หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 4790

เฉินผิงเก็บผลึกเซียนแล้วหันไปพูดกับคนอื่นๆ “เอาล่ะ พยายามอย่าก่อเรื่องในแดนอวสาน ถ้ามีอะไรเกิดขึ้น ผมจะบอกให้พวกคุณรู้”

“เฉินผิง เจ้าต้องระวังตัวให้ดี นี่คือถิ่นของตระกูลฮั่ว เจ้าฆ่าฮั่วหมิง ดังนั้นไม่มีทางที่ตระกูลฮั่วจะปล่อยเรื่องนี้ไปง่ายๆ ที่ตระกูลฮั่วยังไม่เคลื่อนไหวก็เพราะพวกมันน่าจะกำลังรอการปรากฏของบันไดสวรรค์”

ราชาสิบตำหนักเตือนเฉินผิง

“เข้าใจแล้ว” เฉินผิงพยักหน้าตอบ

หยุนหลี่ก้าวไปข้างหน้าและพูด “เฉินผิง ถ้าพบเจออันตรายและไม่มีทางหนี ให้ไปหลบภัยที่เต้าเหมิน เมื่อไปถึงที่นั่นแล้ว แม้แต่ตระกูลฮั่วก็ไม่กล้าล้ำเส้น”

“เต้าเหมิน? มันอยู่ที่ไหน? ผมจำไม่ได้ว่าคุณเคยพูดถึงมัน” เฉินผิงถามด้วยความสับสน

“ถ้าพูดง่ายๆ เต้าเหมินเป็นที่รวมตัวของผู้บำเพ็ญเพียร เมื่อบันไดสวรรค์ปรากฏ ผู้บำเพ็ญเพียรทั้งหมดจะรวมตัวกันที่เต้าเหมิน ช่วงนี้จึงเป็นเวลาที่คึกคักที่สุดของเต้าเหมิน ผู้บำเพ็ญเพียรหลายคนมาที่แดนอวสาน ไม่ใช่เพราะบันไดสวรรค์ แต่มาค้าขายในเต้าเหมิน ในช่วงอื่นเต้าเหมินจะปลอดคน เต้าเหมินเป็นสถานที่เดียวที่ไม่อยู่ใต้การควบคุมของตระกูลฮั่วในแดนอวสาน เป็นสถานที่ซึ่งกลุ่มอำนาจทั้งหลายต่างตกลงอยู่ร่วมกันอย่างสันติ ที่ต้องเป็นแบบนี้ก็เพื่อกันไม่ให้ตระกูลฮั่วใช้ประโยชน์จากข้อได้เปรียบทางภูมิศาสตร์กดขี่ผู้อื่น”

หยุนหลี่อธิบายสถานที่ซึ่งถูกเรียกว่าเต้าเหมินให้เฉินผิงฟัง

“อีกอย่าง ระหว่างที่อยู่ในแดนอวสาน คุณไม่ควรไว้ใจใคร คุณเฉิน ดูจากสถานะปัจจุบันของคุณในตอนนี้แล้ว ไม่รู้ว่ามีคนมากเพียงใดคอยจับตาดูคุณราวกับเสือจับจ้องเหยื่อ”

เสวียนปิงพูดเสริม

“เฉินผิง ไม่จำเป็นต้องกังวล เมื่อบันไดสวรรค์ปรากฎ นครจันทร์ตะวันจะเป็นหนึ่งในผู้ควบคุม ถึงตอนนั้น ท่านพ่อกับนักพรตฉีเต้าจางจะอยู่ที่นั่นด้วย”

หลินเข่อฟ่านตบไหล่ปลอบเฉินผิง บอกเขาว่าอย่ากังวลมากเกินไป

ในฐานะองค์กรทรงอำนาจในอาณาจักรนิรันดร์ นครจันทร์ตะวันจึงมีบทบาทสำคัญในที่แห่งนี้

“ตกลง เข้าใจแล้ว”

เฉินผิงยิ้มน้อยๆ แล้วก็หายวับไป

หลังจากเดินผ่านพื้นที่สีเทาอันกว้างใหญ่ ทิวทัศน์เบื้องหน้าเฉินผิงก็ชัดเจนขึ้นมา

มีภูเขาสูงตระหง่านงดงาม ต้นไม้เขียวชอุ่ม ทุ่งหญ้ากว้างใหญ่ ฝูงวัวและฝูงแกะ...

เมื่อสูดอากาศบริสุทธิ์เข้าไป เขาก็รู้สึกโล่งใจ

“เป็นสถานที่ที่งดงามมาก แต่ในสายตาของชาวอาณาจักรนิรันดร์ ที่นี่กลับถูกเรียกว่าแดนอวสาน...”

เฉินผิงรู้สึกผ่อนคลายอย่างมาก

หากเป็นไปได้ เฉินผิงปรารถนาที่จะใช้ชีวิตในที่แห่งนี้ตลอดไป ชีวิตที่เรียบง่ายและสงบสุขกับผู้หญิงข้างกายเขา

อย่างไรก็ตาม เฉินผิงรู้ว่ามันเป็นเพียงความคิดเพ้อฝัน สถานการณ์ในตอนนี้คงไม่ปล่อยให้เขาใช้ชีวิตอย่างเรียบง่าย

“นี่คุณ คุณมาที่นี่เป็นครั้งแรกหรือ”

ทันใดนั้น ก็มีเสียงดังขึ้นข้างเฉินผิง

เฉินผิงตัวสั่นเล็กน้อย และเขาก็ลุกขึ้นทันที เขารู้สึกผ่อนคลายและตื่นเต้นมากเมื่อไม่กี่นาทีก่อน จนไม่ทันสังเกตว่ามีคนเข้ามาหา