หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี นิยาย บท 321

"หึๆ ไม่ช้าก็เร็ว”

เซี่ยเชียนฮวันพึมพำออกมา

หมิงเฟยกล่าวไว้ได้ถูกต้องแล้ว ต่อให้เป็นองค์รัชทายาทและพระชายาที่รักกันมากเพียงนั้น ก็หลีกเลี่ยงไม่ได้ที่จะต้องมีพระชายารอง และยังต้องให้กำเนิดบุตรกับพระชายารองด้วย

ในตอนนั้น เซียวเย่หลันชื่นชอบซูอวี้เออร์เหลือล้น แต่เมื่อทนกับแรงกดดันของไทเฮาไม่ไหว ท้ายที่สุดแล้วจึงได้แต่งกับนาง แต่งตั้งให้เป็นพระชายาอ๋อง

ต่อจากนี้เขาจะหาคนอื่นเข้ามาอีกก็ไม่แปลก

"เจ้าคิดไปเรื่อยเปื่อยอีกแล้ว"

เซียวเย่หลันรู้สึกงุนงง เขาไม่ได้สนทนาในหัวข้อนี้ต่อ

ในไม่ช้าพวกเขาก็มาถึงประตูหนานเฟิ่งของค่ายทหารใหญ่ เมื่อลงจากรถม้าแล้ว เซียวเย่หลันก็พาเซี่ยเชียนฮวันตรงเข้าไปในคุกที่คุมขังเชลยซีเหลียงเอาไว้

เซี่ยเชียนฮวันเพิ่งเคยมาที่แห่งนี้เป็นครั้งแรก เชลยซีเหลียงทั้งสองคนถูกมัดไว้กับเสาไม้ มองไปดูท่าทางเศร้าหมอง บาดแผลจากการถูกลงโทษเต็มร่างกาย

เมื่อพวกเขาเห็นเซียวเย่หลัน ก็ตะโกนด้วยเสียงอันดังว่า "ท่านจ้านอ๋อง เราสองคนได้บอกทุกอย่างที่รู้แก่ท่านแล้ว และบอกแล้วว่าจะยินดีทำสิ่งต่างๆ ให้ท่าน เหตุใดท่านจึงทรมานพวกเราอีก"

“มีอีกหนึ่งคำถามที่พวกเจ้ายังไม่เคยตอบ"

เซียวเย่หลันเดินมาหยุดอยู่ตรงหน้าชาวซีเหลียงทั้งสองคน แววตาอันเย็นชาทำให้พวกเขาต้องหดคอลงโดยไม่รู้ตัว

“คำถามใด ว่ามา จงว่ามา" หนึ่งในนั้นพูดขึ้นอย่างไร้ความอดทน

"นายน้อยของพวกเจ้าคือใคร"

เซียวเย่หลันถามขึ้นอย่างช้าๆ แล้วลากเก้าอี้มานั่งลง

เชลยทั้งสองหันมามองหน้ากัน หนึ่งในนั้นพูดขึ้นว่า "คือ..."

ทันใดนั้นเอง เซี่ยเชียนฮวันก็ยิ้มขึ้นพูดขัดจังหวะพวกเขา "พวกเจ้าไม่ต้องรีบพูด ข้าจะนับหนึ่งสอง สาม จากนั้นให้พวกเจ้าพูดมาพร้อมกัน"

"ผู้หญิง?"

เชลยผู้นั้นขมวดคิ้วเข้าหากันแล้วมองไปทางเซี่ยเชียนฮวันด้วยความสงสัย

เซียวเย่หลันกล่าวว่า "นางคือพระชายาของข้า มีอะไรหรือ”

คิดไม่ถึงว่าเมื่อสตรีนางนี้เดินทาง พวกเขาจะหลุดปากเสียได้

เซี่ยเชียนฮวันส่งเสียงหึๆ "เซียวเย่หลัน หากเจ้าเชื่อในตัวข้า เชลยสองคนนี้ข้าจะเป็นคนสอบสวนเอง”

"ข้าพาเจ้ามาที่นี่ก็เพราะต้องการความช่วยเหลือ"

เมื่อได้ยินคำพูดของเซี่ยเชียนฮวัน ใบหน้าอันเย็นชาของเซียวเย่หลันเมื่อครู่ก็ผ่อนคลายลงเล็กน้อย มุมปากเผยรอยยิ้มที่ไม่ค่อยเห็นได้ง่ายนักออกมา

"ย่อมได้” เซี่ยเชียนฮวันเดินไปนั่งตรงโต๊ะ หยิบพู่กันและกระดาษออกมาเขียนใบสั่งยา จากนั้นเดินเอาไปให้ผู้คุมคุก สั่งให้เขารีบไปซื้อ

ตอนที่เซี่ยเชียนฮวันกำลังกระทำสิ่งเหล่านี้ เชลยทั้งสองได้แต่ถอนหายใจอย่างโล่งอก

เดิมทีพวกเขาคิดว่าเมื่อความลับถูกเปิดเผย จะถูกเซียวเย่หลันลงโทษอย่างทรมาน

แต่เซียวเย่หลันกลับมอบการสอบสวนให้เป็นหน้าที่ของพระชายาเขา

ต่อให้พระชายาอ๋องจะเฉลียวฉลาดอยู่บ้างนิดหน่อย ถึงอย่างไรก็เป็นสตรี จะทำอะไรได้มากเล่า

เมื่อนึกได้ดังนี้ พวกเขาก็อดไม่ได้ที่จะเผยแววตาดูถูกเซี่ยเชียนฮวันออกมา