หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 4388

เขตสาม เขตเมือง

ขณะที่หลินมั่วเตรียมพาหลันเตี๋ยอีออกจากย่านที่วุ่นวายเเห่งนี้

บริเวณโดยรอบก็ถูกปรมาจารย์ที่เร่งรุดมาปิดล้อมโดยสิ้นเชิง

เมื่อมองดูเเล้ว คาดว่ามีไม่ต่ำกว่าสามสิบคน

ต้องรู้ไว้ว่าทั้งหมดนี้คือยอดฝีมือระดับปรมาจารย์

แค่การมีอยู่ของคนเหล่านี้ การล้มล้างประเทศก็ไม่ใช่ปัญหาเเล้ว

หนำซ้ำนี่เป็นเเค่คนที่ซุ่มซ่อนอยู่ในบริเวณใกล้เคียงเท่านั้น

ส่วนปรมาจารย์จากเขตอื่นๆกำลังเดินทางมาถึง

สถานการณ์ทั้งหมดจะยากยิ่งขึ้นไปอีก

อย่างไรก็ตามชาวบ้านเขตสามที่สัญจรไปมายังไม่ตระหนักว่า พวกเขากำลังเดินอยู่บนขอบเหวเเห่งความตาย

หลินมั่วเห็นดังนั้นก็อดไม่ได้ที่จะเริ่มกังวล

เพียงเเต่ เเม้เขาจะมีใจ ทว่าไร้เรี่ยวเเรง

ยอดฝีมือระดับปรมาจารย์ที่มาถึงนั้นมากมายจนน่ากลัว

ในเวลาเพียงครึ่งนาที ปรมาจารย์อีกสิบกว่าคนก็ปรากฏตัวขึ้นอีก หลังจากที่ร่างของพวกเขาเเหวกอากาศลงมา

ปรมาจารย์ทุกคนในที่เกิดเหตุ ต่างจ้องมองหลินมั่วเเละหลันเตี๋ยอีที่อยู่ด้านหลังเขาด้วยสายตาที่ร้อนเเรง

รอมานานหลายปี

ในที่สุดกระโหลกคริสตัลก็ปรากฏขึ้นจริง

และตามข่าวที่พวกเขาได้ยินมาอย่างกระทันหันนั้น

ตราบใดที่มีใครสามารถจับตัวหลันเตี๋ยอีได้ เคล็ดลับการปลูกถ่ายกระโหลกคริสตัลก็จะถูกมอบให้อย่างเต็มใจ

ไม่ว่าสิ่งล่อใจนี้จะเป็นจริงหรือไม่ ทุกคนที่อยู่ในที่เกิดเหตุต่างต้องการลองเสี่ยงดูสักครั้ง

เพียงเเต่ เนื่องจากจำนวนปรมาจารย์ที่มาถึงนั้นมีมากเกินไป

เเม้ว่าทุกคนจะใจร้อนรอไม่ไหวเเล้วก็ตาม

ทว่าพวกเขาก็ยังคงระแวงคนอื่น

ไม่มีใครอยากเป็นจักจั่นที่ถูกจับกินโดยตั๊กเเตนตำข้าว เเละขณะเดียวกันก็ไม่อยากเป็นตั๊กเเตนตำข้าวที่ถูกนกกระจิ๊บท้องเหลืองกลืนกิน

ภายใต้ความระเเวงเเละระมัดระวังซึ่งกันเเละกัน

สถานการณ์ทั้งหมดเข้าสู่ความเงียบงันที่เเปลกประหลาด

ปรมาจารย์จากทุกฝ่าย บ้างก็ยืนปะปนอยู่ในฝูงชน บ้างก็นอนพิงชายคา บ้างก็นั่งขัดสมาธิอยู่บนขั้นบันไดหิน

เป็นกลุ่มเล็กๆสองสามคน ทั้งที่กำลังโลภในกระโหลกคริสตัลที่ใฝ่ฝันมาตลอด ในขณะเดียวกันก็เฝ้าระวังคนอื่นๆอย่างระมัดระวัง