หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 2592

หลังจากที่ท่านจ้าวทำการดื่มยาฟื้นพลังจนหมด กลิ่นอายของความตายที่ตลบอบอวลไปทั่วร่างกายของเขา กลับสลายหายไปด้วยความรวดเร็ว

ในตอนนี้พละกำลังของเขาเพิ่มขึ้นหลายเท่าตัว

“ฮ่าฮ่าฮ่า ต้องขอบคุณพ่อหมอจริงๆ “

“เจ้าสอง แกพาแขกกิตติมศักดิ์ไปฝึกก่อน

ฉันยังต้องรอให้ยาออกฤทธิ์ และรักษาอาการต่อไป”

ท่านจ้าวได้ดื่มยาจนหมด

จ้าวเจี้ยนผิงก็ไม่ได้มีความกังวลใดๆ เขาพาจาเทอร์ออกจากห้องไป

แน่นอนว่าเป็นเพราะเขาร้อนรนจนนั่งไม่ติดเก้าอี้

หลังจากที่พวกเขามาถึงสวนด้านหลังที่เป็นพื้นที่ของตัวเองแล้ว

จ้าวเจี้ยนผิงที่เดิมทีมีใบหน้าสงบนิ่งก็เปลี่ยนเป็นร้อนรนขึ้นมาทันที

“พ่อหมอเอายาถอนพิษมาให้ผมเร็วสิ”

ในตอนนี้ จาเทอร์เองก็รู้สึกถึงความร้ายแรงของเรื่องนี้แล้วเช่นกัน

ไม่รอให้คุณชายรองพูดจบ เขาก็รีบหยิบยาถอนพิษออกมาให้เขา

หลังจากที่รับยามาแล้ว จ้าวเจี้ยนผิงก็รีบกลืนยาเม็ดนั้นลงไปทันที

ในตอนนี้ อาการของเขากลับมาสงบเป็นปกติอีกครั้ง

“เห้อ ไม่ตายแล้ว เกือบได้ลงไปนอนในโลงกับเขาแล้วไหมล่ะ”

หลังจากที่พึมพำกับตัวเอง

เขาก็ฉีกยิ้ม ก่อนจะหันมาพูดกับจาเทอร์

“พ่อหมอจาเทอร์ คุณมั่นใจในยาตัวนึ้ใช่ไหม”

หลังจากที่เขาถามคำถามนี้ออกไป

สีหน้าของจาเทอร์ก็แสดงออกถึงความไม่พอใจทันที

“คุณชายรอง ฝีมือการหลอมยาของหมอผีแห่งว่านเซี่ยงไม่มีอะไรให้สงสัย หากคุณไม่เชื่อมั่นฝีมือของพวกเรา ก็ไปหาคนอื่นเถอะ”

“ขอโทษ ขอโทษ

ในตอนนี้เรื่องมันใหญ่ขึ้น ฉันก็แค่กังวลเล็กน้อย ฉันคงจะพูดผิดไป

พ่อหมออย่าถือสาเลยนะ”

พูดจบเขาก็สั่งให้ลูกน้องหยิบกล่องเล็กๆ ใบหนึ่งออกมา

“พ่อหมอใจเย็นๆ ก่อนนะ นี่เป็นของขวัญเล็กๆ น้อยๆ ของผม ถือว่าเป็นของตอบแทนค่าแรงในครั้งนี้ก็แล้วกัน”

ในตอนนี้จาเทอร์รู้สึกถึงกล่องหนักๆ ที่อยู่ในมือของตัวเอง เขาก็พอจะเดาออกว่ามีอะไรอยู่ด้านใน

หลังจากที่เปิดกล่องออกมาแล้ว ทองคำแท่งที่วางเรียงรายอยู่สองแถวก็ปรากฎต่อสายตา

เมื่อเห็นของตอบแทนที่อยู่ตรงหน้า สีหน้าของเขาก็ดีขึ้นมาทันที

อีกอย่างยานี้ยากที่จะควบคุมความปรารถนาอีกด้วย”

“ถึงตอนนั้นถ้าพวกคุณอยากให้เขาอยู่หรือตายก็ง่ายราวกับพลิกฝ่ามือ”

คำพูดของเขาล้วนเป็นความจริงทั้งสิ้น

ไม่อย่างนั้น พวกเขาคงจะไม่พาจาเทอร์มาจากประเทศว่านเซี่ยง ดินแดนที่ไกลแสนไกลมาที่นี่หรอก

ในขณะที่แผนการลับๆ กำลังดำเนินการต่อไปเรื่อยๆ

ทางด้านของหลินมั่ว หลังจากที่คนของจ้าวเจี้ยนผิงออกไปแล้ว

เขาก็คิดว่าจะพยายามเกลี้ยกล่อมให้ท่านจ้าวคายยาที่ดื่มเข้าไปออกมา

แต่ทว่าไม่ทันที่เขาจะลุกขึ้น

ทรวงอกของท่านจ้าวก็สั่นกระเพื่อมขึ้นมา

ก่อนที่เขาจะขย้อนเอายาฟื้นพลังเมื่อครู่ออกมา

“เห้อ ต้องมาซวยจริงๆ !”

ในตอนนี้ หลินมั่วเข้าใจทันทีว่าท่านจ้าวมีความคิดเหมือนกันกับเขา

ต่อให้จ้าวเจี้ยนผิงจะลองดื่มยาเข้าไปก่อน แต่ยาฟื้นพลังที่ไม่รู้ที่มาที่ไปแบบนี้ก็ไม่สามารถดื่มเข้าไปในร่างกายได้ง่ายๆ อยู่ดี

และต่อให้หลินมั่วค้นหาตำราและสิ่งที่ได้ร่ำเรียนมามากมายก็ยังคงหาไม่เจอยาที่เหมือนกับยาฟื้นพลังของจาเทอร์