หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 4920

หนิวเหมิงสูดหายใจเข้าลึกๆ เพื่อตั้งสติ จากนั้นจึงถามว่า “พบองค์ชายและองค์หญิงหรือยัง ทั้งสองหายไปไหน”

“กลับมาแล้วทั้งคู่ องค์ชายกับองค์หญิงออกไปเที่ยวเล่นนอกเมือง”

“ซนไม่เข้าท่า กล้าออกไปเที่ยวเล่นในเวลาแบบนี้! หากถูกกองกำลังของเมืองเฟยหู่จับตัวได้ เราก็จะเสียเปรียบอย่างมาก ข้าจะสั่งสอนเด็กไม่รู้จักความพวกนั้นเอง” หนิวเหมิงเอ่ยก่อนจะลุกขึ้นยืนและเดินจากไป

ขณะนั้นหนิวหลี่และหนิวเปิ่นอยู่ในห้อง หนิวหลี่กำลังดุหนิวเปิ่น “ถ้าท่านพ่อมา ท่านต้องลงโทษเจ้าแน่ เจ้าแอบหนีออกไปข้างนอก และตอนนี้ท่านพ่อกำลังโมโห!”

“ท่านพ่อจะตีข้า พี่ต้องปกป้องข้าสิ!” หนิวเปิ่นวิงวอน น้ำเสียงของเขาเต็มไปด้วยความกลัว

ยังไม่ทันพูดจบ หนิวเหมิงก็เดินเข้ามา จับเขาที่หน้าผากของหนิวเปิ่นและฟาดก้นอย่างแรง

เขาฟาดไม่ยั้งมือ แต่โชคดีที่หนิวหลี่เข้ามาช่วยได้ทัน และการลงโทษก็จบลง

“ถ้ากล้าออกจากเมืองโดยไม่ได้รับอนุญาตอีก ข้าจะหักขาเจ้า” หนิวเหมิงขู่

“ท่านพี่ก็ออกไปเหมือนกัน ทำไมไม่โดนท่านพ่อลงโทษล่ะ” หนิวเปิ่นประท้วง น้ำตาไหลอาบแก้ม

“กล้าลากข้าเข้าไปเกี่ยวได้ยังไง” หนิวหลี่ก้าวไปข้างหน้าและตีเขาอีกครั้ง

น้ำตาของหนิวเปิ่นยิ่งไหลทะลัก

“พวกเจ้าถูกกักบริเวณให้อยู่แต่ในตำหนัก ห้ามออกไปไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น” หนิวเหมิงพูดอย่างเด็ดขาด “ช่วงนี้สายลับจากเมืองเฟยหู่แทรกซึมเข้ามาในเมืองของเรา นับจากนี้เป็นต้นไป จงหลีกเลี่ยงคนแปลกหน้าให้มากที่สุด”

“ท่านพ่อ เราเจอคนที่นอกเมือง แล้วท่านพี่ก็-”

แต่ก่อนที่เขาจะได้พูด หนิวหลี่ก็เตะเขา ทำเอาคำพูดของเขาหยุดชะงัก

“หนิวหลี่ น้องชายของเจ้าว่าอะไรนะ” หนิวเหมิงถาม

“พวกเราพบผู้บำเพ็ญเพียรสองสามคนที่กฎฟ้าดินพาเข้ามาที่นอกเมือง และข้าต่อสู้กับพวกเขา” หนิวหลี่รีบตอบ

“ถ้าต่อสู้กับผู้บำเพ็ญเพียรที่เพิ่งมาถึงก็ไม่เป็นไร แต่ไม่ต้องไปสุงสิงกับคนอื่น พวกเจ้าตั้งใจฝึกปรือฝีมือก็พอ”

หากไม่ใช่เพราะทรัพยากรเริ่มน้อยลง เฉินผิงก็คงไม่ออกจากหอคอย

“หอสะกดมารก็ดีอยู่หรอก แต่ฉันจะไปหาทรัพยากรมาจากไหน”

สิ่งที่เฉินผิงกังวลมากที่สุดในตอนนี้คือทรัพยากรบำเพ็ญเพียร

เมื่อได้ยินเสียงที่ดังมาจากห้องข้างๆ เฉินผิงก็รู้สึกกระสับกระส่าย เขาจึงตัดสินใจออกจากห้องและออกไปเดินเล่นข้างนอก

ทันทีที่ก้าวออกมา เขาก็เห็นซิ่วรุ่ยยืนอยู่ใกล้ๆ และดูไม่สบายใจ

“เกิดอะไรขึ้น ซิ่วรุ่ย” เฉินผิงถาม

“ไม่มีอะไรหรอก ผมแค่เป็นห่วงว่าพวกเธอจะรับมือพละกำลังของหูหม่าซือไม่ไหว”