หนูน้อยจอมอิทธิฤทธิ์ นิยาย บท 812

“โหลวซวี่เหยียนยังมีกระบี่วิญญาณที่มาจากสุสานกระบี่อานุภาพเกรียงไกร…”

เสียงคนพูดเพิ่งจบลง

พลันขัดจังหวะด้วยเสียงดังเสียดหู

จากนั้นเขาก็เห็นว่ากระบี่วิญญาณที่มีอานุภาพเกรียงไกรถูกฟันจนขาดด้วยครั้งเดียว

ถูกผ่าตรงกลางเป็นสองส่วน และกระเด็นออกไปไกล

ปลายกระบี่เฉียดแก้มของเขาและทิ้งรอยสีแดงฉานเอาไว้

แม่ทัพโหลวพลันลุกขึ้นยืนด้วยสีหน้าเคร่งขรึม มือของเขากำหมัดแน่นโดยไม่รู้ตัว และรู้สึกราวกับได้ยินเสียงหัวใจตนเองที่กำลังเต้นระรัว

ตึก ตึก ตึก...

วิชากระบี่ของถังเอ๋อร์ไม่ธรรมดา!

“นะ นางหักกระบี่วิญญาณของโหลวซวี่เหยียนไปแล้ว!!” ผู้คนด้านล่างแท่นสูงต่างกรีดร้องพร้อมกับขนลุกซู่ไปทั้งตัว

โหลวจิ่นถังรู้สึกได้ว่ามือของนางกำลังสั่นอย่างรุนแรง

ทว่าในใจตอนนี้มีเพียงวิชากระบี่ที่เจาเจาสอนให้เพียงเท่านั้น

กระบวนท่าที่หนึ่ง...

กระบวนท่าที่สอง...

กระบวนท่าที่สาม...

นางเหวี่ยงกระบี่ครั้งแล้วครั้งเล่า จากโหลวซวี่เหยียนที่ไล่ต้อนเข้าในตอนแรกถูกบังคับให้ล่าถอย ไม่กล้าประมาทศัตรูอีกต่อไป

ความบ้าคลั่งพลันฉายขึ้นในดวงตาของเขา

“ถังเอ๋อร์ ระวัง!” โหลวอวิ๋นเจิงเห็นโหลวซวี่เหยียนเข้ามาใกล้ จึงสนใจกับการเคลื่อนไหวของเขาใกล้ชิด

เมื่อเห็นอีกฝ่ายหยิบอาวุธที่ซ่อนอยู่ออกมาจากเสื้อ ผู้เป็นพ่อจึงตะโกนขึ้นอย่างหวาดวิตก

เข็มวิญญาณกระจายอยู่ทุกทิศทุกทางของโหลวจิ่นถัง ปลายเข็มเรืองแสงเย็นเยียบพุ่งตรงไปหานาง

แม่ทัพโหลวรีบก้าวเข้าไปทันที

แต่โหลวจิ่นถังไม่แม้แต่หวาดกลัว และใช้กระบวนท่าที่สี่อย่างรวดเร็ว

พลังกระบี่ที่มองไม่เห็นแผ่ออกไปทุกทิศทาง ปิดกั้นเข็มวิญญาณราวกับไร้สิ่งกีดขวางใด

เข็มวิญญาณเหล่านั้นหยุดชะงักลอยอยู่กลางอากาศ