หวานเย็น กรุ่นใจ นิยาย บท 379

“ไม่ใช่ ไม่ใช่อย่างนั้น คุณพูดเหลวไหล ไร้สาระ!” พชิราเหลืออดจนชี้หน้าด่าหมอ “ฉันไม่รู้จักคุณสักหน่อย คุณพูดบ้าอะไร!”

“คุณผู้หญิง ตอนนี้คุณจะปฏิเสธก็ไม่ทันแล้วนะ" หมอพูดอย่างกระวนกระวาย "คุณเป็นคนให้เงินกับผมและขอให้ผมบอกคุณผู้ชายคนนี้ว่าภรรยาของเขาโดนกระทำชำเรา แถมยังให้ผมบอกเขาว่าภรรยาของเขาเป็นโรคความจำเสื่อมชั่วคราวเพราะความเครียดทางจิตใจ เพื่อไม่ให้เธอเสียสติ ให้เขาไม่ถามเธอเกี่ยวกับเรื่องที่โดนทำร้าย”

"ผมทำที่คุณบอกทุกอย่าง คุณพูดได้ไงว่าผมไร้สาระ ผมไม่ยอมรับผิดที่คุณก่อหรอกนะ"

"ไร้สาระ ไร้สาระ ไร้สาระกันหมด ... " เมื่อโดนเปิดโปงเรื่องทั้งหมด พชิราคิดคำพูดตอบกลับไม่ได้ ทำได้เพียงพึมพำคำพูดประโยคเดิมๆ

เรื่องมันกลายเป็นแบบนี้ไปได้ยังไงกัน ทำไมจู่ๆ บุรินทร์ถึงมาสารภาพกับธนพัต ทำไมเธอไม่เข้าใจ นี่มันเกิดอะไรขึ้น

เมื่อเห็นพชิราเป็นเช่นนั้น ธนพัตก็เชื่อในสิ่งที่หมอและบุรินทร์พูดไว้ทั้งหมด

เป็นไปได้ยังไง ความจริงของเรื่องนี้เป็นแบบนี้ไปได้ยังไง เป็นครั้งแรกที่ธนพัตไม่รู้จะเผชิญหน้ายังไง

ถ้าเป็นแบบนั้น สาริศาก็ไม่ได้โดนกระทำชำเรา ลูกในท้องของเธอ...ก็เป็นลูกเขาเอง! เมื่อรู้อย่างนี้ ธนพัตก็อยากจะตบหน้าตัวเอง

ภาพในอดีตก็ผุดขึ้นในใจ สาริศาบอกตัวเองอย่างมีความสุขว่าเธอท้อง พอได้ยินเขาว่าไม่อยากมีลูกคนนี้ เธอก็มีสีหน้าผิดหวัง เธอร้องไห้อ้อนวอนให้เชื่อคำพูดของตัวเอง เชื่อว่านั่นเป็นลูกของเขา เธอบอกว่าพชิราใส่ร้ายเธอ...

แต่ตัวเขาเองล่ะ ไม่เพียงไม่เชื่อคำพูดของเธอ ไม่ได้ปกป้องเธอและลูก เขายังเกลี้ยกล่อมเธอซ้ำแล้วซ้ำเล่า บังคับให้เธอทำแท้ง

เป็นความผิดของเขา! ถ้าไม่ใช่เพราะเขาเป็นแบบนั้น ลูกของเขาเอง ลูกที่เขาและสาริศาหวังไว้ ลูกของทั้งสองคน จะโดนทำแท้งไปได้ยังไง

นั่นเป็นลูกคนแรกของทั้งสองคนเลยนะ ต้องตายไปเพราะความผิดพลาดของเขาเอง ยังไม่มีโอกาสได้มองโลก

“ธนพัต วันนี้ฉันมาก็เพราะจะชี้แจงเรื่องนี้กับนาย ทีนี้ก็เชื่อฉันแล้วสินะ แล้วก็...” ก่อนที่บุรินทร์จะพูดจบ ธนพัตก็ตะโกนขัดจังหวะเขา

“ออกไปให้พ้น! "ธนพัตโพล่งออกมาในที่สุด เขาหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเขวี้ยงไปที่บุรินทร์ “ออกไปให้พ้น เรื่องของนายฉันจะชำระคราวหลัง!"

เมื่อโดนโทรศัพท์ทุบหน้า สีหน้าของบุรินทร์ก็ฉุนขึ้นมา

ตั้งแต่เด็กจนโต ไม่มีใครเคยโยนของใส่เขาแบบนี้ แม้แต่คุณปู่ก็จะตำหนิเขาตอนโกรธก็เท่านั้น ธนพัตกล้าดียังไงมาทำแบบนี้กับเขา!

บุรินทร์อดไม่ไหวที่จะเข้าไปชกธนพัต แต่สถานการณ์วันนี้ไม่เหมือนวันอื่นๆจริงๆ เรื่องนี้เป็นความผิดของเขาและสาริศาก็มีหลักฐานว่าเขาติดสินบนเจ้าพนักงานด้วย

ช่างมัน บุรินทร์กำมือแน่น ค่อยรอให้มีโอกาสจัดการกับเขาทีหลัง สิ่งสำคัญที่สุดตอนนี้คือการไปหาสาริศา ตนทำในสิ่งที่เธอพูดแล้ว ฉันหวังว่าเธอจะไม่เปิดเผยข้อมูลเหล่านั้น มิฉะนั้น ถึงจะต้องตาย เขาจะดึงเธอมาลงนรกด้วยกัน!

หากเธอสูญเสียตำแหน่งภรรยาธนพัตและการคุ้มครองของธนพัตแล้วเธอจะเหลืออะไรอีก แล้วชีวิตที่เหลือของเธอล่ะ

เมื่อนึกถึงเรื่องนี้ เธอก็สั่นสะท้านด้วยความกลัว แล้วรีบเข็นรถวีลแชร์ไปที่ธนพัตแล้วพูดอย่างตื่นเต้นว่า

“ธนพัต คุณต้องเชื่อฉันนะ ฉันไม่ได้ทำเรื่องพวกนั้น เราโตมาด้วยกัน คุณรู้จักฉัน ฉันจะทำเรื่องเลวร้ายแบบนั้นได้ยังไง คุณเชื่อฉันนะ คุณเคยเชื่อในตัวฉันมาก่อน ครั้งนี้คุณก็ต้องเชื่อฉัน ต้องเป็นสาริศาแน่ เธอต้องซื้อบุรินทร์กับหมอคนนั้นมาใส่ร้ายฉัน เธอแค่อยากจะกลับมาหาคุณ เธอเลยวางแผนทำกับฉันแบบนี้ ธนพัตคุณจะโดนหลอกไม่ได้นะ ห้ามหลงกลนะ คุณลืมแล้วหรอ เธอเคยทำร้ายฉันเพราะริษยาฉัน คุณก็เห็นคลิปนั้นกับตา ก็ต้องเชื่อแหละจริงไหม เธอไม่ใช่คนดีตั้งแต่แรก ตอนนี้เธอแค่อยากจะ...”

“หุบปาก!” ทนไม่ไหวแล้วจริงๆ ธนพัตขัดคำพูดพชิราอย่างเดือดจัด ถึงตอนนี้แล้ว เธอยังกล้าใส่ร้ายสาริศาแบบนี้อีก เธอคิดว่าเขาเป็นคนโง่เหรอ

ตอนนี้เขารู้สึกปวดใจมาก!

เพราะต้องใช้เวลาถึง 5 ปีกว่าจะได้ คนที่เป็นรักแรกของเขาได้ชัดเจนแบบนี้ ที่เรียกว่ารักในวัยเด็ก ผู้หญิงคนที่เขาจะดูแลไปตลอดชีวิตของเขา

แต่มันสายเกินไปแล้ว

แม้ว่าตอนนี้เขาจะรู้แล้วแต่จะทำอะไรได้ เพราะผู้หญิงที่เลวทรามหน้าเขาคนนี้ ได้ทำร้ายผู้หญิงที่เขารักที่สุดไปแล้ว!

ตอนนั้นเอง เขาจึงตระหนักอย่างลึกซึ้งได้ว่าริศาต้องทนทุกข์ทรมานขนาดไหน เพราะพชิราคนตรงหน้าเขา!