วนะ”

พูดจบ ขอบตาของสวี่ปั้นซย่าก็เริ่มแดง

หลิ่นมั่วที่ยิ้มมุมปากและเกาศีรษะบริเวณท้ายทอย

จากนั้นจึงโอบภรรยามาไว้ในอ้อมกอด

“ผมก็ปลอดภัยดีแล้วไม่ใช่เหรอ

วางใจเถอะ คนที่ฆ่าหลินมั่วอย่างผมได้ ยังไม่เกิดในชาตินี้หรอก”

สวี่ปั้นซย่าที่อยู่ในอ้อมกอดทุบอกเขาหนึ่งที

“ฉันไม่สน จากนี้ไป ถึงต้องเจอกับเรื่องแย่สักแค่ไหน ฉันก็จะเผชิญหน้าไปกับคุณ

อย่างมากที่สุดก็ตายไปพร้อมกัน”

ได้ยินถึงตรงนี้ หลินมั่วก็โอบกอดเธอให้แน่นกว่าเดิม

จนกระทั่งได้ยินเสียงกระแอมเป็นการเตือนของหัวหน้าหัวงจากด้านหลัง

สวี่ปั้นซย่าที่เดิมทีใจร้อนก็ตอบสนองทันที

กอดกับหลินมั่วแบบนี้ต่อหน้าสาธารณชน เธอก็หน้าแดงอย่างอดไม่ได้

เธอรีบร้อนออกจากอ้อมแขนของสามีทันที

เห็นสามีภรรยาแยกจากกัน

หัวหน้าเฉิน ยามลาดตระเวนของพันธมิตรศิลปะการต่อสู้ ที่เห็นคนพลอดรักจนเต็มอิ่มก็ขำออกเสียง

“ทูตเจิ้นเยว่ผมจะแนะนำให้นะครับ”

ท่านนี้คือหัวหน้าวังของพันธมิตรศิลปะการต่อสู้แห่งเมืองพานหยาง

ในตอนที่พูดจบลง

หลินมั่วถึงได้สังเกตเห็นชายวัยกลางคนที่อยู่ด้านหลังหัวหน้าเฉิน

เขามีใบหน้าทรงจีน เส้นผมเป็นสีดำครึ่งหนึ่งและสีขาวครึ่งหนึ่ง

ภายใต้รอยยิ้มบนใบหน้า ริ้วรอยทั้งหมดถูกบีบเข้าหากัน

แสงสว่างจากโคมระย้าคริสตัลขนาดใหญ่ที่เพดา ห้องโถงทั้งหมดก็เปล่งประกาย

ที่นั่งโต๊ะรับประทานอาหารที่อยู่ตรงกลางห้องโถงหลักก็ทำจากไม้เนื้อแข็งหนานทอง

สิ่งที่หลินมั่วคาดไม่ถึงที่สุดก็คือ

เครื่องใช้บนโต๊ะอาหารทำจากชามทองคำกับตะเกียบเงิน

เห็นภาพตรงหน้า คิ้วของหลินมั่วก็ขมวดติดกันแน่น

การตกแต่งของโรงแรมชั้นนำในเกียวโตก็เทียบไม่ได้กับที่นี่

วังเหล่าซานเมินเฉยกับสีหน้าท่าทางของหลินมั่วอย่างสิ้นเชิง

ทักทายทุกคนก่อนเข้าไปนั่ง

ปรบมือตามหัวหน้าวัง

พนักงานบริการกลุ่มหนึ่งสวมชุดกี่เพ้าทรงสูงเซ็กซี่และสง่างามเดินเข้ามา

จากนั้นอาหารชั้นหนึ่งรสเลิศก็ถูกนำมาเสิร์ฟที่โต๊ะทีละจาน

นอกจากนี้ยังมีไวน์แดงอันล้ำค่าอีกมากมายหลากหลายประเภท

“ท่านหลินประสบความสำเร็จตั้งแต่อายุยังน้อย หนทางในอนาคตยังอีกยาวไกลแน่นอน

ผมอธิษฐานกับดาวเดือนเพื่อรอคอยให้คุณมาในที่สุด”

ขณะที่พูดสรรเสริญเยินยอมากมายหลายประการ

หัวหน้าวังก็เริ่มชวนทุกคนทานอาหาร

สิ่งที่ได้เห็นและได้ยินระหว่างทางทำให้หลินมั่วไม่มีความอยากอาหารเลย