หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 2578

หลังจากบริษัทยาเจียเซิ่งได้รับการอัดฉีดทุนลึกลับจำนวน 3 หมื่นล้านอย่างกะทันหัน

ไม่มีใครในเมืองพานหยางที่ไม่ตกใจ

“ไม่คิดเลยว่าบริษัทเล็กๆ แบบนี้จะได้รับเงินทุนเพิ่มขึ้นจำนวนมแบบนี้่

“ก่อนหน้านี้เคยได้ยินมาบ้างมั้ย ?

ยาสมุนไพรธรรมชาติจากบริษัทยาเจียเซิ่งมีฤทธิ์ฟื้นคืนชีวิตคนตายได้”

“เรื่องนี้ฉันก็ได้ยินมาเหมือนกัน กิจการที่แข็งแกร่งแบบนี้จะมีอนาคตที่สดใสอย่างแน่นอน

ไม่รู้นะว่าพวกเขารับสมัครคนเพิ่มบ้างมั้ย”

“ไปถามดูก็รู้แล้วไม่ใช่รึไง”

การพูดคุยกันเกิดขี้นทั่วทุกหกทุกแห่ง

ชื่อเสียงของบริษัทยาเจียเซิ่งดังก้องไปทั่วพานหยางอีกครั้ง

หลินมั่ว ในฐานะที่เป็นผู้สร้างสิ่งทุกสิ่งอย่าง

เขาในตอนนี้ขับรถออกไปแล้ว กำลังมุ่งหน้าไปตามถนนสู่เมืองกู่เน่ย

แต่สิ่งที่เขาไม่รู้ก็คือ

ทันทีที่เขาออกไปก็มีการรายงานที่อยู่ของเขาแล้ว

“พี่ใหญ่ หลินมั่วไปจกาเมืองพานหยางแล้ว”

ได้ยินแบบนี้ เขาจีงกระโดดขึ้นจากเก้าอี้ด้วยความตื่นเต้น

“แน่ใจนะ ?”

“ครับ ผมเห็นเขาขับออกจากเมืองเองกับตา แต่เขาออกไปคนเดียว

“น่าเสียดายนะ ฉันคิดว่าเขาจะไปจากเมืองพานหยาง

ช่างเถอะ ไม่ต้องไปสนเขาหรอก !

ประโยคนี้พูดออกไป ลูกน้องของเขาก็วามสงสัย

พี่เทียนเป้าเมื่อก่อนนี้โห่ร้องให้รีบทำลายหลินมั่วไม่ใช่เรหอ ?

“ลูกพี่ เราจะไม่ลงมือเหรอ ?”

พูดจบ เขาก็ทำท่าเด็ดคอให้ดู

“ไม่ต้องแล้ว ฉันเพิ่งค้นพบอย่างกะทันว่าเขาจะมีประโยชน์มากกว่าตาย

ออกคำสั่งลงไป ห้ามเปิดเผยสถานะและตัวตนของหลินมั่ว”

“ถ้ามีใครถามก็…บอกว่าเขาเป็ยอดฝีมือของพันธมิตรศิลปะต่อสู้”

จนกระทั่งลูกน้องจากห้องไป

อินเทียนเป้าเปลี่ยนพลังความโกรธแค้นก่อนหน้านี้

นับตั้งแต่ที่เขามีแผนใหม่อยู่ในใจ ทัศนคติของเขาที่มีต่อหลินมั่วก็เปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิง

ในตอนนี้ สภาพอารมณ์ของเขาเริ่มสบายขึ้น ถึงขนาดที่ว่ารู้สึกได้ใจอยู่นิดหน่อย

หลังจากดื่มลงคอไป อินเทียนเป้าก็ยิ้มอย่างร่าเริง

เมื่อไฟดับลง หุบเขาทั้งหมดก็ถูกปกคลุมไปด้วยฝุ่น

ในตอนนี้ ภายนอกรัศมีการระเบิด มีร่างหลายร่างย่างกรายเข้ามาอย่างเชื่องช้า

“ลูกพี่ คิดว่าเจ้านั่นจะโดนระเบิดตายไปรึยัง ?”

“นั่นมันแน่อยู่แล้ว พวกนายไปเก็บศพเจ้านั่นกลับมาซะ

ถึงตอนนั้น ค่อยเอากลับไปเป็นอาหารปลา

เหอะ กล้ามาแตะต้องคุณชายตระกูลข่งของเรา ก็ต้องมีจุดจบแบบนี้นี่แหละ”

“ได้ครับ ลูกพี่”

หลังจากถูมือแล้ว เด็กวัยรุ่นก็เดินไปยังบริเวณที่แรงระเบิดสงบลง

แต่ในตอนที่เพิ่งยกขาขึ้น

กลับเห็นร่างหนึ่งเปล่งประกายท่ามกลางฝุ่นควัน

ยังไม่ทันโต้ตอบ พวกเขาก็รู้สึกหนาวในลำคอ

ก่อนสติจะหายไป พวกเขาเห็นเพียงร่างกายไม่มีหัวที่ยังไม่ล้มลงของตัวเอง

“เจ้าเด็กนั่นยังไม่ตาย เตรียมตัวต่อสู้กันด้วย”

แม้ว่าหัวโจกจะพูดขาดช่วงไป

กำลังพลสิบคนก็วิ่งไปข้างหน้าพร้อมด้วยมีดขนาดใหญ่