หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 3902

ภายในหมอกมืดมิด กระบี่บินจำนวนนับไม่ถ้วนปรากฎขึ้น

เมื่อมู่ชิงชี้มือ หมอกดำที่มาพร้อมกับกระบี่บินจำนวนมากก็ลอยลงมาที่เฉินผิง

การโจมตีครั้งนี้น่าหวาดหวั่นยิ่งกว่าครั้งก่อนมาก

กระบี่บินมหาศาลเปล่งแสงจ้า

หมอกดำที่ถาโถมได้ดักทางเฉินผิงเอาไว้จนไร้ทางหนี

เฉินผิงไม่มีทางหลบพ้นเว้นแต่จะหนีลงใต้ดิน

เพียงชั่วพริบตา เฉินผิงก็ถูกตาข่ายแห่งความมืดปกคลุมไว้

ทันทีที่ถูกตาข่ายแห่งความมืดปกคลุม เฉินผิงก็ใช้ร่างเกราะทองคำ ท้องฟ้าเจิดจ้าด้วยแสงสีทอง และทั่วร่างของเขาเคลือบด้วยเกล็ดสีทองส่องสว่าง

เคร้ง! เคร้ง!

ตาข่ายแห่งความมืดปกคลุมเฉินผิง ตามด้วยเสียงโลหะปะทะกัน

อย่างไรก็ตาม ไม่มีใครรับรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นภายในตาข่ายแห่งความมืด

“คุณเฉิน!”

“นายท่าน!”

เมื่อเห็นอย่างนั้น เจ้าตำหนักพร้อมด้วยหัวเฟิ่งและคนอื่นๆ ต่างก็พร้อมที่จะเข้าช่วยเหลือเฉินผิง

ขณะหัวหน้าพ่อบ้านและพวกตระกูลมู่เห็นเหตุการณ์ พวกเขาก็พร้อมที่จะจู่โจมเช่นกัน

หากเจ้าตำหนักกล้าลงมือ พวกเขาก็ไม่ลังเลที่จะตอบโต้

เมื่อถึงตอนนั้น ศึกใหญ่คงจะหลีกเลี่ยงไม่ได้

ภายในตาข่ายแห่งความมืดเกิดเสียงดังก้องกังวาน

เกิดความโกลาหลที่ทางเข้าตำหนักก่วงหาน คลื่นกระแทกที่แผ่พุ่งออกมาได้ทำลายหินและภูเขาโดยรอบ

มู่ชิงยิ้มเยาะและมองดูทุกสิ่งที่อยู่ตรงหน้า ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความเหยียดหยาม “จงยอมรับชะตากรรมแล้วตายคาตาข่ายของฉันซะเถอะ!”

เขาคิดว่าเฉินผิงคงไม่รอดออกมาได้แน่

เมื่อเห็นว่าเฉินผิงไม่สามารถหนีจากตาข่ายแห่งความมืด เจ้าตำหนักจึงสั่งให้ทุกคนเตรียมลงมือช่วยเหลือ “ไปช่วยเฉินผิง!”

“ตาข่ายงี่เง่านี่ทำอะไรผมไม่ได้หรอก!” ขณะที่ทุกคนกำลังจะเข้าไป เสียงของเฉินผิงก็ดังออกมาจากภายในตาข่ายแห่งความมืด

ทันใดนั้นแสงสีทองก็ทะลุผ่านหมอกดำ แสงเรืองรองของมันส่องขึ้นไปถึงฟ้า

ร่างของเฉินผิงค่อยๆ โผล่ออกมาจากความมืดพร้อมเปล่งประกายด้วยรัศมีสีทอง

เคร้ง!

“ช่างร้ายกาจนัก แค่กระบวนท่าเดียวทำเอามู่ชิงดูกระจอกไปเลย”

ทุกคนส่งเสียงชื่นชม แม้จะเคยได้เฉินผิงช่วยไว้ แต่ก็ยังมีไม่มากที่ได้เห็นเขาลงมือเต็มกำลัง

หลายๆ คนยังไม่เคยเห็นเฉินผิงใช้กลยุทธ์น่าสะพรึงกลัวเช่นนี้มาก่อน

เป็นครั้งแรกที่สีหน้าของมู่ชิงดูเคร่งขรึม เมื่อเผชิญหน้ากับฝ่ามืออัสนี เขารู้สึกได้ถึงแรงกดดันและอันตราย

หมอกดำปกคลุมมู่ชิงอีกครั้ง และเขาสะบัดแขนไปข้างหน้าทันที หมอกดำมืดไร้ที่สิ้นสุดก่อตัวเป็นหมัดขนาดใหญ่ พุ่งเข้าหาฝ่ามืออัสนีของเฉินผิง

นี่คือการวัดพลังระหว่างทั้งสองคน

ตูม!

หมัดนั้นปะทะกับฝ่ามืออย่างไร้ความปราณี

หลังจากเกิดเสียงดังสนั่น ความปั่นป่วนก็เกิดขึ้นกลางอากาศ และพริบตานั้นรอยแยกสีดำก็ปรากฏขึ้นจากความว่างเปล่า

ฝูงชนที่อยู่รอบๆ รีบถอยออกไปด้วยความกลัวว่าจะโดนคลื่นกระแทกอันน่าสะพรึงกลัว

เมื่อคลื่นกระแทกแผ่วลง เฉินผิงก็พบว่าตัวเองกำลังสบตากับมู่ชิงอีกครั้ง

เป็นอีกครั้งที่ฝีมือของพวกเขาเสมอกัน ดังที่ได้เห็นจากกระบวนท่านั้น