หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 4789

ชายชราในชุดคลุมสีดำชะงัก แต่ไม่กล้าโต้กตอบ ได้แต่ก้มหน้าลงอย่างห่อเหี่ยวและพยักหน้าตอบรับ

ในขณะนั้น เรือเหาะขนาดใหญ่ก็ค่อยๆ เข้ามาใกล้ หลินเข่อฟ่านยืนอยู่หน้าเรือเหาะ

เมื่อเห็นอย่างนั้น ผู้อาวุโสหลิวและชายชราในชุดคลุมดำก็ทำหน้าเคร่งขรึม

เมื่อเห็นหลินเข่อฟ่านบนเรือเหาะ ผู้อาวุโสหลิวจึงทักทายเขา

“ท่านคือองค์ชายหลินเข่อฟ่านแห่งนครจันทร์ตะวันไม่ใช่หรือ ขออภัยที่เราไม่ได้ต้อนรับ...” ผู้อาวุโสหลิวพูดด้วยรอยยิ้มกว้างบนใบหน้า

“ต้องเสียเท่าไหร่ถึงจะเข้าแดนอวสานได้” หลินเข่อฟ่านถามด้วยใบหน้าที่ไร้ซึ่งอารมณ์

“ท่านไม่จำเป็นต้องจ่ายค่าผ่านทางแต่อย่างใด องค์ชาย ท่านเข้าไปได้เลย” ผู้อาวุโสหลิวตอบ

“ข้ามีเพื่อนหลายคนบนเรือเหาะลำนี้ จะตรวจสอบพวกเขาไหม” หลินเข่อฟ่านกล่าว

“ไม่จำเป็น” ผู้อาวุโสหลิวโบกมือซ้ำๆ

“อืม” หลินเข่อฟ่านกล่าวในขณะที่เรือเหาะค่อยๆ แล่นเข้าไปในพื้นที่สีเทา

“โอหังจริงๆ องค์ชายหลินเข่อฟ่านแห่งนครจันทร์ตะวันช่างไม่ธรรมดา” ชายชราในชุดคลุมดำมองเรือเหาะค่อยๆ แล่นเข้าไปด้วยความอิจฉา

“คราวหน้าให้ระวังมากกว่านี้ อย่ามีเรื่องกับคนแบบนั้นถ้าเป็นไปได้ เจ้ามีหน้าที่ดูแลชายแดน ซึ่งเป็นงานง่ายๆ เจ้าต้องรู้จักสังเกตด้วย” ผู้อาวุโสหลิวบอกชายชราในชุดคลุมดำ

“ผู้อาวุโสหลิว วางใจได้ สายตาของข้าเฉียบแหลม ข้าถึงได้มองออกว่าเจ้าคนก่อนหน้านี้ร่ำรวย” ชายชราในชุดคลุมดำหัวเราะเบาๆ

ผู้อาวุโสหลิวก็ยินดีเช่นกัน ท้ายที่สุดแล้ว เขาได้รับผลึกเซียนหลายหมื่นชิ้นอย่างไม่ยากเย็น

ในขณะนั้นก็มีเสียงดังขึ้น “เจ้าสองคนดูมีความสุขดีนี่”

ทั้งสองหันไปหาต้นเสียงและตกตะลึงทันที

“ราชาสิบตำหนักแห่งตำหนักทวยเทพ! ทำไมถึงมาอยู่ที่นี่” ผู้อาวุโสหลิวและชายชราในชุดคลุมดำก้าวไปหาราชาสิบตำหนัก

พวกเขาจำต้องนอบน้อมเพราะฮั่วชิงอยู่ในการควบคุมของราชาสิบตำหนัก

แม้ว่าตระกูลฮั่วจะมีตำแหน่งระดับสูงหลายคนในตำหนักทวยเทพ แต่พวกเขาเป็นแค่ตระกูลย่อย และอยู่ใต้บัญชาของตระกูลฮั่ว ดังนั้นเมื่อพบราชาสิบตำหนัก จึงไม่อาจละเลยได้

เขาไม่เข้าใจว่าทำไมราชาสิบตำหนักกล่าวถึงผู้บำเพ็ญเพียรขั้นมหายานระดับสามด้วยความเคารพถึงขนาดนั้น และถึงขั้นโจมตีเขาเพื่อชายหนุ่มคนนั้น

หลังจากเก็บถุงใส่ของแล้ว ราชาสิบตำหนักก็ทำท่าสะบัดมือ

ผู้อาวุโสหลิวและชายชราในชุดคลุมดำหายไปในทันที ราวกับว่าพวกเขาไม่เคยมีตัวตน

ราชาสิบตำหนักเดินเข้าไปในหมอกสีเทาช้าๆ ด้วยสีหน้าเฉยเมย

เฉินผิงและหลินเข่อฟ่านกำลังรอเขาอยู่

“ได้มาไหม” เฉินผิงถามทันทีเมื่อเห็นราชาสิบตำหนัก

“ข้าเอาคืนให้แล้ว” ราชาสิบตำหนักพยักหน้า ส่งถุงใส่ของทั้งหมดให้เฉินผิง

เฉินผิงเก็บเฉพาะผลึกเซียนที่เป็นของเขาเท่านั้น ส่วนที่เหลือคืนให้ราชาสิบตำหนัก

ก่อนหน้านี้ เฉินผิงยอมจ่ายผลึกเซียนให้โดยไม่ลังเล ไม่ใช่เพราะเขาจงใจอวดรวย แต่เป็นเพราะไม่ว่าจะให้ไปมากเพียงใด เขาก็ทวงกลับคืนได้เสมอ