หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 4760

“พวกแกสามคนรับผลึกเซียนจากคุณเฉินแล้วไม่ใช่เหรอ คิดจะทรยศหรือไง”

เมื่อเห็นอย่างนั้น เสวียนปิงก็ขมวดคิ้วขณะพูดกับผู้บำเพ็ญเพียรสามคนที่สวมชุดคลุมดำ

ถึงแม้เสวียนปิงจะพาสามคนนี้มา อย่างไรก็ตาม แม้แต่เสวียนปิงเองก็ไม่รู้ตัวตนที่แท้จริงของพวกเขา

“ทุกคนต่างก็มีความทะเยอทะยานของตัวเอง ฉันหวังว่าคุณคงเข้าใจ สหาย ผลึกเซียนสามหมื่นชิ้นนั้นเย้ายวนเกินต้านทาน!”

ผู้บำเพ็ญเพียรคนหนึ่งที่สวมคลุมดำพูด

“ถ้ากล้าเป็นศัตรูกับคุณเฉิน ก็เท่ากับเป็นศัตรูของฉัน ถ้าอย่างนั้นก็อย่าว่ากันเลยหากฉันไม่ปราณี!”

ใบหน้าของเสวียนปิงบึ้งตึงขณะที่เขาพร้อมจะลงกับทั้งสามคน

โจวถังและฮั่วเม่ยต่างก็พร้อมเคลื่อนไหว เนื่องจากพวกเขามีหลักการต่างกันและไม่อาจอยู่ร่วมกันได้ จึงไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากกลายเป็นศัตรู

อย่างไรก็ตาม เฉินผิงเอื้อมมือออกไปห้ามเสวียนปิง ใบหน้าของเขาสงบนิ่งในขณะที่พูด “คนเราย่อมทำได้ทุกอย่างเพื่อความสำเร็จ ที่พวกเขาช่วยผมก็เพราะผลึกเซียน และที่พวกเขาร่วมมือกับตำหนักลำดับสิบก็เพราะผลึกเซียนเช่นกัน พวกเขาแค่เข้าข้างคนที่ให้มากกว่า ซึ่งไม่ใช่เรื่องที่ผิด”

“คุณเฉิน พวกมันรับผลึกเซียนของคุณไปแล้ว” เสวียนปิงพูดอย่างขุ่นเคือง

“ผมรู้ ถ้าพวกเขาเลือกที่จะทรยศก็ปล่อยให้เป็นไป แต่ละคนมีทางเลือกของตัวเอง ถึงพวกเขาจะเอาผลึกเซียนของผมไปและไม่ยอมรับใช้ผม ผมก็จะไม่ถือโทษ”

เฉินผิงพูดอย่างผ่าเผย

เฉินผิงพูดเพื่อชักจูงให้เสวียนปิงและคนอื่นๆ ทุ่มเทให้เขาอย่างเต็มที่

ท้ายที่สุดแล้ว เฉินผิงใจดีแม้กระทั่งกับคนที่ทรยศเขา และย่อมใจดียิ่งกว่าสำหรับคนที่ติดตามเฉินผิงอย่างพวกเขา

เมื่อเห็นอย่างนั้น ราชาสิบตำหนัก ผู้ปกครองตำหนักลำดับสิบก็หัวเราะเบาๆ “พูดได้เข้าหูดีจริง 'คนเราย่อมทำได้ทุกอย่างเพื่อความสำเร็จ' ข้าชอบคำพูดนี้มาก ข้าจะมอบผลึกเซียนให้พวกเจ้าเดี๋ยวนี้!”

หลังจากราชาสิบตำหนักพูดจบ เขาก็โยนถุงใส่ของออกไป มันบรรจุผลึกเซียนเก้าหมื่นชิ้น ผู้บำเพ็ญเพียรในชุดคลุมดำสามคนจะได้ไปคนละสามหมื่นชิ้น

ทันทีที่ผู้บำเพ็ญเพียรในชุดคลุมดำสามคนได้ผลึกเซียน พวกเขาก็หันไปหาเฉินผิงและพรรคพวก

เสวียนปิงและสหายของเขาตื่นตัวเต็มที่ พร้อมที่จะลงมือได้ทุกเมื่อ

“ในเมื่อรับของไปแล้ว พวกเจ้าเคลื่อนไหวได้หรือยัง”

ราชาสิบตำหนักรบเร้าผู้บำเพ็ญเพียรในชุดคลุมดำทั้งสาม

“ฝ่าบาท ไม่เพียงแต่ฝีมืออ่อนหัดเท่านั้น แต่ท่านยังด้อยปัญญาอีกด้วย”

เฉินผิงเผยรอยยิ้ม

“บัดซบ...” ราชาสิบตำหนักโกรธมากจนหน้าแดงก่ำ

“ฝ่าบาท สนใจต่อรองกับฉันไหม ฉันชักอยากได้ผลึกเซียนขึ้นมาบ้างแล้ว”

เสวียนปิงถามราชาสิบตำหนักอย่างยียวน

ดวงตาของราชาสิบตำหนักหรี่ลง รัศมีของเขาปะทุถึงขั้นสูงสุด อุณหภูมิรอบตัวเขาลดลงจนถึงจุดเยือกแข็ง

“พวกเจ้าทุกคน... ไปลงนรก... ไปลงนรกซะ ไปลงนรกให้หมด...”

ราชาสิบตำหนักสบถสามครั้งติด

เห็นได้ชัดว่าเขาโกรธมาก

“เจ้าต่างหากที่ต้องลงนรก” หลินเข่อฟ่านกล่าว เมื่อเห็นเฉินผิง เขาก็พูดต่อ “เฉินผิง มัวรออะไรอยู่ ฆ่ามันซะ ถ้าคนของตำหนักทวยเทพกล้าล้างแค้น พวกเรานครจันทร์ตะวันจะช่วยเจ้าเอง!”