หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 4791

เฉินผิงลุกขึ้นยืนและเห็นคนสองคนเดินเข้ามาหาเขา พวกเธอเป็นผู้หญิง ทั้งคู่สวมชุดสีขาว ความงามของพวกเธอเปล่งประกาย ที่สะดุดตาที่สุดคือหน้าตาที่คล้ายคลึงกันอย่างน่าทึ่ง แทบจะเหมือนกันทุกประการ ความแตกต่างเพียงอย่างเดียวระหว่างพวกเธอคือเครื่องประดับรูปผีเสื้อบนผมของพวกเธอ ซึ่งมีสีต่างกัน ชิ้นหนึ่งเป็นสีน้ำเงิน อีกชิ้นเป็นสีแดง

ฝาแฝด...

มองแค่แวบแรก เฉินผิงก็รู้ว่าพวกเธอเป็นฝาแฝด

ผู้หญิงที่สวมเครื่องประดับสีน้ำเงินก้าวไปข้างหน้าพร้อมกับยิ้ม “คุณ” เธอกล่าว “คุณมาที่แดนอวสานเป็นเครั้งแรกใช่ไหม”

“คุณรู้ได้ยังไง” เฉินผิงถาม

“ก็ดูจากความตื่นเต้นของคุณเมื่อครู่ ฉันเลยรู้ว่าคุณมาที่นี่เป็นครั้งแรก พวกเราสองพี่น้องก็รู้สึกเหมือนกันตอนมาที่นี่ครั้งแรก ที่นี่สวยจริงๆ น่าเสียดายที่ไม่มีพลังวิญญาณ ไม่มีทรัพยากรบำเพ็ญเพียร หากอยู่ที่นี่นานๆ การบำเพ็ญเพียรคงหยุดชะงัก”

ผู้หญิงที่สวมเครื่องประดับสีน้ำเงินพูด

“จะบำเพ็ญเพียรไปเพื่ออะไร ถ้าได้อยู่ในที่แบบนี้ ใช้ชีวิตเรียบง่ายกับผู้หญิงที่ผมรัก มันคงจะดีมาก” เฉินผิงพูดพร้อมถอนหายใจ

“บำเพ็ญเพียรเพื่อขึ้นเป็นเซียนยังไงล่ะ...” หญิงสาวที่สวมเครื่องประดับสีแดงกล่าว

“เป็นเซียนแล้วยังไงต่อ” เฉินผิงถามต่อไป

“แน่นอนว่าหนทางยังไม่สิ้นสุด เพื่อเป็นจ้าวเซียน เซียนทอง เซียนสวรรค์ เทพเซียน และจักรพรรดิเซียน...”

หญิงสาวที่สวมเครื่องประดับสีแดงพูดด้วยแววตาที่เต็มไปด้วยความปรารถนา

“แล้วยังไงต่อถ้าได้ปกครองจักรวาลจริงๆ ต้องใช้ชีวิตโดดเดี่ยว จ้องมองดวงดาวนับไม่ถ้วนทุกวัน เป็นเวลาหลายพัน หลายล้านปี หรือนานชั่วนิรันดร์ใช่ไหม ต้องการแบบนั้นเหรอ” เฉินผิงถาม

“เอ่อ...” หญิงสาวที่สวมเครื่องประดับสีแดงอ้ำอึ้ง

ผู้หญิงที่สวมเครื่องประดับสีน้ำเงินชื่นชมเฉินผิงยกใหญ่ ยกนิ้วโป้งให้เขาหลายครั้ง

เมื่อได้ยินคำชมจากหญิงสาวที่สวมเครื่องประดับสีน้ำเงิน เฉินผิงก็เริ่มระมัดระวังตัว

คนที่ใส่ใจเกินเหตุมักจะซ่อนเจตนาร้าย

“คุณมีเรื่องจะขอให้ผมช่วยเหรอ” เฉินผิงถามอย่างไม่วางใจ

“เปล่า เปล่า!” ผู้หญิงที่สวมเครื่องประดับสีน้ำเงินส่ายหัว “ฉันแค่ชื่นชมความกล้าหาญของคุณ แต่การขึ้นบันไดสวรรค์ในแดนอวสานต้องใช้มากกว่าความกล้า ในบันไดสวรรค์ไม่ใช่จุดที่อันตรายที่สุด อันตรายที่แท้จริงอยู่ที่ผู้บำเพ็ญเพียรที่อาศัยอยู่ในแดนอวสาน เมื่อเห็นว่าคุณมีระดับบำเพ็ญเพียรต่ำ พวกเขาย่อมไม่ลังเลที่จะเอาชีวิตคุณ คุณต้องซ่อนรัศมีของคุณ ทำให้คนอื่นวัดความแข็งแกร่งที่แท้จริงของคุณไม่ได้ จากนั้นคนอื่นก็จะไม่กล้ายุ่งกับคุณ และคุณจะสามารถท่องไปในแดนอวสานได้อย่างอิสระ!”

“ซ่อนรัศมีเหรอ... เอ่อ...”