สาริศามองดูกลุ่มหญิงสาวที่รู้เรื่องของชาวบ้านตรงหน้าด้วยท่าทางปวดหัว แต่พอคิดดูดีๆ แล้ว จึงยอมพูดออกมา “เฮ้อ เรื่องมาถึงขนาดนี้แล้ว ฉันคงต้องยอมรับแล้ว ที่จริงแล้วฉันก็คือภรรยาของคุณธนพัต ดังนั้นแหวนของพวกเรา มันก็เลยเหมือนกันยังไงล่ะ”
ในห้องทำงานตกอยู่ในเงียบสงัด
หลังจากนั้น ทุกคนก็พากันหัวเราะออกมาเสียงดัง
“ฮ่าฮ่าฮ่า พี่ริศา พี่นี่ตลกจริงๆ! ถึงกับพูดว่าพี่เป็นภรรยาของคุณธนพัตซะได้!”
สาริศามองไปที่ทุกคน แล้วยิ้มตามไปด้วย แต่ในใจกลับรู้สึกโล่งใจมาก
เป็นไปตามที่คาดคิดจริงๆ ด้วย แทนที่จะปฏิเสธ เธอยอมรับด้วยท่าทางล้อเล่น แล้วเปลี่ยนหัวข้อไม่ดีกว่าหรือไง
แต่เธอยังคงแสร้งทำเป็นไม่พอใจเล็กน้อยบนหน้า “พวกเธอหัวเราะทำไมเนี่ย ทำไมถึงไม่เชื่อฉันล่ะ ฉันแย่ขนาดนั้นเลยเหรอ”
“พี่ริศาคะ พี่ไม่ได้แย่หรอกค่ะ” เมย์หัวเราะจนน้ำตาไหล “แต่ว่า นี่คือคุณธนพัตเลยนะคะ เขาเป็นคนที่อยู่คนละโลกกับเรา จะเกี่ยวข้องกับเราได้ยังไง”
สาริศาเม้มปาก แล้วยิ้มบาง
จริงสินะ
ตามหลักแล้ว เธอกับธนพัตอยู่กันคนละโลกจริงๆ แต่จับพลัดจับผลู ทำให้พวกเขาทั้งสองจึงมีความสัมพันธ์ที่ใกล้ชิดกัน
ก็เหมือนแหวนวงนั้น พอสวมอยู่บนนิ้วมือของธนพัต ถึงได้ดูไม่เหมาะสมกับเขาถึงขนาดนั้น
แต่ไม่ว่ายังไง เขาก็สวมมันติดตัวอยู่ตลอดไม่ใช่เหรอ?
พอคิดถึงตรงนี้ อารมณ์ของสาริศาก็อดที่จะรู้สึกดีขึ้นไม่ได้ ก่อนจะดีดหน้าผากของเมย์เบาๆ “เอาล่ะ รีบไปทำงานกันเถอะ”
“โธ่ การแก้ไขต้นฉบับก็แก้ไขเสร็จแล้ว เหลือแค่รอส่งไปที่โรงพิมพ์แล้ว มันว่างมากเลยนี่คะ”
วันนี้ไม่มีงานทำจริงๆ ดังนั้นหลังจากที่สาริศานั่งลง ด้วยความที่ไม่มีอะไรทำ เธอจึงเริ่มดูข่าวคราวใน Facebook
แต่พอเปิด Facebook ก็เห็นกระแสข่าว “ข่าวดัง” นั่นก็คือ “แหวนแต่งงานของธนพัต”
เฮ้ย แค่นี้ก็เป็นข่าวดังแล้วเหรอ? แล้วยังเป็นข่าวฮิตอีก คนในประเทศที่ชอบอยากรู้อยากเห็นเรื่องของชาวบ้านมีเยอะจนน่าตกใจจริงๆ ด้วย
สาริศาสงสัย จึงคลิกเข้าไปดู จึงเห็นข้อความแสดงความคิดเห็นของบรรดาแฟนคลับสาวของธนพัตกำลังแสดงความคิดเห็นอย่างดุเดือด
[คุณธนพัตเป็นสามีดีเด่นแห่งศตวรรษ! ผู้ชายคนไหนฉันก็ไม่รักแล้ว! ฉันรักแค่เขาเท่านั้น! ]
[ภรรยาของคุณธนพัต! เธอเป็นใครกันแน่ รีบออกมาสู้กับข้าเดี๋ยวนี้เลยนะ! ]
[ฉันแค่อยากจะบอกว่า แหวนรุ่นนี้คือรุ่น xxx ฉันเองก็ซื้อรุ่นนี้เหมือนกัน! ฮ่าฮ่าฮ่า รุ่นเดียวกับของคุณธนพัต ฉันคิดว่า แหวนรุ่นนี้คงขายดีจนของหมดสต็อกแน่นอน! ]
สาริศาอ่านข้อความที่พวกผู้หญิงแสดงความคิดเห็นด้วยรอยยิ้ม แต่พอสายตาของเธอจับจ้องไปที่ Facebook ของใครบางคน เธอก็ตกตะลึงไปทันที
[ตอนนี้คุณธนพัตรักภรรยามากขนาดนี้ แต่ทุกคนล้วนแต่รักคนใหม่ ลืมคนเก่า ไม่รู้จริงๆ ว่าแฟนเก่าของคุณธนพัตที่อยู่บนสวรรค์จะรู้สึกยังไง ที่เห็นแบบนี้? ]
แฟนเก่า? บนสวรรค์?
สาริศาคิดจะกดเข้าไปเพื่อดูว่าคนที่โพสต์แสดงข้อความบน Facebook นี้คือใคร แต่เธอคิดไม่ถึง ว่าพอคลิกเข้าไป อีกฝ่ายก็ลบโพสต์ใน Facebook ทิ้งภายในไม่กี่วินาที
สาริศารู้สึกอธิบายไม่ถูกเล็กน้อย ก่อนที่เธอจะคิดอะไรมาก โทรศัพท์ก็สั่นขึ้นมาซะก่อน
เป็นข้อความจากไลน์ที่ธนพัตส่งมา
สาริศาตกตะลึงเล็กน้อย แล้วกดดูอย่างรวดเร็ว
“ขอโทษ”
สาริศาที่ยังคงลังเลไม่กล้าพูด แต่เธอคิดไม่ถึงเลยว่า ธนพัตจะพูดขึ้นมาก่อน
“อะไรนะคะ?” สาริศาเหมือนคิดตามไม่ทัน
นี่ธนพัต กำลังเอ่ยขอโทษเธออย่างนั้นเหรอ?
“ในคืนนั้น เป็นผมที่หุนหันพลันแล่นเอง” ในเวลานี้ธนพัตกินข้าวเสร็จแล้ว เขาหยิบผ้าเช็ดปากขึ้นมา แล้วเช็ดปากอย่างสง่างาม ก่อนจะพูดเสียงทุ้ม
“ฉันเองก็ทำไม่ถูกเหมือนกันค่ะ” ในเมื่ออีกฝ่ายขอโทษแล้ว แน่นอนว่าสาริศาเองก็ต้องแสดงท่าทีที่ดีด้วย “เป็นฉันเองที่เสียมารยาทหนีออกมาจากการนัดกินอาหารเย็นของครอบครัวก่อน ถ้ามีเวลาฉันจะไปขอโทษคุณปู่ของคุณด้วยตัวเองค่ะ”
เกี่ยวกับเรื่องในคืนนั้น สาริศาเองก็คิดทบทวนมาหลายวัน
พฤติกรรมของเธอที่หนีออกมาจากห้องอาหาร มันดูไร้มารยาทมากจริงๆ โดยเฉพาะอย่างยิ่งต่อหน้าคุณปู่ของธนพัต มันดูไม่มีกฎระเบียบเอาซะเลย
ส่วนเรื่องของธีภพ ถึงแม้ธนพัตแอบสืบเรื่องนี้จะทำให้เธอรู้สึกไม่ชอบใจ แต่ธนพัตเองก็พูดถูก เป็นไปไม่ได้ที่เขาจะแต่งงานกับผู้หญิงที่ไม่รู้ที่มาที่ไป
ส่วนเรื่องหลังจากนั้น…
พอนึกถึงเรื่องในคืนนั้น รูปร่างที่กำยำของธนพัต เต็มไปด้วยกลิ่นอายของผู้ชายที่ดูเป็นผู้ใหญ่ ทำให้ใบหน้าสาริศาอดที่จะรู้สึกร้อนผ่าวขึ้นมาไม่ได้
เรื่องความสัมพันธ์ระหว่างชายหญิง สาริศารู้มาตลอด ในเมื่อเธอกับธนพัตเป็นคู่สามีภรรยาที่ถูกต้องตามกฎหมาย เรื่องแบบนั้นก็เป็นหน้าที่ของเธอเช่นกัน
แต่ถึงจะเป็นแบบนั้น เธอกลับทำไม่ได้
ส่วนธนพัต เพราะการต่อต้านของเธอ สุดท้ายจึงไม่ได้ทำอะไรต่อ ดังนั้นเธอจึงไม่มีอะไรต้องโกรธ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หวานเย็น กรุ่นใจ
สวย แต่ โง่ดักดาน แล้วไงคุณนางเอก...
ทำไมนางเอกต้องเป็นควายตลอด...