หวานเย็น กรุ่นใจ นิยาย บท 80

เมื่อสาริศาตื่นขึ้นมา ธนพัตยังคงอยู่ข้างเตียงของเธอ เห็นเธอตื่นแล้ว จึงเทซุปไก่ออกจากกระติกน้ำร้อนที่อยู่ใกล้ๆ พูดด้วยสีหน้าบางเบาว่า “ตื่นแล้วก็ดื่มซุป”

สาริศายันมือข้างเดียวลุกขึ้นนั่ง แขนขวาเธอบาดเจ็บ คิดจะใช้มือซ้ายถือชามซุปไก่ แต่เป็นท่าทางที่ดูไม่ฉลาดเลย ธนพัตเห็นดังนั้นจึงขมวดคิ้วเล็กน้อย แล้วเอาช้อนในมือเธอมา “ผมเอง”

พูดอย่างนั้นแล้วเขาก็ยกชามซุปไก่ขึ้น เป่าเบาๆ ก่อนจะยื่นไปที่ปากสาริศา

สาริศานิ่งอึ้ง

ธนพัตป้อนเธองั้นเหรอ

เธอคิดไม่ถึงจริงๆ ว่าจะได้รับการดูแลแบบนี้ แต่ยังคงอ้าปากดื่มอย่างเชื่อฟัง

ดื่มไปสองสามอึก สายตาก็ไปตกบนตัวธนพัตที่อยู่ตรงหน้า แล้วเธอก็มีอาการค่อนข้างหวาดหวั่น

ธนพัตมักจะมีสีหน้าบางเบาแบบนี้ มองไม่ออกว่าโมโหหรือพอใจ ทำให้เธอไม่รู้เลยว่าเขายังโกรธอยู่หรือเปล่า

สาริศากำลังครุ่นคิด ว่าตนจะเริ่มพูดเรื่องการบาดเจ็บของตัวเองดีหรือไม่ ก็ได้ยินธนพัตเอ่ยพูดบางเบา “มีอะไรอยากพูดเหรอ”

สาริศาชะงักไปครู่หนึ่ง ก่อนจะหัวเราะขมขื่น

อย่างที่คาดเลยว่าต่อหน้าคนอย่างธนพัต เธอไม่สามารถหลบซ่อนอะไรได้จริงๆ

“ฉันแค่กำลังคิด ว่าคุณไม่พอใจอยู่หรือเปล่า” สาริศาพูดตามความจริง

“ไม่พอใจอะไร”

สาริศาลังเลครู่หนึ่ง “ไม่พอใจเพราะสาเหตุจากธีภพ ทำให้ฉันได้รับบาดเจ็บ”

ตอนที่สาริศาพูดสิ่งนี้ มีการลดเสียงลงโดยไม่ตั้งใจ น้ำเสียงฟังดูนุ่มขึ้น ราวกับขนนกพัดผ่านหัวใจธนพัต

ธนพัตมองเธอ ดวงตาอันมืดหม่นแต่เดิมบรรเทาลงหลายส่วน “อืม ผมโกรธจริงๆ”

สาริศาคิดไม่ถึงว่าธนพัตจะพูดตรงขนาดนี้ จึงชะงักอึ้งไปทันที เมื่อเงยหน้าขึ้น ก็ปะทะเข้ากับนัยน์ตาสีดำเข้มของธนพัต

มองสาวน้อยท่าทางนิ่งอึ้งประหลาดใจตรงหน้า คิ้วคมของธนพัตเลิกขึ้นเล็กน้อย “ทำไม ไม่ถามผมเหรอ ว่าโกรธเพราะอะไร”

“ฉัน......อาจจะรู้ว่าคุณโกรธเพราะอะไร” สาริศาพูดเชื่องช้า

เรียวคิ้วของธนพัตเลิกขึ้นสูงทันที “งั้นคุณพูดมา ผมโกรธเพราะอะไร”

“เพราะฉันเป็นภรรยาของคุณ” สาริศากะพริบตาปริบๆ “ไม่มีผู้ชายคนไหน สามารถทนรับได้ที่ภรรยาของตัวเองบาดเจ็บเพื่อแฟนเก่า......”

นัยน์ตาของธนพัต ขุ่นมัวโดยไม่รู้ตัว

เมื่อได้ยินคำตอบนี้ของสาริศา เขาแทบไม่รู้เลยว่าตัวเองควรโกรธหรืออ่อนใจ

ผู้หญิงโง่คนนี้ หรือว่าจนถึงตอนนี้ ยังคิดว่าตนคิดกับเธอ แค่เป็นเจ้าของเท่านั้นน่ะเหรอ

หัวขี้เลื่อยจริงๆ

“ธนพัต?” เห็นธนพัตไม่พูด สาริศาจึงพูดอย่างระมัดระวังอีกครั้ง “ขอโทษจริงๆ ครั้งนี้ฉันไม่ใส่ใจความรู้สึกของคุณเกินไป คราวหน้าฉันจะใส่ใจกว่านี้”

ตึงเคร้ง!

ธนพัตวางซุปไก่ในมือลง ช้อนสัมผัสขอบชาม เกิดเป็นเสียงดังชัดเจน สาริศาตกใจจนสะดุ้ง

“สาริศา นี่ก็คือเหตุผลของความโกรธของผมที่คุณคิดได้งั้นเหรอ” ธนพัตค่อยๆ เลื่อนสายตาขึ้นมองไปยังสาริศาที่อยู่บนเตียง เห็นเธอพยักหน้าอย่างงุนงง แววตาของเขาก็ยิ่งขุ่นมัว “งั้นถ้าผมบอกว่า เหตุผลที่ผมโกรธ มันไกลเกินกว่านั้นล่ะ”

สาริศาชะงักไปทันที

เดิมทีธนพัตก็ไม่ใช่คนมากประสบการณ์ในเรื่องชายหญิง นอกจากนี้ผู้หญิงเท่านั้นที่เข้าหาเขาก่อนเสมอ ไหนเลยเขาจะเคยจีบผู้หญิงจริงๆ เวลานี้จึงมีบ้างที่ไม่รู้ว่าควรแสดงความรู้สึกอย่างไร

เพียงแต่เมื่อเห็นใบหน้าเล็กที่ซีดเซียวกับบาดแผลที่แขนของเธอ เขาจึงระงับความไม่สบายใจและความโกรธเอาไว้ น้ำเสียงกลับมาสงบอีกครั้ง “สาริศา ทำไมคุณต้องช่วยธีภพ”

ถึงแม้สาวน้อยคนนี้จะไม่เข้าใจความคิดของตัวเอง แต่บางอย่าง เขายังต้องถามให้ชัดเจน

สาริศาคิดไม่ถึงว่าจู่ๆ ธนพัตก็ถามแบบนี้ จึงชะงักไปครู่หนึ่ง ก่อนจะพูดว่า “ตอนนั้นฉันไม่ได้คิดอะไรมาก ตอนนั้นฉันแค่อยากหยุดชายคนนั้น ฉันก็คิดไม่ถึงว่าเขาจะบ้าคลั่งถึงขนาดลงมือกับฉัน”

ดวงตาของธนพัตหรี่ลงฉับพลัน แต่ยังไม่ได้พูดอะไร

“แต่ครั้งนี้ การช่วยธีภพเอาไว้มันก็ดีเหมือนกัน” เหมือนว่าจู่ๆ สาริศาจะนึกอะไรขึ้นมาได้ แววตาเกิดประกายวิบวับครู่หนึ่ง “อย่างน้อยที่สุดการเป็นแบบนี้ ฉันก็ไม่รู้สึกว่าตัวเองติดหนี้อะไรเขาแล้ว”

สิ่งนี้ทำให้ธนพัตวางสายตาไปที่สาริศา “ติดหนี้?”

“อืม” สาริศาพยักหน้า “เมื่อก่อนตอนที่ฉันยังเรียนอยู่ ความจริงค่าเล่าเรียนค่อนข้างสูง ฉันสมัครขอทุนการศึกษาและทำงานพาร์ทไทม์ตลอด ธีภพแอบช่วยเหลือฉันเอาไว้มาก”

เธอถูกกันยาเลี้ยงดูมาเพียงคนเดียวตั้งแต่เล็กจนโต สุขภาพของกันยาไม่ค่อยดีมาโดยตลอด โดยเฉพาะตอนที่เธอเข้ามหาวิทยาลัย ไม่สามารถสนับสนุนค่าเล่าเรียนและค่าครองชีพของเธอได้เลย

ดังนั้น เธอจึงสมัครขอทุนการศึกษาตลอดมา และก็เรียนไปทำงานไปด้วย แต่ด้วยมหาวิทยาลัยZก็มีเด็กเรียนเก่งมีความสามารถไม่น้อย โอกาสในการทำงานและการได้ทุนการศึกษาจึงไม่ได้ง่ายนัก

แต่ก็ไม่รู้ว่าทำไม แม้เธอจะไม่ได้คะแนนดีมาก แต่ได้ทุนการศึกษาอันดับหนึ่งตลอด ไม่เพียงแค่นั้น ทุกครั้งเธอสามารถหางานพาร์ทไทม์มาได้โดยง่ายและได้ค่าตอบแทนดี “โดยบังเอิญ” เป็นประจำ

ตอนแรกเธอยังคิดว่า เป็นสวรรค์ที่คอยดลบันดาลช่วยเหลือตัวเอง แต่หลังจากรู้ว่าธีภพเป็นคุณชายภพตระกูลกีรติเมธานนท์ เธอถึงได้เข้าใจ ว่าคงเป็นเพราะธีภพคอยแอบช่วยเหลือตนลับๆ

สาริศาไม่ชอบติดหนี้ใคร โดยเฉพาะอย่างยิ่งในปัจจุบันความสัมพันธ์ระหว่างเธอกับธีภพกลายเป็นความกระอักกระอ่วนไปแล้ว

เพราะแบบนี้ ครั้งนี้ที่ช่วยเหลือเขาหนึ่งครั้ง ก็ถือว่าเป็นการตอบแทน

ตั้งแต่นั้นมา ไม่ว่าจะเป็นหนี้ที่เธอเคยติดเมื่อสมัยเยาว์วัย และการที่เขาทำร้ายเธอในปัจจุบัน ล้วนถือว่าไม่ติดค้างซึ่งกันและกัน ไม่ติดหนี้ต่อกันอีกต่อไปแล้ว