หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 4390

แม้เเต่ในหมู่ปรมาจารย์เองก็ยังมีความแตกต่างกัน

อย่างเช่นขอทานหกนิ้ว เเละ เเม่เฒ่ายมบาล การคงอยู่ของพวกเขานั้น

ปรมาจารย์ธรรมดาๆห้าหกคนมารวมกัน ก็มีเเต่จะต้องถูกสังหารอย่างว่านอนสอนง่ายเท่านั้น

อย่างไรก็ตามสำหรับทุกคนแล้ว ก็ใช่ว่าจะไม่มีข่าวดีเลย

ขอทานหกนิ้ว กับเเม่เฒ่ายมบาลสองผู้ร้ายกาจนี่ หลังจากโต้เถียงกันไม่กี่ประโยค ก็เริ่มลงมือต่อสู้กันโดยตรง

ปัง!

พร้อมกับเสียงปะทะที่ดังสนั่น

ชามขอทานของขอทานเฒ่าฟาดเข้ากับไม้เท้าหัวมังกรของยายเฒ่ายมบาลอย่างเเรง

ในพริบตานั้นเศษกระเบื้องเเตกกระจายราวกับกระสุนปืนที่พุ่งออกไปรอบทิศทาง

ชาวบ้านส่วนใหญ่ที่สัญจรไปมาเป็นคนธรรมดา หากถูกโจมตีเข้าจะต้องเสียชีวิตคาที่อย่างเเน่นอน

อย่างไรก็ตาม ปรมาจารย์หลายสิบคนที่อยู่ในที่นั้น เเม้จะตระหนักถึงเรื่องนี้ดี

ทว่ากลับไม่มีใครยื่นมือมาห้ามเลย

ในสายตาของพวกเขา คนเดินถนนเหล่านี้ก็เหมือนกับมดปลวกใต้ฝ่าเท้า ไม่ได้สนใจความเป็นความตายของคนเดินถนนเลยแม้แต่น้อย

โชคดีที่หลินมั่วตอบสนองอย่างรวดเร็ว

เขายกมือขึ้นตบทีเดียว เข็มเงินจำนวนมากก็พุ่งออกไปราวกับเม็ดฝน

เเสงเย็นวาบผ่านไปชั่วขณะ เศษกระเบื้องที่ทรงพลังเหล่านั้นก็เเตกละเอียดกลายเป็นผงไปในทันที

หวิดไปเเล้ว!

หลังจากหลินมั่วจัดการกับวิกฤติเเล้ว ก็อดถอนหายใจอย่างโล่งอกไม่ได้

เเต่ตอนนี้ความกังวลในใจของเขา กลับเพิ่มมากขึ้นไปอีก

ในบรรดาปรมาจารย์เหล่านี้ ไม่รู้ว่ายังซ่อนปีศาจเฒ่าที่น่าสะพรึงกลัวอยู่อีกกี่คน

ยิ่งคนแบบนี้มีมากเท่าไร ความอันตรายของเขตสามก็ยิ่งเพิ่มมากขึ้นเท่านั้น

หากไม่สามารถยับยั้งพวกเขาได้อย่างมีประสิทธิภาพ จุดจบของเขตสามก็อาจเป็นการถูกทำลายล้างโดยตรง

“ฝีมือช่างล้ำเลิศยิ่งนัก!”

“อายุยังไม่มาก ฝีมือการใช้เข็มบินนี้ฝึกฝนมาได้อย่างเชี่ยวชาญถึงขีดสุดจริงๆ”

“น่าเสียดาย อีกไม่นานก็จะกลายเป็นศพเเล้ว”

ปรมาจารย์กลุ่มหนึ่งเห็นฉากนี้ ก็วิพากษ์วิจารณ์กันราวกับชมการเเสดงครั้งใหญ่

ในสายตาของพวกเขา หลินมั่วเป็นเพียงลูกเเกะตัวน้อยที่รอการเชือดเท่านั้น

ความตายเป็นเพียงเรื่องของเวลาเท่านั้น

และสถานการณ์ก็เป็นเช่นนั้นจริงๆ!