หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 5092

ราชาโลหิตขมวดคิ้ว “ประมุขเทียน มีอะไรให้ข้าช่วยหรือ”

เขาขัดแย้งกับประมุขเทียนมาตลอด ยิ่งไม่ต้องพูดถึงว่าพลับพลาเทียนหยวนและวังซิ่วหลัวไม่ลงรอยกันทั้งต่อหน้าและลับหลังมานานหลายปี เป็นเหตุผลว่าทำไมการปรากฏตัวกะทันหันของประมุขเทียนจึงไม่ใช่สัญญาณที่ดีนัก

อย่างไรก็ตาม ประมุขเทียนไม่ได้ตอบ กลับหันไปมองผู้อาวุโสฉี แววตาของเขาดูอ่อนโยน “สมแล้วกับชื่อเสียงที่ได้ยินมา ผู้อาวุโสฉี กระบวนท่า 'เทพมารโลหิตคำราม' ก่อนหน้านี้ช่างน่าทึ่ง แต่น่าเสียดาย...”

เขาเปลี่ยนเรื่องกะทันหันและมองเฉินผิง “น่าเสียดายที่คู่ต่อสู้ของเจ้าคือเฉินผิง ผู้ครอบครองสมบัติล้ำค่า”

ผู้อาวุโสฉีเงยหน้าขึ้นมองประมุขเทียน ดวงตาของเขาดูงุนงงเล็กน้อย

ประมุขเทียนกล่าวต่อ “เฉินผิงสังหารอัจฉริยะและผู้อาวุโสจากพลับพลาเทียนหยวน แถมยังทำลายร่างเงาของข้าอีก การต่อสู้กับเขาคงไม่ง่ายนัก แล้วทำไมเจ้าถึงยังดื้อดึง ทั้งที่แม้แต่ราชาของเจ้ายังยอมถอย เจ้าเป็นแค่ผู้อาวุโสคนหนึ่งเท่านั้น”

ชัดเจนว่าเขาพยายามยุยง

เฉินผิงหัวเราะอยู่ในใจ คิดว่าประมุขเทียนเก่งจริงเรื่องปลุกปั่นคน

สีหน้าของผู้อาวุโสฉีหม่นหมอง เขาหันไปหาประมุขเทียนและกล่าวว่า “ประมุขเทียน เฉินผิงฆ่าคุณชายซางฉีและไม่ให้เกียรติวังซิ่วหลัว แม้ต้องแลกด้วยชีวิต ข้าก็ต้องบดขยี้มันให้ได้! ประมุขเทียน ข้ายินดีที่จะเข้ากับพลับพลาเทียนหยวนหากท่านช่วยเหลือข้า”

ทุกคนต่างตกใจเมื่อได้ยินสิ่งที่เขาพูด

ราชาโลหิตหน้าซีดเผือด “ผู้อาวุโสฉี! นี่เจ้า...”

เขาไม่นึกเลยว่าผู้อาวุโสฉีจะยอมร่วมมือกับพลับพลาเทียนหยวน เพราะท้ายที่สุดทั้งสองฝ่ายต่างขัดแย้งกันมาตลอด

"ผู้อาวุโสฉี ไร้เหตุผลสิ้นดี เจ้าไม่รู้หรือว่าวังซิ่วหลัวขัดแย้งกับพลับพลาเทียนหยวนมาตลอด อีกอย่างเฉินผิงฆ่าลูกชายของพ่อข้าไม่ใช่หรือ ทำไมถึงได้ยึดติดนัก" ไป๋ชวงงุนงงกับการกระทำของผู้อาวุโสฉี