หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 271

ฟังชิ่งได้ยินคำพูดนั้นก็เกือบจะกระอักเลือด จึงโวยวายออกไปโดยตรง “เธอพูดจาเหลวไหล”

“ฉันไปรับเงินจากเธอมาเมื่อไหร่กัน?”

“เธอกล้ามาใส่ความฉัน?”

“แจ้งความ ฉันจะฟ้องร้องพวกเขา!”

ในเวลานี้ ฟังชิ่งให้ตายยังไงก็ไม่ยอมรับว่าตัวเองรับเงินมาแล้ว

สุดท้ายแล้วเงินที่หวงเหลียงให้คือเงินสด ทั้งยังไม่มีใครเห็น เงินก็ถูกเขาจัดการไปแล้ว

ไม่มีหลักฐาน ใครจะไปทำอะไรเขาได้!

แน่นอนว่าในใจของฟังชิ่งเกลียดหวงเหลียงถึงขีดสุด

ไอ้สารเลวนี้ต่อหน้าก็ทำเป็นให้ฉันช่วยทำเรื่องให้ จากนั้นก็จะเอามีดมาแทงข้างหลังฉัน เห็นได้ชัดเลยว่าจงใจใส่ร้ายป้ายสีฉัน!

สวี่ตงเสวี่ยรู้เพียงแต่ว่าหวงเหลียงส่งเงินให้กับรองคณบดีฟังชิ่ง แต่ก็ไม่รู้ว่าคนนั้นคือฟังชิ่ง

เมื่อได้ยินคำพูดของฟังชิ่ง เธอก็ตกใจเช่นกัน

แต่ว่าเธอก็ดึงสติกลับมาอีกครั้งอย่างรวดเร็ว “อะไรกัน คุณกล้ารับเงินแต่ไม่กล้ายอมรับเหรอ?”

“ตอนที่สามีฉันให้เงินคุณ คุณก็รับไปอย่างราบรื่น!”

“ตอนนี้อยากจะปฏิเสธ คุณยังเป็นลูกผู้ชายอยู่ไหม?”

ฟังชิ่งเกรี้ยวกราด “นั่งนี่ เธอกล้าใส่ร้ายฉันเหรอ?”

“ได้ เธอบอกว่าฉันรับเงินจากพวกเธอ เธอมีหลักฐานไหม?”

“ถ้าหาหลักฐานไม่ได้ ฉันจะฟ้องเธอข้อหาหมิ่นประมาท”

สวี่ตงเสวี่ยตกตะลึง สิ่งแบบนี้เธอจะไปหาหลักฐานได้ที่ไหน?

เมื่อเห็นท่าทีของสวี่ตงเสวี่ย ฟังชิ่งก็รู้ได้ว่าไม่มีหลักฐานจึงอดไม่ได้ที่จะมีความมั่นใจ

“ไม่มีหลักฐานใช่ไหมล่ะ?”

“ฮึ ใส่ร้ายฉันในที่สาธารณะโดยที่ไม่มีหลักฐาน ถูกโรงพยาบาลของเรารังแกจริงๆ เหรอ?

“คณบดี ให้คุณตัดสินใจแทนผม!”

ฟังชิ่งตะโกนออกมาเสียงดัง

คณบดีขมวดคิ้วแล้วพูดอย่างเย็นชา “ชักจะมากเกินไปแล้ว พวกคุณเห็นโรงพยาบาลของเราเป็นอะไรไปแล้วถึงได้มาดูถูกเจ้าหน้าที่ทางการแพทย์ของพวกเราตามใจชอบ?”

“แจ้งความแล้วจับพวกเขาทั้งหมดให้ฉัน!”

สวี่ตงเสวี่ยและคนอื่นๆ ตื่นตระหนก นี่ต้องแจ้งความ พวกเขาอาจต้องมีปัญหาแล้ว

คนไม่กี่คนก่อนหน้านี้ไม่กล้าอยู่ที่นี่ และรีบเดินหนีออกไปแล้ว

ทันทีที่เดินไปถึงประตูทางเข้าโรงพยาบาล ก็ได้พบกับหวงเหลียงกำลังเดินมา

“พ่อแม่ เกิดเรื่องอะไรขึ้น?”

“ผมโทรหาฟังชิ่ง เขาไม่รับสาย”

“ได้การ์ดมาแล้วหรือเปล่า?”

สวี่ตงเสวี่ยไม่พอใจ “งั้นที่ฉันพูดก็ไม่ผิด!”

“เขาเอาเงินพวกเราไปอย่างแน่นอน นี่มันไม่จริงเหรอ?”

“เขากล้ารับเงินพวกเราไป ทำไมถึงไม่กล้ายอมรับล่ะ?”

หวงเหลียงพูดไม่ออก มาเจอคนก่อความวุ่นวายแบบนี้ คุณจะหักล้างได้ยังไง?

สวี่ตงเสวี่ยโบกมือหนึ่งที “ช่างมันเถอะ พูดเรื่องไร้สาระพวกนี้จะไปมีประโยชน์อะไร!”

“ฉันว่าเสี่ยวหวงพูดไม่ผิด ให้หลินมั่วไปที่ตระกูลจ้าวแล้วเอาเงินกลับมา!”

ฟังฮุ่ย “คุณบ้าไปแล้ว?”

“เงินถูกคนเอาไปแล้ว จะเอากลับคืนมาได้ยังไง?”

“ให้คุณสามร้อยล้าน คุณจะให้คืนกลับมาไหม?”

สวี่เจี้ยนกงพูดด้วยเสียงต่ำ “ทำไมจะไม่ได้?”

“เงินนี้มีเพียงส่วนเดียวที่เป็นของหลินมั่ว มากสุดก็ให้เขาสิบล้าน ส่วนที่เหลือทั้งหมดเป็นของพวกเรา”

“แม้จะต้องชดใช้ให้กับตระกูลจ้าว เขามากสุดก็เอาเงินสิบล้านของตัวเองไปจ่าย”

“ที่เหลือก็เป็นเงินของพวกเรา เขามีสิทธิ์อะไรมาจัดการ?”

“เขาจัดการกับเงินที่ไม่ได้เป็นของตัวเอง นี่มันผิดกฎหมาย”

“หากตระกูลจ้าวไม่คืนเงิน พวกเราก็ไปฟ้องพวกเขา ให้กฎหมายปกป้องสิทธิของพวกเรา!”