หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 2582

เนื่องจากไม่ได้ข่าวคราวจากหลินมั่วเลย

จ้าวจื่อเยียนที่กังวลใจตลอดจึงออกจากบ้านมาตามหาด้วยตัวเอง

แต่ตอนที่เธอเพิ่งจะเดินออกจากลานบ้าน เธอดีใจพบว่า หลินมั่วมาถึงบ้านตัวเองแล้ว

แต่สิ่งที่ทำให้เธอโกรธคือ ยามตระกูลจ้าว กำลังจะทำร้ายหมอหลินเทวดาตามคำสั่งของหัวหน้าพ่อบ้าน...

และหลังจากที่จ้าวจื่อเยียนตวาด ร่างเงาจ้าวหยูที่อยู่ข้างๆ ได้ปรากฏอยู่ตรงหน้าจ้าวจื่อเยียนทันที

“โอหัง!”

พอสิ้นเสียง ยามที่น่าดุดันน่ากลัวโดนเตะกระเด็นออกไป

แน่นอนว่าไม่ใช่เพราะจ้าวหยู เป็นห่วงหลินมั่วแต่เพื่อปกป้องความปลอดภัยของคนหลัง

ซึ่งทุกคนเข้าใจตรงกันอย่างสิ้นเชิง

จ้าวจื่อเยียน รีบเดินมาอยู่ข้างๆ หลินมั่ว

“คุณหลิน ขอโทษค่ะ พวกเราจะจัดการให้คุณเองค่ะ”

ตั้งแต่เด็กจนโต เขาเพิ่งเคยคาดหวังที่จะได้เจอเพศตรงข้ามเป็นครั้งแรก ถึงแม้จะเพื่ออาการป่วยของคุณปู่ก็ตาม

และตอนที่เธอพูดพร้อมแสดงสีหน้าขอโทษหลินมั่วแล้ว

เธอกลับเปลี่ยนสีหน้า ถามเสียงขรึม

“หัวหน้าพ่อบ้านเกิดอะไรขึ้น”

หัวหน้าพ่อบ้านก็เป็นคนฉลาด

เมื่อเห็นสถานการณ์เช่นนี้เขาจึงเข้าใจทันที เด็กหนุ่มสภาพอับจนที่อยู่ตรงหน้าคนนี้ มีความสัมพันธ์ที่ไม่ธรรมดากับคุณหนูใหญ่ของตัวเอง ดังนั้นเขาจึงต้องแสดงความเคารพนอบน้อม

เมื่อคิดได้ดังนี้ หัวหน้าพ่อบ้านรีบค้อมตัวตอบทันที

“คุณหนูใหญ่คืออย่างนี้ครับ ไอ้สองคนนี้ตาถั่วมาก กล้าห้ามแขกคนสำคัญ

ผมกำลังสั่งสอนพวกเขาอยู่ครับ”

พูดจบ เขาถลึงตาหนึ่งที ทำเอายามทั้งสองคนตกใจจนอยากพูดอธิบาย

แต่คำพูดเหล่านี้สามารถหลอกเด็กยังพอไหว

สำหรับข้ออ้างเหล่านี้ จ้าวจื่อเยียน รู้สึกหัวเราะเยาะอย่างสิ้นเชิง

“เหอะๆ หัวหน้าพ่อบ้านคุณคิดว่าตัวเองฉลาดมากใช่ไหม

คิดว่าฉันจ้าวจื่อเยียนโง่มากเหรอ”

“คุณหนูใหญ่ ผมจะกล้า...”

ไม่รอให้หัวหน้าพ่อบ้านพูดจบ

จ้าวจื่อเยียนเปลี่ยนน้ำเสียงทันที

“หึ หัวหน้าพ่อบ้าน ยังมีอะไรที่คุณไม่กล้าบ้าง

แม้แต่แขกคนสำคัญที่คุณปู่ของฉันเชิญมาก็ยังกล้าลงไม้ลงมือ”

ชั่วเวลาเดียว จ้าวจื่อเยียนโกรธหน้าอกกระเพื่อม

จ้าวหยูเห็นดังนั้นถึงแม้จะโกรธ แต่เขายังอดกลั้นความโกรธนั้น

“ขอโทษด้วยนะครับ ทำให้หมอหลินเทวดาเจอเรื่องตลกแล้ว!”

หลินมั่วในฐานะคนที่มองดูความคึกคักอยู่ข้างๆ ตอนนี้ได้แต่พยักหน้า ไม่พูดอะไร

ดูท่าแล้วภายในบ้านตระกูลจ้าวมีความขัดแย้งกันอยู่ไม่น้อย

หัวหน้าพ่อบ้านคนหนึ่งโอหังได้ขนาดนี้ เห็นได้ชัดว่ามีคนคอยหนุนหลังอยู่

จ้าวหยูเห็นหลินมั่วขานรับจึงสบายใจลงไม่น้อย

“คุณหลิน พ่อบุญธรรมเลื่อมใสศรัทธาในชื่อเสียงของคุณหลินมานานแล้ว

ถ้ารู้ว่าคุณหลินจะมา ไม่รู้ว่าท่านจะดีใจมากแค่ไหน

คุณหลินในเมื่อมาแล้ว โปรดเข้าไปพบท่านสักหน่อยเถอะค่ะ”

ขณะพูดใบหน้าของเธอแสดงความตื่นเต้นเล็กน้อย

หลังจากเจอหัวหน้าพ่อบ้าน ความมั่นใจของเขาที่มีอยู่ตอนนี้หายไปหมดแล้ว

กลัวว่าหมอเทวดาหลินจะหันหลังเดินกลับไป

แต่โชคดีคือ หลินมั่วก็เป็นคนใจกว้าง

“รบกวนคุณจ้าวช่วยนำทาง หลินมั่วขอรบกวนหน่อยนะครับ!”