สวี่สืออวิ๋นโบกมือ “ไม่เหมือนวิญญาณเร่ร่อนเลย แค่เขาจะบ่นตลอดว่าอะไรขี้เหนียว ให้ข้าช่วยให้ความยุติธรรมกับเขาด้วย”
“ดูเหมือนจะมาฟ้องอะไรสักอย่าง...”
ลู่เจาเจา...
เจ้าเต๋าสวรรค์!
[เจ้าตัวแสบ คันนักใช่ไหม กล้ามาวุ่นวายกับแม่ของข้าหรือ] กระบี่เจาหยางพร้อมที่จะกรำศึกแล้ว
“ได้สิ ท่านแม่ ประเดี๋ยวเจาเจาจะเขียนยันต์ปัดเป่าวิญญาณชั่วร้ายให้”
[ขับไล่อะไรเนี่ย เขาไม่ใช่วิญญาณชั่วร้ายสักหน่อย]
ลู่เจาเจาบ่นในใจ แต่ต่อหน้าสวี่สืออวิ๋น นางทำตัวเป็นเด็กดีมาก
หลังจากพักผ่อนไปได้เพียงหนึ่งสองชั่วยาม พวกเขาก็เริ่มออกเดินทางอีกครั้ง
“เติงจือ จัดหาสาวใช้สักสองคนที่เป็นงานสักหน่อยไปให้แม่เฒ่านะ คอยฟังว่านางต้องการอะไร ห้ามเลินเล่อล่ะ” ในใจของสวี่สืออวิ๋นรู้สึกเป็นกังวลกับหญิงชรา อดไม่ได้ที่จะสั่งการลงไป
ลู่เจาเจาก้มศีรษะลงแอบป้อนน้ำพุวิญญาณให้แก่หญิงชรา ก่อนจะย่องลงจากรถม้า
ทันทีที่ลงจากรถม้า เขาก็ถูกลู่เยี่ยนซูคว้าตัวไว้
“เจาเจา มาขี่ม้ากับพี่ใหญ่ดีกว่า” แม้ว่าลู่เยี่ยนซูจะเป็นขุนนางฝ่ายพลเรือน แต่การขี่ม้าคือหนึ่งในหกศิลปะของสุภาพชน ดังนั้น เขาจึงขี่ม้าเป็น
มือข้างหนึ่งของเขากอดเจ้าตัวเล็กไว้
“เจาเจา เจ้า...รู้อะไรบางอย่างใช่ไหม” ตั้งแต่วินาทีที่เปิดโลงศพ สีหน้าของเด็กน้อยก็แย่มาก
“เจ้ารู้จักคนที่อยู่ในโลงศพ!” ลู่เยี่ยนซูพูดด้วยน้ำเสียงแน่วแน่
เจ้าตัวน้อยซุกในอ้อมแขนของพี่ชาย เสียงอู้อี้
“อย่าบอกท่านแม่นะ เดี๋ยวท่านแม่จะโกรธ...” ท่านแม่ต้องโกรธจนเป็นบ้าแน่ๆ ที่เห็นแม่แท้ๆ ของตัวเองถูกทารุณกรรมขนาดนี้
หัวใจของลู่เยี่ยนซูเต้นแรง
“แม่เฒ่าคนนั้น...”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หนูน้อยจอมอิทธิฤทธิ์
บท 613 ไม่ลงแล้วหรือค่ะ...
ไม่ลงต่อแล้วเหรอคะ...
อ่านบทที่ 613 กันที่ไหนคะ...
รอค่ะ แต่ช้าจัง สนุก รอค่ะ...
รอตอนต่อไปค่าา...
สนุกมากค่ะ รอตอนต่อไปอยู่ค่ะ...
อ้าว ลงไม่จบอีกแล้ว...
สนุกมากค่ะ...
โอ๊ยสนุกค่ะ อัพเยอะๆเลยนะคะเรื่องนี้...
ขอบคุณสนุกมากค่ะ...