กามเทพน้อยสานรักของแด๊ดดี๊หม่ามี๊ นิยาย บท 250

เมื่อมองดูเตียงเดี่ยวที่คุ้นเคย เธอก็เสียสติอยู่พักหนึ่งก่อนจะหายดี...

เธอหยิบโทรศัพท์ข้างเตียงและกดปิดนาฬิกาปลุก

ลมพัดเข้ามาจากหน้าต่าง และผ่านเข้าไปในชุดนอนของเธอ เธอหนาวมาก จนขนลุกไปทั้งตัว

เกิดอะไรขึ้น?

เธอจำได้อย่างชัดเจนว่าถูกชายคนหนึ่งลากเข้าไปในห้องมืดเมื่อคืนนี้ และถูกข่มขืน

แต่เมื่อตื่นขึ้นมา ทำไมเธอถึงอยู่บนเตียงในอพาร์ตเมนต์?

มันเป็นความฝันเหรอ?

ณิชายกผ้าห่มขึ้น เธอวิ่งเข้าไปในห้องน้ำอย่างรวดเร็ว ก่อนจะปลดกระดุมชุดนอนของเธอ และมองดูตัวเองในกระจก ผิวที่ขาวเนียนของเธอยังเรียบเนียน และไม่มีร่องรอยอะไรให้เห็น

ร่างกายช่วงล่างเธอก็ไม่รู้สึกร้อนวูบวาบ แต่เข่าของเธอเจ็บเล็กน้อย น่าจะเป็นเพราะเมื่อวานเธอพาลูกๆ ไปสวนสนุกจนเหนื่อยเกิน...

ที่แท้ก็เป็นความฝัน และยังเป็นความฝันในฤดูใบไม้ผลิที่แปลกประหลาด

ณิชาปาดเหงื่อออกจากหน้าผากของเธอ เธอกลัวแทบตาย เธอคิดว่าเธอกำลังถูกผู้ชายแปลกหน้าทำร้าย...

มันเป็นเพียงว่าความฝัน แต่มันดูสมจริงมากเกินไป

ในภวังค์ เธอยังคงได้ยินเสียงหายใจที่กระสับกระส่ายของชายคนนั้น

เธอสะบัดหัว เธอตัดสินใจหยุดคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ สิ่งที่สำคัญที่สุดคือเธอไม่เป็นอะไร

ในขณะนั้นเอง รอยฟกช้ำตรงหัวเข่าซ้าย ทำให้สีหน้าที่ผ่อนคลายบนใบหน้าของเธอหายไป

หากเธอจำไม่ผิด เมื่อคืนนี้ที่เธอกำลังวิ่งหนีผู้ชายคนนั้น เธอชนเข้ากับโต๊ะข้างเตียง และเป็นหัวเข่าซ้ายของเธอ

เมื่อคืน ตอนเธอกลับบ้านเพื่ออาบน้ำ เธอไม่สังเกตเห็นบาดแผลที่เข่าเลย!

เมื่อคิดถึงความเป็นไปได้บางอย่าง ใบหน้าของณิชาก็ซีดเซียวเหมือนกระดาษทันที ริมฝีปากของเธอก็สั่น และเธอก็กดหมายเลขโทรศัพท์มือถือไปหาเจนนี่ที่อยู่ในประเทศ

เนื่องจากความแตกต่างของเวลา ในขณะนี้เป็นเวลาช่วงบ่ายของที่โน่น

“โทรหาคนน่ารัก มีธุระอะไรเหรอ”

เสียงที่มีความสุขของเจนนี่ดังขึ้นอย่างรวดเร็ว และดูเหมือนว่าเธอจะไม่มีปัญหาใดๆ เลย

ร่างกายของณิชาพลุ่งพล่านมาก หัวใจของเธอก็สั่นสะท้านไปด้วยความกลัว “เจนนี่ ช่วงนี้เธอได้ยินข่าวของเวธัสบ้างไหม เขามาที่ฝรั่งเศสใช่ไหม?”

“หา? เวธัส?”

เจนนี่คิดไม่ถึงว่าณิชาจะเป็นคนสอบถามเกี่ยวกับข่าวของเวธัส เมื่อก่อนเป็นเธอที่คอยซุบซิบให้ณิชาฟัง

“แป๊บ ฉันจะตรวจสอบให้”

“อืม”

ไม่ถึงห้านาที เจนนี่ก็ตอบกลับมาว่า “ฉันไปสืบมาแล้ว โครงการในเมืองได้รับการลงนามอย่างเป็นทางการเมื่อวานนี้ เวธัสน่าเข้าร่วมพิธีลงนาม...”

“เมื่อวานเพิ่งเซ็นสัญญาหรอ” ณิชาจับประเด็นสำคัญนี้ แต่เธอกลับยิ่งสิ้นหวัง เธอบ่นพึมพำ “งั้นก็ไม่ใช่เขา…”

“ทำไมไม่ใช่เขาเหรอ ณิชา เกิดอะไรขึ้นกับเธอ ทำไมเสียงของเธอสั่นจัง” เจนนี่กังวลและถามซ้ำแล้วซ้ำเล่า

ความคิดของณิชาวุ่นวาย เธอแทบจะคิดไม่ออกแล้ว ดังนั้นเธอจึงละเลยคำพูดของเจนนี่

“ฉันไม่เป็นไร แค่เห็นคนที่ดูเหมือนเวธัสบนถนน ฉันน่าจะมองผิดแล้วล่ะ”

“เฮ้ย ฉันนึกว่าเกิดอะไรขึ้น ไม่ต้องกังวล ฉันจะคอยตามข่าวของเวธัสแทนแก! หากมีเรื่องอะไร ฉันจะเตือนแกให้หนีไปโดยเร็วที่สุด…“

“อืม”

ณิชาตอบกลับ แต่ท่าทางของเธอดูขมขื่นมาก

ถ้าเวธัสอยู่ในประเทศ เมื่อคืนไม่ใช่เขาแน่นอน ดังนั้นเธอจึงถูกชายแปลกหน้าพาเข้าไปในห้องมืดๆ เล็กๆ จริงๆ และยัง...

ทำไมหลังจากทำเรื่องทั้งหมดนี้เสร็จ คนเลวคนนั้นถึงส่งเธอกลับมา?

เขาต้องการทำอะไร?!

เมื่อคิดถึงรายละเอียดของเมื่อคืน ณิชาก็รู้สึกไม่สบายจนอยากจะอ้วก แต่เธอไม่สนใจเกี่ยวกับอาการคลื่นไส้ของเธอ เธอจึงเข้าไปตรวจสอบในห้องใหญ่

ณิชามองบนใส่อลิสา “ไปให้พ้น”

ณิชามีประสบการณ์ถูกณมนแทงข้างหลัง ดังนั้นตอนที่เธอกลับมาร่วมงานกับบริษัท เธอจะระมัดระวังเพื่อนร่วมงานของเธอมากขึ้น แต่หลังจากรู้จักกันมากขึ้น เธอก็พบว่าอลิสาและณมนแตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง

อลิสาเป็นนักเรียนแลกเปลี่ยนที่ฝรั่งเศส หลังจากสำเร็จการศึกษาก็ได้เข้าทำงานที่VSA เธอใจดีและใจกว้างมาก แต่ก็จะมีขอบเขตในการพูดคุยเรื่องซุบซิบ

ทั้งสองอายุใกล้เคียงกัน และสนิทกันอย่างรวดเร็ว

อลิสายิ้มอย่างชั่วร้าย กระแทกข้อศอกอีกครั้ง

“เธอได้ข่าวยัง ว่าบริษัทของเราจะร่วมมือกับสนธิไชยกรุ๊ป ซึ่งเป็นโครงการโครงสร้างพื้นฐานที่ได้รับความนิยมมากเมื่อไม่นานมานี้ ฉันได้ยินมาว่าตัวแทนของสนธิไชยกรุ๊ปจะมาถึงภายในสองวันนี้...”

“แคกแคก…” ณิชากำลังดื่มน้ำ

เมื่อได้ยินเช่นนี้ เธอก็ไอไม่หยุด ไปจนปอดแทบพัง

คราวนี้เป็นอลิสาที่มองบนใส่เธอ “ไม่หรอกมั้ง แม้ว่าสาขาของสนธิไชยกรุ๊ปในฝรั่งเศสจะมีชื่อเสียงในเรื่องที่ว่ามีผู้ชายหล่อเหลามากมาย แต่เธอไม่ต้องทำขนาดนี้ก็ได้นะ!”

“...เธอแน่ใจใช่ไหมว่าสนธิไชยกรุ๊ปจะร่วมมือกับบริษัทของเรา เธอได้ยินมาไม่ผิดใช่ไหม”

ณิชารู้สึกหวาดกลัว

เธอกลัวสิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้นจริงๆ!

“ขอร้องละ หูของฉันดีมาก แม้แต่หัวหน้าที่นั่งอยู่ในห้องทำงานตด ฉันก็ได้ยินอย่างชัดเจน…”

ณิชาเก็บความสงสัยไว้อย่างเงียบๆ และถามอย่างระมัดระวัง “คนที่รับผิดชอบ คือเวธัสใช่ไหม?”

“...”

อลิสาดื่มน้ำจากแก้วบนโต๊ะ และเหล่ตามองเธอ

เป็นสายตาที่ดูถูก แบบไม่เห็นคุณอยู่ในสายตาด้วยซ้ำ

“เธอนี่สมองมีปัญหาป่าว! สนธิไชยกรุ๊ปมีสำนักงานใหญ่อยู่ที่เมืองพร พนักงานที่มาร่วมงานกับเราจะต้องเป็นพนักงานของสาขาการก่อสร้างในฝรั่งเศส ฉันได้ยินมาว่าเขาชื่อธนาอะไรสักอย่าง หนุ่มสุดหล่อที่มีเงินเดือนเจ็ดหลักต่อปี เป็นเงินยูโรด้วย ถ้าฉันจีบเขาได้ ฉันจะลาออกจากงาน และอยู่บ้านทำอาชีพภรรยาเต็มเวลา...”