“เราจะเตรียมของขวัญอะไรดีครับ คุณฉิน?” พ่อบ้านถามอย่างนุ่มนวล
“เรารอฉินเซียวหลินก่อน ครั้งนี้เราจะต้องเตรียมของให้ดี!” ฉินเสี่ยวเทียนไม่กล้าตัดสินใจอะไรในสถานการณ์เช่นนี้ เป็นการดีที่สุดถ้าได้ฟังคำแนะนำของฉินเซียวหลิน เพราะอีกไม่กี่วันเขาก็จะกลับออกมา
“ตกลงครับ” พ่อบ้านพยักหน้ารับคำและเดินออกไป
“รอเดี๋ยว ให้ใครสักคนคอยจับตาดูฉินกังเอาไว้ เขาก่อเรื่องเอาไว้มากมายในช่วงหลายวันมานี้ ฉันไม่อยากให้เขาต้องมาตายเพราะการไปยุ่งกับเฉินผิง” ฉินเสี่ยวเทียนสั่งทิ้งท้าย
ฉินเสี่ยวเทียนรู้ดีว่าลูกชายของเขาทำอะไรไม่เป็นนอกจากคอยสร้างปัญหา ฉินกังถึงขนาดกล้าไปท้าเฉินผิงแถมยังขู่ว่าจะฆ่าเขาอีก ถ้าฉันไม่ห้ามเขาเอาไว้ ป่านนี้เฉินผิงคงฆ่าเขาตายไปแล้วแบบเดียวกับที่เขาทำกับฉินเฟิง!
เพราะการตายของฉินเฟิง ตอนนี้ฉินกังคือทายาทเพียงคนเดียวที่เหลืออยู่ มันคงถึงคราวอวสานหากเขาต้องมาตายด้วยน้ำมือของเฉินผิงอีกคน
“เข้าใจแล้วครับ” พ่อบ้านตอบ
เช้าวันต่อมา เฉินผิงตั้งใจที่จะนอนพักเพราะเขาสูญเสียพลังงานไปเยอะ ทำให้เขาไม่สามารถทำการบำเพ็ญเพียรได้ ช่างน่าเศร้าที่ซูอวี่ฉีโทรมาขัดจังหวะ เธอถามเขาว่าจะกลับมาบ้านไหม
เฉินผิงไม่มีทางเลือกใดนอกจากโกหกไป เนื่องจากมีข้อมูลบางอย่างที่ต้องปกปิดไม่ให้เธอรู้ เขาจึงบอกซูอวี่ฉีไปว่าจำเป็นที่จะต้องอยู่ในจิงตูเพราะยังจับกุมตัวคนจากหมู่บ้านหม่าวไม่ได้
พวกเขาพูดคุยโทรศัพท์กันเป็นชั่วโมง เห็นได้ชัดว่าซูอวี่ฉีคิดถึงเขามากแค่ไหน แม้ว่าเขาจะห่างกันเพียงแค่ไม่กี่วันก็ตาม
เฉินผิงจำเป็นต้องวางสายเมื่อได้ยินเสียงกริ่งที่ประตูดังขึ้น
เขาเปิดประตูแล้วพบกับไป๋จ่านถังที่ยืนรออยู่ด้านหน้า ในมือของเขาถือถุงกระสอบอยู่
“นี่คือสมุนไพรราคาแพงที่เราหามาได้บางส่วนครับ คุณเฉิน คุณปู่ของผมท่านรู้ดีว่าคุณต้องใช้มันในการบำเพ็ญเพียร ท่านเลยบอกให้ผมเอามามอบแก่คุณครับ”
“ได้สิ” เฉินผิงตอบรับคำชวน “แต่ผมไม่สามารถไปที่บ้านคุณได้นะ...”
เขาไม่ต้องการไปยังบ้านของตระกูลไป๋ เพราะเกรงว่าจะไม่สามารถทานอาหารได้อย่างสงบ เนื่องจากบางคนของตระกูลคอยหยอกเย้าเขาอยู่เรื่อย
ไป๋จ่านถังยิ้มอย่างเข้าใจในสิ่งที่เฉินผิงเป็นห่วง เขาพยักหน้าตอบ “ตกลง ถ้างั้นเราไปร้านโปรดของผมแล้วกัน อาหารของพวกเขาเยี่ยมมากๆ เลยล่ะครับ”
เฉินผิงพยักหน้าแล้วจึงไปเปลี่ยนเสื้อผ้า ก่อนที่จะออกไปกับเขา
ไม่นานพวกเขามาถึงภัตตาคาร เมื่อเข้าไปด้านใน ไป๋จ่านถังพาเฉินผิงไปยังที่นั่งที่ตรงมุมห้อง
“ยินดีที่ได้พบกับคุณอีกครั้งครับ คุณไป๋” บริกรคนหนึ่งกล่าวทักทายไป๋จ่านถังอย่างเป็นกันเอง เห็นได้ชัดว่าบริกรผู้นี้คุ้นเคยกับเขาเป็นอย่างดี
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
8เหรียญเท่ากับกี่บาท...
ไม่มีบีตรเครดิตก็ต้องรออ่านแบบฟรี รอนานหน่อย...
กำลังสนุกเลย ไปไหนแล้ว รีบกลับมานะคะรับ...
รอจะอาทิตย์แล้วที่ไม่ได้อ่าน แต่ไม่เป็นไรครับเราไม่ได้อ่านคุณก็ไม่ได้รายได้...
ไม่มีตอน 3867-3871 ครับ...
เกินเดือนละ...
รออยู่นะครับ...
จะลงแดงแล้ว...
หายไปหลายวัน ไม่สบายหรือเปล่าครับ...
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...