หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 3897

ในขณะเดียวกันที่ตำหนักก่วงหาน เฉินผิงรับหน้าที่สั่งการร่วมกับเจ้าตำหนัก

เขาสั่งให้ทุกคนเตรียมการป้องกันไว้หลายชั้น ให้ทุกคนตื่นตัวเต็มที่ระหว่างเตรียมพร้อมต่อสู้

ในขณะนั้น พวกเขากำลังรอการมาถึงของตระกูลมู่

“คุณเฉิน ท่านเจ้าตำหนัก ตระกูลมู่มาแล้ว!”

ปิงลู่เดินเข้าไปในห้องโถงใหญ่ ใบหน้าของเธอดูตึงเครียดขณะที่พูด

เมื่อได้ยินว่าพวกตระกูลมู่มาถึงแล้ว ทั้งเฉินผิงและเจ้าตำหนักก็ลุกขึ้นยืนทันที ร่างของพวกเขาหายไปในพริบตา

เมื่อพวกเขาปรากฏตัวอีกครั้งก็อยู่ที่ทางเข้าตำหนักก่วงหานแล้ว

พวกเขาลอยอยู่กลางอากาศ จ้องมองไปยังฝูงชนจำนวนมากที่กำลังวิ่งเข้ามา

เฉินผิงมองดูพวกตระกูลมู่ที่กำลังจะมาถึง จากนั้นเขาก็หันไปหาหลัวโชไห่แล้วพูดว่า “คุณหลัว สั่งให้ทุกคนเตรียมพร้อมต่อสู้!”

“เข้าใจแล้ว!” หลัวโชไห่พยักหน้า

สำนักและตระกูลระดับสูงทุกแห่ง รวมทั้งเหล่าราชาและประมุขเตรียมพร้อมในทันใด

คลื่นพลังปะทุออกมาจากภายในตำหนักก่วงหานและพุ่งตรงสู่ท้องฟ้า

รัศมีที่ปล่อยออกมาจากผู้บำเพ็ญเพียรหลายพันคนนั้นน่าสะพรึงกลัวยิ่ง

เมื่อรู้สึกถึงรัศมีที่ปะทุออกมาจากตำหนักก่วงหาน ศิษย์ตระกูลมู่หลายคนก็เริ่มหวาดหวั่น

ท้ายที่สุดแล้ว ประมุขตระกูลยังไม่ออกมาจากการพักฟื้น แต่พวกเขาก็ยังตามมู่ชิงมาร่วมศึกครั้งนี้ ไม่อาจคาดเดาผลลัพธ์ได้เลย

ในขณะเดียวกัน เมื่อมู่ชิงรู้สึกได้ถึงพลังที่แผ่ออกมาจากตำหนักก่วงหาน เขาตอบสนองด้วยการขมวดคิ้ว

อย่างไรก็ตาม ในเมื่อมาถึงแล้วก็คงกลับไปเฉยๆ ไม่ได้ แบบนั้นเขาคงขายหน้า

หัวหน้าพ่อบ้านรู้สึกขนลุกชัน สีหน้าของเขาเปลี่ยนไปเล็กน้อยเมื่อสัมผัสถึงรัศมีอันน่าสะพรึงกลัว

“เฉินผิงมันไปเอาผู้บำเพ็ญเพียรมากมายขนาดนี้มาจากไหน? แถมพวกมันยังแข็งแกร่งมากด้วย!” หัวหน้าพ่อบ้านพูดพร้อมกับขมวดคิ้ว

จึงไม่แปลกที่เจ้าตำหนักจะไม่รู้จักเขา

“คุณเองก็คงรู้ว่าตำหนักก่วงหานทำอะไรไว้ เป้าหมายของเราในวันนี้คือการแก้แค้นให้กับคุณมู่ขุย และผู้อาวุโสมู่! นอกจากนี้ ฉันอยากจะขอแนะนำผู้บำเพ็ญเพียรทั้งหลาย พวกคุณอย่าเข้ามายุ่งเกี่ยวกับขัดแย้งระหว่างตระกูลมู่และตำหนักก่วงหานจะดีกว่า อย่าเอาชีวิตมาทิ้งกับผลประโยชน์เท่าขี้เล็บ” หัวหน้าพ่อบ้านขู่

เขาเชื่อว่าคนจำนวนมากที่เฉินผิงรวบรวมมาล้วนเห็นแก่ผลประโยชน์กันทั้งสิ้น

“คุณคิดว่าพวกเขามาช่วยตำหนักก่วงหานเพราะหวังผลตอบแทนงั้นหรือ?” เจ้าตำหนักพูดด้วยรอยยิ้ม

“ก็ใช่น่ะสิ แล้วจะมาเสี่ยงชีวิตเพื่อตำหนักก่วงหานทำไมกันล่ะ? แต่ถ้าพวกคุณยอมส่งตัวเฉินผิงมาให้เราจัดการ เราอาจจะปล่อยตำหนักก่วงหานไปก็ได้” หัวหน้าพ่อบ้านกล่าว

“บ๊ะ! คิดว่าตัวเองเป็นใครถึงกล้ามาแตะต้องคุณเฉิน? ถ้าจะทำแบบนั้นก็ผ่านพวกเราไปให้ได้ก่อน!” ผู้อาวุโสปีศาจโหมวซานสบถเสียงดัง

ใบหน้าของหัวหน้าพ่อบ้านเย็นชา ดวงตาของเขามีเจตจำนงสังหาร

มู่ชิงซึ่งเงียบมาตลอดพูดขึ้นในที่สุด “ผู้บำเพ็ญเพียรทั้งหลาย ฉันชื่อมู่ชิง บุตรคนรองของตระกูลมู่ หากคุณให้เกียรติเราด้วยการยอมหลีกทาง ตระกูลของเราก็พร้อมที่จะตอบแทนบุญคุณ แต่ถ้ายังคิดจะเอาชีวิตมาเสี่ยงก็จงเอ่ยนามออกมา อย่ามาโทษกันล่ะหากตระกูลมู่ไม่ปราณี!”

มู่ชิงทั้งข่มขู่ทั้งเสนอทางเลือก เขาหวังว่าบางคนจะเปลี่ยนใจและยอมถอย