หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 216

“เฉินผิง คุณยังไม่ตาย คุณยังไม่ตาย...”

ซูอวี่ฉีพุ่งตัวเข้าไปกอดเฉินผิงไว้แน่นด้วยความดีใจ!

ขณะนั้น ซูอวี่ฉีไม่สนใจสายตาของคนรอบข้างและกอดเฉินผิงไว้แน่นไม่ยอมปล่อยมือ!

ร่างกายของเฉินผิงยังคงเหลือความเย็นอยู่เล็กน้อย แต่ถึงแม้ว่าจะเป็นอย่างนั้น ซูอวี่ฉีก็ยังไม่ยอมปล่อยมือออก!

“ปล่อยได้แล้ว ถ้าคุณยังไม่ปล่อยอีกผมคงจะตายเพราะถูกคุณรัดแทน!”

เฉินผิงกระแอมไอและพูดขึ้น!

ซูอวี่ฉีได้ยินแบบนั้นก็ปล่อยมือทันที แต่เมื่อเห็นว่าเฉินผิงไม่ได้เป็นอะไรและกำลังหัวเราะตัวเองอยู่ ซูอวี่ฉีก็กลอกตาและเตะเขาไปแรงๆ หนึ่งที!

หลังจากเห็นว่าเฉินผิงยังไม่ตาย ทุกคนก็แสดงท่าทางดีใจออกมา ถ้าเป็นแบบนี้ เลี่ยวเฟยก็ทำอะไรตามใจตัวเองไม่ได้แล้ว!

“ไอ้หนุ่ม นายเป็นใครกันแน่ ถึงได้ดูดซับพลังเย็นเข้าไปแล้วไม่ตาย”

เลี่ยวเฟยถามขึ้นด้วยความสงสัย

“พ่อนายมั้ง!” เฉินผิงโกรธจัด เมื่อสักครู่นี้ที่เลี่ยวเฟยฉวยโอกาสตอนที่เขาหลอมรวมพลังงานเย็นอยู่ ลงมือกับหลินเทียนหู่ ไหนจะพูดจาหยาบคายกับซูอวี่ฉีอีก เฉินผิงได้ยินมันทั้งหมด เพียงแค่ไม่สามารถทำอะไรได้ก็เท่านั้น!

“นายอยากตายใช่ไหม” เลี่ยวเฟยโดนด่า สีหน้าของเขาก็บูดเบี้ยวขึ้นมาทันที!

“ตอนนี้เอาถาดชีซิงมาให้ฉันได้แล้ว บางทีนั่นอาจจะทำให้นายแบบเจ็บน้อยลงอีกหน่อย!”

เฉินผิงกวักมือเรียกเฉินผิง เขาขี้เกียจเกินกว่าจะคุยกับคนประเภทนี้

“ที่แท้ นายอยากได้ถาดชีซิงของฉัน?”

สีหน้าของเลี่ยวเฟยเปลี่ยนไปทันที มันเคร่งขรึมจนน่ากลัว มือจับถาดชีซิงไว้แน่น ดูท่าแล้วคงจะไม่ยอมให้เฉินผิงง่ายๆ อย่างแน่นอน!

“ฉันให้โอกาสนายแล้ว แต่เป็นนายเองที่ไม่รับไว้!”

เฉินผิงมองไปที่เลี่ยวเฟยด้วยความเย็นชา สายตาเต็มไปด้วยไอสังหาร!

“ไอ้หนุ่ม ถึงแม้ว่านายจะไม่ตายจากการดูดซับพลังงานเย็น แต่อย่างไรก็สู้ถาดชีซิงของฉันไม่ได้หรอก พูดโม้ให้มันน้อยๆ หน่อย รับไปซะ...”

เลี่ยวเฟยระเบิดจิตสังหารที่รุนแรงออกมา เขาไม่กล้าดูถูกเฉินผิงมากเกินไป!

“ไอ้หนุ่ม นายไม่ต้องมายั่วยุฉัน ฉันไม่ถูกนายหลอดหรอก นายดูดพลังงานเย็นเข้าร่างแล้วไม่ตายไม่ใช่หรือ ถ้าอย่างนั้นฉันจะให้ฉันดูดซับเข้าไปอีกหน่อย อยากจะเห็นนักว่าร่างกายของนายจะต่อต้านไปได้ถึงเมื่อไร!”

เลี่ยวเฟยพูดจบก็ยื่นถาดชีซิงไปด้านหน้า จากนั้นก็มีพลังงานเย็นทะลักออกมาจากถาดชีซิง!

อุณหภูมิในห้องลดลงถึงจุดเยือกแข็งทันที ทุกคนต่างกอดไหล่ของตัวเองไว้ ร่างกายสั่นเทาด้วยความหนาวเหน็บ!

ส่วนเฉินผิงที่นั่งอยู่บนเก้าอี้กลับไม่ขยับเขยื้อนเลยแม้แต่น้อย และเหมือนไม่รู้สึกหนาวเลยด้วย!

พลังงานเย็นปกคลุมเฉินผิงและเข้าสู่ร่างกายของเฉินผิงจากทางทวารทั้งเจ็ดอย่างช้าๆ จากนั้นเส้นผมของเฉินผิงก็เริ่มมีเกล็ดน้ำแข็งขึ้นมาอีกครั้ง!

“ฮ่าๆๆ ครั้งนี้ฉันจะแช่แข็งนายไว้ จากนั้นก็ตีให้แตก ลองดูสิว่านายจะมีชีวิตรอดได้อย่างไร!”

เมื่อเห็นว่าเส้นผมของเฉินผิงเริ่มมีเกล็ดน้ำแข็งขึ้นมาอีกครั้ง เลี่ยวเฟยก็หัวเราะออกมาอย่างได้ใจ

แต่เพียงไม่นาน เกล็ดน้ำแข็งบนเส้นผมของเฉินผิงก็หายไปอย่างรวดเร็ว ไม่ว่าพลังงานเย็นนั้นจะเข้าสู่ร่างกายของเฉินผิงอย่างไร แต่ก็ไม่สามารถทำให้ร่างกายของเฉินผิงเปลี่ยนไปได้เลย!

“เป็นไปได้ได้อย่างไร”

เลี่ยวเฟยตกใจมาก จึงรีบปลดปล่อยพลังงานเย็นในถาดชีซิงออกมาให้หมด!