หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 3903

เมื่อเห็นอย่างนั้นทุกคนก็เริ่มกังวล หากฝีมือของมู่ชิงเทียบเฉินผิงได้แม้จะลดระดับพลังลงแล้ว พวกเขาจึงกังวลว่าเฉินผิงจะเป็นฝ่ายพ่ายแพ้

ในขณะนั้น ทุกคนต่างหวังว่าเฉินผิงจะไม่แพ้ โดยเฉพาะพวกผู้หญิง ทั้งหัวเฟิ่ง ไป๋เฉี่ยนและเฉิงเจียฮุ่ย ใจของพวกเธอเต้นระส่ำ

หากเกิดอะไรขึ้นกับเฉินผิง พวกเธอกลัวว่าตัวเองอาจไม่มีแรงใจจะอยู่ต่อ

“มู่ชิงคนนี้เก่งกาจจริงๆ ขนาดจงใจลดระดับพลังลงแล้ว เขาก็ยังสู้กับคุณเฉินได้อย่างสูสี”

“บุตรอัจฉริยะแห่งตระกูลมู่ศึกษาวิชามารจริงๆ สินะ ดูเหมือนวิชาของตระกูลมู่จะยังดีไม่พอ”

ฝูงชนกระซิบคุยกัน

เฉินผิงแสดงพลังได้อย่างแข็งแกร่ง แต่ฝีมือมู่ชิงก็น่าประทับใจไม่แพ้กัน

เมื่อเทียบกับมู่ขุยแล้ว มู่ชิงแกร่งกว่ามาก

ยิ่งไปกว่านั้น มู่ชิงยังชำนาญวิชามารบรรพกาลอีกด้วย ถ้าเขาปลดปล่อยศักยภาพเต็มที่ ฝูงชนเชื่อว่าเฉินผิงไม่มีทางชนะเขาได้

มู่ชิงมองดูเฉินผิงและพูดด้วยน้ำเสียงเฉยชา “จงภูมิใจกับพลังของตัวเองเถอะ แต่น่าเสียดายที่ชาติกำเนิดของแกมันต่ำต้อย ซึ่งมันก็ชัดเจนแล้วว่าแกเป็นแค่ผู้บำเพ็ญเพียรพนจรคนหนึ่ง”

มู่ชิงชื่นชมความแข็งแกร่งของเฉินผิง แต่ในสายตาของเขา เฉินผิงเป็นเพียงผู้บำเพ็ญเพียรพเนจรที่ไม่มีทางเทียบกับเขาได้

อย่างไรก็ตาม มู่ชิงไม่รู้ว่าชาติกำเนิดของเฉินผิงสูงส่งกว่าของเขาหลายพัน หลายหมื่นหรืออาจจะหลายแสนเท่า

แม้ว่าความแข็งแกร่งขั้นมหายานระดับหนึ่งไม่ใช่สิ่งที่เฉินผิงจะรับมือได้ง่ายๆ แต่คงไม่มีใครเทียบกับเฉินผิงได้ในเรื่องของชาติกำเนิด

เพียงแต่ว่าเฉินผิงไม่ได้อยากเปรียบเทียบกับเขา

“จะเป็นเรื่องพลังหรือชาติกำเนิดคุณก็ด้อยกว่าผมทั้งนั้น คิดว่าตัวเป็นใครกัน?” เฉินผิงแค่นเสียงเย็นชาขณะที่รัศมีต่างๆ ในร่างกายของเขาถูกกระตุ้น

ท้องฟ้าเปลี่ยนสีกะทันหันเมื่อรัศมีมหาศาลเอ่อล้น พร้อมกับเสียงที่คล้ายมังกรคำรามดังขึ้น

ทุกคนมองดูเฉินผิง ตระหนักว่าเขากำลังจะระเบิดพลัง

ดูท่าคงมีฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งต้องตาย

“ฮึ เจ้าคนโอหัง” มู่ชิงพ่นลมหายใจเย็นชา ขณะสัมผัสได้ถึงแรงสั่นสะเทือนรอบกาย

หลังจากนั้นเขาก็ชูแขนสองข้างขึ้น ทันใดนั้นระดับพลังของเขาก็เพิ่มจากระดับเจ็ดไปถึงระดับแปด

ภายในจุติภูมิ จุติดาราแต่ละดวงเริ่มส่องแสงระยิบระยับในขณะที่พลังจุติรูปแบบต่างๆ มาบรรจบกันอย่างต่อเนื่อง

ทันใดนั้นเฉินผิงก็ยกมือขึ้น เกิดความรู้สึกอันยากอธิบายตามด้วยการเคลื่อนไหวช้าๆ ของแขนของเขา

ดูเหมือนเวลาจะเริ่มเดินช้าลง

พลังวิญญาณนับไม่ถ้วนไหลเข้าหาเฉินผิง ซึ่งในขณะนั้นดูเหมือนกับวังวนขนาดใหญ่

พลังรูปแบบต่างๆ ถูกวังวนรอบตัวเฉินผิงดูดกลืน

แขนของเฉินผิงห้อมล้อมด้วยแสงพลังวิญญาณ จากนั้นเขาก็ชกใส่มู่ชิง

เฉินผิงปลดปล่อยหมัดเซิ่งกวงพร้อมตะโกนชื่อวิชา

ไม่ว่ามู่ชิงจะมีความสามารถอะไรก็ตาม เฉินผิงรู้ดีว่าเขาจะแพ้ไม่ได้

หากเขาพ่ายแพ้ ผลที่ตามมาจะยิ่งกว่าความตายของตัวเขาเอง มันจะทำให้ตำหนักก่วงหานตกอยู่ในอันตราย