หนูน้อยจอมอิทธิฤทธิ์ นิยาย บท 1123

นางรู้เสมอว่าตัวเองควรทำอะไร!

จงไป๋กำหมัดแน่น เงยหน้ามองร่างของท่านอาจารย์อย่างไม่ลดละ “ไม่ควรมา... ไม่ควรมา…”

ท่านอาจารย์ ท่านรู้ไหมว่าที่หันชวนทำทั้งหมดก็เพื่อล่อท่านขึ้นมาบนแดนเบื้องบน!

ท่านอาจารย์ การที่ท่านสละชื่อเสียง เงินทอง และอำนาจทั้งหมดเพื่อศิษย์เช่นข้า มันคุ้มค่าแล้วหรือ?

วิญญาณเทพของเขารู้สึกราวกับถูกฉีกกระชากออกเป็นชิ้นๆ แท่นเทพสังหารช่างร้ายกาจยิ่งนัก เพียงไม่กี่อึดใจ เลือดก็เริ่มไหลออกจากตา หู จมูก และปากของเขา

ตราประทับมหาเทพอยู่ในมือหันชวน สรรพสิ่งในสามดินแดนล้วนอยู่ในกำมือของเขา

เขากลายเป็นเหมือนสายลม เหมือนสายฝน เหมือนพลังวิญญาณแห่งสวรรค์และโลก นำพาพวกมันเข้าโจมตีลู่เจาเจา

ที่แท้ นี่คือความรู้สึกของการควบคุมสามดินแดน

มันช่างดีจริงๆ

เขายังสัมผัสได้ถึงพลังแห่งกฎเกณฑ์ นี่คือพลังของเทพสูงสุดใช่หรือไม่? แววตาของหันชวนฉายแววโลภ…

เขาควบคุมพลังวิญญาณต่อสู้กับลู่เจาเจา โดยไม่ปิดบังเจตนาฆ่าเลยแม้แต่น้อย

“ลู่เจาเจา ทำไมเจ้าถึงกลับมา? หากเจ้าตายไป ข้าจะดูแลนิกายหมื่นกระบี่และเหล่าศิษย์แทนเจ้าอย่างดี...ทำไม เจ้าถึงต้องกลับมา!” เขาพูดเสียงเบาพลางพุ่งเข้าหาลู่เจาเจาหลายครั้ง แต่ก็ถูกหลบหลีกได้ทุกครั้ง

“เมื่อตายไป เจ้าจะเป็นเทพที่ไม่มีใครสามารถล้ำหน้าได้ แต่หากมีชีวิตอยู่ เจ้าก็เป็นเพียงมารร้าย ที่ใครๆ ก็รังเกียจ!”

“เหล่าศิษย์ของเจ้าต้องสูญเสียแก่นพลังเทพ และถูกประหารบนแท่นเทพสังหารก็เพราะเจ้า! ทำไม ถึงต้องกลับมา!”

“ตายซะเถอะ!!”

ตราประทับมหาเทพในมือร้อนระอุ แต่ท่านเซียนหันชวนไม่ยอมปล่อยมือเลยแม้แต่น้อย เขาใช้ตราประทับมหาเทพควบคุมพลังวิญญาณที่รุนแรงนับไม่ถ้วนเข้าโจมตีลู่เจาเจา

เผลอไปเพียงชั่วครู่ เขาก็ถูกกระบี่ตัดผมไปครึ่งเส้น

ลู่เจาเจานำกระบี่เจาหยางที่มีพลังร้ายกาจฟาดฟันเข้าใส่ หากพลาดไปเพียงนิดเดียว กระบี่นี้คงจะแทงทะลุหัวใจของหันชวน

หลบได้อย่างหวุดหวิด แต่เขาก็ถูกฟันแขนขาดไปข้างหนึ่ง!

“อ๊ากกกก!” หันชวนร้องคำรามด้วยความเจ็บปวด

อาศัยตราประทับมหาเทพ จึงหลบกระบี่เจาหยางที่พุ่งเข้ามาที่คอได้อย่างหวุดหวิด

ลู่เจาเจาหันหลังกลับแล้วบินไปยังแท่นเทพสังหาร เหล่าทวยเทพนับไม่ถ้วนล้มตายภายใต้คมกระบี่ของนาง

นางมองดูแท่นสังหารเทพ แล้วก้าวเข้าไปโดยไม่ลังเล

“เทพกระบี่ อย่า!” เสียงของท่านอาจารย์ลุงหลินสั่นเทาด้วยความหวาดกลัว เสียงของเขาเต็มไปด้วยความตื่นตระหนก

ลู่เจาเจาไม่หันหลังกลับไปเลย ทุกคนมองดูนางพุ่งเข้าไปในแท่นสังหารเทพ

หันชวนกุมแขนที่ถูกตัดขาด ปลายนิ้วของเขาเต็มไปด้วยเลือด และทันใดนั้นก็หัวเราะเสียงดัง “ฮ่าๆๆๆ หาความตายด้วยตนเอง! ไม่มีใครเคยรอดชีวิตจากแท่นสังหารเทพได้!”

เหล่าทวยเทพที่ถูกกิเลสตัณหาครอบงำ ต่างคุกเข่าลงทันที “ขอแสดงความยินดีแด่ท่านเซียน มารร้ายถูกกำจัด ทั้งสามดินแดนสงบสุขแล้ว”

แท่นสังหารเทพ สามารถสังหารมหาเทพจากทุกดินแดนได้