หวานเย็น กรุ่นใจ นิยาย บท 118

ทุกคนประหลาดใจ

ได้ข้อมูลข่าวมาเร็วขนาดนี้เลยเหรอ

จริงหรือหลอก?

ยังคงเป็นเมย์ที่มีปฏิกิริยาตอบสนองก่อน เธอเดินมาข้างหน้ากอดสาริศาไว้แล้วกล่าว：“พี่ริศา นี่พี่จะเก่งมากไปแล้วนะ! สุดยอดจริง ๆ เลย!”

ชญาภาพลางพิมพ์ตัวหนังสือพลางกล่าวประชดประชัน：“คนที่สุดยอดมักมีชั้นเชิงที่เหนือกว่าคนธรรมดา คิดว่าแหล่งข้อมูลที่ได้มานี้ต้องได้มาด้วยวิธีที่ไม่ถูกต้องแน่นอน สาริศา เธอช่ำชองในการยั่วยวนคนอยู่แล้ว ครั้งนี้ยั่วยวนใครมาอีกล่ะ”

ใช่ บก.ยังไม่มีช่องทางในการได้ข้อมูลมา เธอสาริศาอาศัยอะไรถึงขุดได้ข้อมูลมา

สาริศาย่อมไม่สามารถบอกพวกเขาว่า ธนพัตที่พวกเขาชื่นชมนั้นคือสามีของตัวเอง ข่าวนี้น่าตื่นเต้นน่าสนใจกว่าข่าวของจงกลเสียอีก

แต่เมย์ดันเอียงศีรษะมาถาม：“พี่ริศา เป็นข้อมูลอะไรเหรอ แล้วพี่รู้ได้อย่างไรว่าเป็นข้อมูลจริง”

ทุกคู่สายตาและใบหูในห้องทำงานต่างมองมาพร้อมกัน บีบบังคับสุด ๆ

สาริศาได้แต่ตอบกลับพวกเขาอย่างคลุมเครือว่า：“ความจริงแล้ว……เป็นเพราะสามีของฉันทำงานอยู่ในTNP Group ดังนั้น……”

ออ ที่แท้ก็เป็นแบบนี้นี่เอง! เมื่อทุกคนต่างเข้าใจกันแล้วก็ไม่มีความสงสัยใด ๆ เพิ่มเติมอีก

สาริศาได้รีบพาณฉัตร ช่างกล้องกับเมย์ไปตามที่อยู่สถานที่ที่ธนพัตส่งมา

ที่อยู่ที่ธนพัตส่งมาเป็นศูนย์รวมศิลปะในเมือง S ศูนย์รวมแห่งนี้ได้รวบรวมวัฒนธรรมและศิลปะรุ่นเยาว์ไว้มากมาย จงกลวันนี้มาที่นี่ถ่ายโฆษณาให้กับTNP Group

เพราะTNP Group นั้นให้ความสำคัญกับการถ่ายโฆษณาชิ้นนี้มาก ซึ่งเกี่ยวข้องกับโครงการการร่วมลงทุนกับฝรั่งเศสในปีหน้า ดังนั้นธนพัตจึงต้องมาดูงานด้วยตัวเอง

ในศูนย์รวม จังหวะดนตรีเข้ากับฉากสตูดิโอที่กำลังวุ่นวายและตึงเครียดกันอยู่พอดี

จงกลสวมชุดกระโปรงยาวสุดเซ็กซี่ ผมม้วนเป็นลอน ๆ ยาวปรกบ่า ริมฝีปากแดงระเรื่อ รูปร่างทรวดทรงที่มีเสน่ห์เย้ายวนคอยให้ความร่วมมือคอยเคลื่อนไหวตามคำสั่งของผู้ช่วยช่างภาพ โพสต์ท่าเต้นต่าง ๆ สายตาบางทีก็ชำเลืองมองธนพัตเป็นครั้งคราวอย่างยั่วยวน

ณฉัตรช่างภาพของบริษัทนิตยสารมองจนน้ำลายไหล เมย์หรี่ตา แล้วใช้ข้อศอกกระแทกเขาแรง ๆ หนึ่งที สื่อให้เขาตั้งใจทำงาน

ณฉัตรถลึงตาใส่เธออย่างไม่พอใจไปทีหนึ่ง แล้วกล่าว：“ให้ผมดูอีกสักหน่อยสิ!”

สาริศามองดูธนพัตที่อยู่ในฉาก ยังคงเป็นใบหน้าที่เย็นชา และไม่รู้สึกยินดีกับความโปรดปรานของจงกลแต่อย่างใด

อืม ดีมาก ยังดีที่คุณยังอยู่ในกฎในเกณฑ์

สาริศาคิดอยู่ในใจ แต่ก็รู้สึกปวดศีรษะ

เธอย่อมรู้ดีว่าจงกลกับธนพัตนั้นย่อมไม่มีลับลมคมใน แต่ว่าถ้าไม่มีอะไรกันเลยจริง ๆ แล้วบริษัทนิตยสารจะเขียนข่าวของพวกเขาได้อย่างไร ถ้าหาก……ถ้าหากว่าเธอมาถ่ายรูปของพวกเขาสองคนได้ อย่างนั้นก็จะสามารถขายข่าวได้มหาศาลใช่ไหม?

เธอยอมรับว่าตัวเองได้มีความคิดฟุ้งซ่าน ที่ตั้งหน้าตั้งตารอถ่ายรูปสามีตัวเองกับหญิงอื่น แต่ว่าในการวิเคราะห์ขั้นสุดท้าย จริง ๆ แล้วล้วนเป็นเพราะว่าเธอนั้นเชื่อมั่นในตัวของธนพัต

ดังนั้นเธอจึงตบไหล่ณฉัตรแล้วพึมพำเบา ๆ ：“จะต้องเลือกมุมที่ดี ๆ นะ ต้องติดตามจงกลกับธนพัตไว้ ขอเพียงพวกเขาสองคนใกล้ชิดกันเมื่อไหร่ ก็ให้รีบทำการถ่ายโดยทันที โอกาสมียาก!”

อย่างไรก็ตาม จนกระทั่งช่วงพัก จงกลก็ยังไม่มีโอกาสเข้าใกล้ธนพัต แม้แต่แววตายังไม่เคยได้สบตากัน

นี่ทำให้สาริศาร้อนรน

แบบนี้ไม่ได้ แทบจะไม่ได้ข้อมูลอะไรเลย!

อย่างนั้นพวกเขาก็มาเสียเที่ยวสิ

ธนพัตนั้นตั้งหน้าตั้งตารอสาริศา ไม่ช้าก็เห็นเธอลนลานจนใบหน้ารูปไข่แดงก่ำขึ้น

ทั้งสองประสานตากัน สาริศารีบใช้ปากชี้ไปทางจงกลทันที สื่อให้ธนพัตควรทำอะไรสักอย่าง

ธนพัตสีหน้าหม่นลง

นี่เธอกำลังบังคับเขาไปยุ่งกับหญิงอิ่น?

สาริศากลับไม่ได้ตระหนักถึงสีหน้าของธนพัต และใช้นิ้วมือชี้ไปทางจงกล ซึ่งความหมายก็เห็นได้ชัดเจนอยู่แล้ว

เมื่อเธอเข้ามาในบ้าน เขาเหลือบตามองเธอแวบหนึ่ง “กลับมาแล้วเหรอ”

“วันนี้คุณเองก็กลับเช้าเหมือนกันนะ”

สาริศาพลางถอดรองเท้าพลางตอบคำถาม มองดูธนพัตก็อดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้วขึ้น “วันนี้ ทำไมคุณถึงไม่คุยสนทนากับจงกลเลย”

สาริศาไม่พูดถึงยังรู้สึกดีอยู่ เมื่อพูดถึงเท่านั้นแหละ ธนพัตก็หัวร้อนเป็นฟืนเป็นไฟอีกครั้งทันที

มีอย่างที่ไหนที่ภรรยาผลักสามีไปอยู่ในอ้อมแขนของผู้หญิงคนอื่น

นี่เธอไม่สนใจความรู้สึกของเขาเลยใช่ไหม

หรือว่าการแต่งงานที่ปราศจากความรักเป็นรากฐาน จึงทำให้ทุกอย่างสามารถทำการแลกเปลี่ยนได้?

ใบหน้าของธนพัตยิ่งอยู่ยิ่งดำทะมึน “นี่คุณอยากให้สามีของตัวเองไปมีความสัมพันธ์คลุมเครือกับผู้หญิงคนอื่นเหรอ”

สาริศาชะงัก ถึงได้เข้าใจถึงความไม่พอใจของธนพัต จึงรีบยกมือโบกปฏิเสธทันที แล้วสงบสติอารมณ์” ฉันก็ไม่ได้หมายความว่าอย่างนั้น แค่ให้คุณเข้าใกล้จงกลสักหน่อย จะได้ดูคุ้นเคยสนิทกันหน่อย ทำให้ฉันถ่ายภาพได้สะดวกขึ้น”

สาริศากล่าวอย่างตั้งใจ ไม่มีความรู้สึกว่าทำอะไรผิดเลยสักนิด

เพราะถึงอย่างไรก็เป็นแค่เพียงรูปถ่ายใบเดียวเท่านั้น ที่บริษัทนิตยสารของพวกเธอต้องการอยากนำเสนอ ส่วนที่เหลือก็ให้ชาวเน็ตไปจินตนาการกันเอาเอง แค่นี้ก็เพียงพอแล้ว เธอไม่คิดว่านี่มันจะมากเกินไป

แต่ว่าคำพูดแดกดันนี้ ได้ดังอยู่ในใบหูของธนพัต อยู่ประมาณสิบนาที

น้ำเสียงของเขา ในเวลานี้ได้เย็นชาสุดขีด “สาริศา สามีไปพัวพันกับผู้หญิงคนอื่น คุณไม่โกรธเลยเหรอ”

“ก็แค่รูปถ่ายหนึ่งใบเท่านั้น พวกคุณก็ไม่ได้พัวพันกันจริง ๆ นี่นา” สาริศาอธิบายแก้ต่าง มีความงุนงงเล็กน้อยว่าทำไมธนพัตนั้นต้องโกรธด้วย

สีหน้าของธนพัตยิ่งอยู่ยิ่งแย่ขึ้นเรื่อย ๆ

“สาริศา คุณอยากให้ผมกับจงกลพัฒนาความสัมพันธ์ถึงขั้นไหนถึงจะดี จูงมือ โอบกอด หรือจูบ?” เขากล่าวด้วยน้ำเสียงเบา ๆ ขณะเดียวกันก็เคลื่อนรถเข็นช้า ๆ มาหยุดอยู่ที่ด้านหน้าของสาริศา สายตามองตรงมาที่เธอ