ธนพัตเองก็ไม่ยอมนอน แค่จ้องมองสาริศาอยู่เช่นนี้ และมองเธอย่างบอกไม่ถูก
เธอเอ่ยปากถาม “ทำไมต้องจ้องฉันขนาดนั้นด้วยคะ เกิดเรื่องอะไรขึ้นหรือเปล่า?”
“เหอะๆ ไม่มีอะไร” ธนพัตยังไม่อยากจะบอกสาริศาถึงเรื่องเมื่อสองปีก่อนในเวลานี้
ธนพัตโน้มตัวลงมา พลางประกบริมฝีปากสาริศาทันที
ถูกต้องแล้ว ตอนนั้นก็มีความรู้สึกเช่นนี้ เขาช่างบื้อจริงๆ ถ้ารู้ตั้งแต่แรกว่าเป็นเธอก็สบายกันไปแล้ว เพราะเขาจะหลงรักเธอให้มากยิ่งขึ้น
คนมีชะตาต้องกัน พวกเรากลับมาอยู่ด้วยกันอีกครั้ง ตราบใดที่ตอนนี้คุณยังไม่รู้ว่าคนคนนั้นคือผม ธนพัตแอบบอกสาริศาอยู่ในใจ
สาริศาถูกธนพัตจูบหยอกล้อ พลางนำมือทั้งสองข้างลูบไล้บนแผ่นหลังกำยำของเขา
เธอหลงรักร่างกายของเขา ทั้งอบอุ่น และสบายเนื้อสบายตัวมาก สุขสบายราวกับสัมผัสถึงก้อนเมฆเช่นนั้น ร่างกายลอยล่องขึ้นสู่ท้องฟ้า
ธนพัตถอดชุดนอนของเธอ พลางใช้มือทั้งสองข้างลูบไล้ผิวพรรณอันขาวเนียนละเอียดของเธอ มือทั้งสองข้างของเขาจดจำร่างกายของสาริศาได้ทุกซอกทุกมุม และไม่สามารถลืมเลือน และไม่มีวันจำผิดแน่ พลางแนบแน่นกลมกลืนเป็นส่วนหนึ่งของร่างกายของเขา ประสานเกี่ยวพันและไม่ยอมแยกจากกันตลอดไป
ค่ำคืนนี้ อ่อนโยนดั่งสายน้ำ ความรักอันนุ่มนวล ช่างเป็นคืนที่มีความสุขมาก
เช้าวันรุ่งขึ้น ธนพัตมาถึงห้องทำงานอย่างกระฉับกระเฉง และเรียกชรัณเข้ามาหา
เขาพูดกับชรัณ “คุณไม่ต้องไปตรวจสอบความจริงเรื่องเมื่อสองปีก่อนแล้วนะ ผมรู้แล้วว่าผู้ชายคนที่แตะต้องสาริศาในคืนนั้นคือใครแล้ว”
ชรัณพลางมองเจ้านายตนเองด้วยความตกใจมาก โครงเรื่องมันกลับตาลปัตรงั้นเหรอ?
ชรัณยังไม่ได้ทันจะถามเลย ธนพัตจึงถามเขาแทน “คุณยังจำเรื่องเมื่อสองปีก่อน ที่ผมถูกคนวางยาในไวน์ ตอนนั้นคุณเอาผมไปส่ง ใช่โรงแรมเซ็นจูรี่มั้ย?”
เขาอยากจะทำความมั่นใจกับชรัณอีกครั้ง
“ใช่ครับ เมื่อคืนคุณโทรศัพท์มาสอบถามผมแล้ว ...โรงแรมเซ็นจูรี่! อ้อ พระเจ้าช่วย! คุณธนพัต!”
ชรัณถึงนึกออกถึงความหมายของธนพัตว่าหมายถึงอะไร เขาเข้าใจทันที พลางพูดด้วยอาการตกตะลึง “หรือว่า คืนนั้นผู้หญิงที่นอนกับคุณธนพัตก็คือคุณนายน้อยหรือครับ?”
ธนพัตพยักหน้า
ชรัณเองก็ดีใจแทนธนพัตด้วย เพราะว่านี้ถือว่าเป็นสวรรค์บันดาลโชคชะตาให้จริงๆ! พวกเขาไม่เคยคาดคิดมาก่อนเลย จนสามารถช่วยชีวิตคุณนายน้อยจากฝ่ามือของคนชั่วร้ายได้
อีกอย่างหลังจากผ่านค่ำคืนสู่สมภิรมย์พักตร์เมื่อสองปีก่อนของธนพัตกับสาริศา ซึ่งภายใต้สถานการณ์ที่ไม่รู้มูลเหตุใดๆ ต่างประสบพบเจอ หลงรัก และแต่งงานกันแล้วด้วย?
ชรัณดีใจจนต้องเอ่ยปากถามธนพัต “คุณธนพัตครับ คุณนายน้อยรู้หรือยังครับ”
ธนพัตพูดทันที “ช่วงนี้ผมยังไม่คิดจะบอกเธอ”
ชรัณไม่เข้าใจ การบอกความจริงกับสาริศา สองคนนี้ก็มีแต่ความสุขอิ่มเอมไม่ใช่เหรอ? แล้วทำไมถึงไม่ล่ะ?
ธนพัตไม่ได้อธิบายว่าเพราะอะไร แค่พูดกับชรัณ ว่าเขาต้องออกไปทำธุระสักเรื่อง
อีกด้านหนึ่ง FS Magazine
ตกบ่าย สาริศาออกไปสัมภาษณ์ จากด้านนอกกลับเข้ามาที่ออฟฟิศนั้น ก็เห็นกลุ่มคนที่กำลังเอะอะโวยวายกันอยู่ เธอถึงกลับปวดหัวกับเรื่องที่เกิดขึ้น
สาริศาถามทันที “นี่พวกแกกำลังดูอะไรกันอยู่ ถึงได้ครึกครื้นกันขนาดนี้”
เมย์ลากสาริศาเข้าไปดูด้วยกัน
เธอพูดว่า “บนอินเทอร์เน็ตมีคนถ่ายรูปเด็ดๆ เป็นรูปภาพของภรรยาของคุณธนพัตที่เราเคยไปสัมภาษณ์ที่TNP Groupก่อนหน้านี้ รีบมาดูเร็ว!”
ผ่านมาไม่นานนักก็ถึงเวลาเลิกงาน ทุกคนยังคงวิจัยรูปนั้นกันอยู่ และคอยค้นหารูปภาพและข่าวทุกสำนักทุกอย่างที่เกี่ยวกับงานประมูลการกุศลในวันนั้น แต่ก็น่าเสียดายทั้งที่รู้อยู่แก่ใจอยู่แล้ว
ข่าวสื่อออนไลน์เกี่ยวกับงานประมูลนั้นถือว่าเป็นทางการมาก เนื้อหาสาระสำคัญไม่ได้เขียนไว้สักนิด มีเพียงภาพที่แอบถ่ายโดยคนนิรนามคนหนึ่งที่ลงภาพรูปภาพของธนพัตและภรรยาถึงได้รับความสนใจบ้าง
สาริศาไม่อยากจะอยู่ต่อจากตรงนี้แม้แต่วินาทีแล้ว หัวใจของเธอเต้นโครมครามเช่นเดิม เกรงว่าชั่วขณะนี้จะถูกพวกเขาเห็นร่องรอยจนจำตัวเองได้ขึ้นมา
เมื่อถึงเวลาเลิกงานแล้ว สาริศาเป็นคนแรกที่ลุกและเดินออกจากห้องทำงานก่อนเพื่อน
ณฉัตรพูดเสียงดังลั่น “พี่ริศาครับ เพิ่งจะเลิกงานเองก็จะกลับแล้วเหรอ ทุกคนนัดกินข้าวพร้อมกัน พี่ก็ไปกินด้วยกันสิ”
สาริศาสะพายกระเป๋า พลางหันกลับมาพูดกับณฉัตร “คราวหน้าแล้วกันนะ พวกคุณกินกันให้สนุกนะ ฉันขอตัวกลับบ้านก่อน”
บ้าน เป็นคำที่แสนอบอุ่นเหลือเกิน
ไม่แน่ธนพัตอาจจะรออยู่ที่บ้านเพื่อรอเธอกินข้าวด้วยกันแล้วนะ จากนั้นพอตกกลางคืนพวกเขาก็มานั่งดูหนังอยู่บนโซฟาด้วยกัน เหมือนคู่สามีภรรยาทั่วไป และมีความสุขตามปกติ
แผ่นหลังสาริศาเดินหายไป จู่ๆก็จุดประกายช่างภาพณฉัตรขึ้นมาทันที เขารีบเปิดรูปภาพที่แอบถ่ายและเอามาเปรียบกับผู้หญิงที่ใส่ชุดราตรีที่อยู่ในรูปภาพทันที
จนเขาค้นพบอะไรบางอย่าง จึงแตะไหล่เมย์เบาๆ “ทำไมผมรู้สึกว่าท่าทางพี่ริศา มันเหมือนกับคนที่อยู่ในรูปมากเลยนะ คุณรู้สึกมั้ย?”
เมย์พูดทันที “ไม่มั้ง พี่ริศาไม่เคยแต่งตัวให้ตัวเองเลย แล้วจะเป็นเธอได้ไงกัน? เธอจะเป็นภรรยาของคุณธนพัตได้ยังไง”
เมย์ไม่เชื่อ และรู้สึกว่าณฉัตรต้องดูรูปจนเบลอไปหมดแล้ว
แต่ว่า สายตาของณฉัตร เฉียบแหลมมองคนขาดอยู่เสมอ
เมื่อทุกคนได้ยินณฉัตรพูดออกมาแล้ว พลางพิจารณารูปภาพ และครุ่นคิดท่าทางของสาริศา มันช่างละม้ายคล้ายคลึงกันมาก!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หวานเย็น กรุ่นใจ
สวย แต่ โง่ดักดาน แล้วไงคุณนางเอก...
ทำไมนางเอกต้องเป็นควายตลอด...