ในเมื่อเฉินผิงเป็นคนให้เงินเขา กู่เฟิงจึงคิดว่าเขาไม่ควรพุดอะไรอีก ถ้าหากตอนนี้ฉันทำให้เขามีความสุข บางทีเขาอาจจะให้เงินฉันอีกก็ได้ อย่างไรเสียเขาก็รวยอยู่แล้ว!
“เท่านั้นแหละ ผ่ามันดูเลย!”
เฉินผิงโยนหินไปตรงหน้าเถ้าแก่ชุย
เถ้าแก่ชุยมองหินกองนั้นพลางยิ้มเยาะ “มาตกลงกันก่อนเถอะ หากผ่าดูแล้วไม่มีอะไรอยู่ด้านในหินพวกนี้จะไม่มีไม่มีการคืนเงินให้หรอกนะ อย่ามาหาว่าผมโกงคุณแล้วมาทำลายชื่อเสียงร้านของผมอีกล่ะ!”
“หยุดพล่ามเสียที! รีบผ่ามันดูเถอะน่า!” เฉินผิงตะเบ็งเสียง
ด้วยเหตุนี้เถ้าแก่ชุยจึงออกคำสั่งกับลูกน้อง “ผ่ามันดูซิ!”
ไม่นานหินก้อนหนึ่งก็ถูกวางลงบนเครื่องแล้วค่อยๆ ผ่าเปิดออกทีละนิดๆ
“ศิลาน้ำแข็ง! เป็นศิลาน้ำแข็ง...”
ผู้ที่มีสายตาเฉียบคมร้องตะโกนขึ้นมาทันที
อันที่จริงแล้วหลังจากผ่าหินออกจนหมดแล้ว ศิลาน้ำแข็งก็เปล่งประกายเจิดจ้าอยู่ด้านใน
“ฮ่าฮ่าฮ่า เป็นศิลาน้ำแข็ง ตอนนี้พวกเราไม่ขาดทุนแล้ว...”
กู่เฟิงส่งเสียงหัวเราะหลังจากเห็นเช่นนั้น
ถึงแม้ว่าศิลาน้ำแข็งจะมิได้ล้ำค้ามากนัก แต่ก็ขายได้อย่างน้อยๆ หนึ่งแสนหรือสองแสนหยวน ด้วยเหตุนี้พวกเขาจึงไม่ขาดทุนอย่างแน่นอน
“พวกคุณช่างโชคดีเสียจริง...”
เถ้าแก่ชุยแค่นเสียง
เฉินผิงยิ้มโดยไม่พูดอะไรสักคำแล้วรอเปิดหินก้อนอื่นๆ
ไม่นานหินอีกก้อนก็ถูกผ่าเปิดออก เป็นศิลาน้ำแข็งอีกแล้ว
หลังจากนั้นก้อนที่สามและสี่ก็ล้วนแล้วแต่เป็นศิลาน้ำแข็งทั้งนั้น ทุกคนที่อยู่ในเหตุการณ์ต่างรู้สึกตกตะลึงกับเรื่องนั้น เถ้าแก่ชุยอดมิได้ที่จะจ้องมองเฉินผิงด้วยท่าทีงุนงง
กู่เฟิงที่ถูกความรู้สึกตื่นเต้นถาโถมเข้าใส่ถือถุงใส่หินที่ถูกผ่าเปิดออกมาแล้ว เขาเร่งเถ้าแก่ชุย “รีบผ่าก้อนที่เหลือเร็วๆ เข้าสิ อย่ามาทำพวกเราเสียเวลา!”
ยามหินก้อนที่ห้าถูกผ่าเปิดออก ทุกคนก็ต้องตะลึงงันเพราะแสงสีเขียวที่อยู่ด้านใน
แม้แต่เถ้าแก่ชุยก็ตกตะลึงไปทันที
กู่เฟิงจ้องมองอยู่สักพักแล้วกระโดดโลดเต้นราวกับคนบ้า “เป็นหยกจักรพรรดิ!”
ทันใดนั้นก็มีชายฉกรรจ์กว่าสิบคนพุ่งออกมาจากข้างใน
“พวกคุณจะทำอะไรน่ะ? กล้าดียังไงถึงได้ข้ามหัวฉันไป!” เมื่อเห็นเช่นนั้น กู่หลิงเอ๋อร์ก็รู้สึกโกรธจัด
อย่างไรเสียเธอก็มาจากกระทรวงยุติธรรม แต่เจ้าคนพวกนั้นกลับไม่เคารพยำเกรงเธอเลยสักนิด
“ต่อให้ท่านนายพลของเจ้ามา ผมก็ไม่กลัว นี่เป็นร้านของคุณชายอู่ คุณกล้าดียังไงถึงได้มาก่อเรื่องขึ้นที่นี่!”
เถ้าแก้ชุยแลดูเต็มลำพองใจเต็มเปี่ยม เนื่องจากเขามีตระกูลอู่หนุนหลังอยู่
ตระกูลอู่เป็นหนึ่งในตระกูลที่ทรงอิทธิพลที่สุดในมณฑล ยิ่งไม่ต้องเอ่ยถึงเรื่องที่อู่ลิ่วอีผู้นำของตระกูลอู่เองก็เป็นหนึ่งในสี่ผู้อำนวยการแห่งสมาพันธ์ศิลปะการต่อสู้
“ถึงร้านนี้จะเป็นของฮ่องเต้ คุณก็ต้องผ่าหินให้ผมดูทุกก้อน”
เฉินผิงมีสีหน้าถมึงทึง
“โธ่เว้ย แล้วถ้าผมปฏิเสธล่ะ? คุณจะทำอะไรได้งั้นเหรอ?”
เถ้าแก่ชุยไม่ยอมแพ้
เฉินผิงชกเถ้าแก่ชุยจนทำให้จมูกเลือดออก เขาออมแรงเอาไว้ มิฉะนั้นเถ้าแก่ชุยก็คงตายไปแล้ว
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
8เหรียญเท่ากับกี่บาท...
ไม่มีบีตรเครดิตก็ต้องรออ่านแบบฟรี รอนานหน่อย...
กำลังสนุกเลย ไปไหนแล้ว รีบกลับมานะคะรับ...
รอจะอาทิตย์แล้วที่ไม่ได้อ่าน แต่ไม่เป็นไรครับเราไม่ได้อ่านคุณก็ไม่ได้รายได้...
ไม่มีตอน 3867-3871 ครับ...
เกินเดือนละ...
รออยู่นะครับ...
จะลงแดงแล้ว...
หายไปหลายวัน ไม่สบายหรือเปล่าครับ...
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...