หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 722

หลายนาทีผ่านไป แรงขัดขืนก็เริ่มจะถดถอย หน้าของเสี่ยวหลานแดงก่ำ เธอเริ่มหายใจหอบ

ราชาพิษเชยชมภาพเสี่ยวหลานดิ้นทุรนทุรายบนเตียง พลางจิบไวน์ไปด้วยอย่างไม่รีบร้อน

“แกดูเหมือนเธอมาก” เขาพูดซ้ำ “รู้ไหมว่ามันทำให้ฉันมีอารมณ์มากขนาดไหน อีกเดี๋ยวแกจะอ้อนวอนขอให้ฉันทำกับแก”

ราชาพิษไม่ใจร้อน เขารู้ว่าต้องใช้เวลากว่ายาจะออกฤทธิ์กับเหยื่อเต็มที่ ถึงตอนนั้นเมื่อไหร่ แกจะกลายเป็นทาสกามของฉัน

พิษไข้ที่ลามขึ้นมาจากท้องน้อยเริ่มบดบังสติของเธอ พอเห็นราชาพิษเธอก็เริ่มอดใจไม่อยู่ เสี่ยวหลานรู้สึกถึงความกระสันที่พุ่งพล่าน ขับดันให้เธออยากขึ้นคร่อมเขาเพื่อเติมเต็มความปารถนา

เสี่ยวหลานฝืนใช้สติเสี้ยวสุดท้ายข่มความอยาก กัดริมฝีปากจนห้อเลือดเพื่อยับยั้งราคะ เธอตัวสั่นอย่างควบคุมไม่ได้ สองมือทึ้งคอเสื้อตัวเองเพื่อดับความร้อนรุ่มรอบคอ

“เอาเลยสาวน้อย มาดูกันว่าแกจะฝืนไว้ได้นานแค่ไหน” ราชาพิษเหลือบมองพลางจิบไวน์อีกอึกหนึ่ง

ห่างออกไปไม่ไกล เฉินผิงลุกขึ้นแล้วยิ้มอย่างพอใจเมื่อเห็นซากของสัตว์พิษกระจัดกระจายบนพื้น

แม้เขาจะยังเพิ่มระดับไม่ถึงขั้นถัดไป เขาก็จวนจะฟื้นฟูจุดชีพจรตันเถียนจนเต็มแล้ว

“ป่านนี้เสี่ยวหลานจะทำอะไรอยู่นะ” เขาพึมพำพลางกวาดตามองรอบห้อง เริ่มรู้สึกว่าเขาลืมเวลาไปเสียสนิท

เขาเตะประตูโลหะอย่างแรงจนมันหลุดจากบานพับ เมื่อเหลือบเห็นภาพด้านนอกจึงรู้ว่าถึงยามค่ำแล้ว

เฉินผิงหลบทหารยามแอบย่องเข้าห้องนอนของเธอ เพื่อมาบอกว่าเขายังอยู่ดี

กลางค่ำกลางคืนแบบนี้ เธอจะไปไหนอีก?

ยาเริ่มหลั่งเข้าไปในกระแสเลือด ผิวขาวซีดของเธอถูกกระตุ้นจนแม้แต่สัมผัสเบาๆ ก็อาจทำให้เธอขาดสติได้

ตอนที่เสี่ยวหลานกำลังจะถอดชั้นในชิ้นสุดท้าย ก็เกิดเสียงกระจกแตกเพราะเฉินผิงพุ่งเข้ามากะทันหัน ราชาพิษนิ่งอึ้ง

นี่สัตว์พิษของฉันทำอะไรมันไม่ได้เลยเหรอ? เป็นไปได้ยังไง?

เฉินผิงไม่สนใจราชาพิษ แต่กลับเดินไปหาเสี่ยวหลานที่นอนบนเตียง เธอถอดเสื้อผ้าออกเกือบหมด เขาจับข้อมือเธอแล้วเริ่มถ่ายทอดพลังวิญญาณเข้าไปในร่าง

เสี่ยวหลานสติหลุดเมื่อเธอเห็นเฉินผิง “ทำกับฉันเถอะ!” เธอครวญคราง พุ่งเข้าไปจูบที่คอเขา “ทำกับฉันเถอะค่ะ ขอร้องล่ะ! ฉันทนไม่ไหวแล้ว!”

เสี่ยวหลานที่ถูกราคะครอบงำฉีกทิ้งเสื้อผ้าของเฉินผิงจนขาด