กามเทพน้อยสานรักของแด๊ดดี๊หม่ามี๊ นิยาย บท 523

“ใช่แล้ว!” คราวที่แล้วฉันรับบทเป็นหญิงตั้งครรภ์ อาการแพ้ท้องรุนแรงมาก มีสภาพเหมือนกับเธอตอนนี้เป๊ะ กินอาหารไม่ได้ กินอะไรอ้วกอันนั้น กระทั่งน้ำย่อยก็แทบจะถูกอ้วกออกมาด้วยแล้ว”

เจนนี่รีบถือกล่องกระดาษทิชชู่เข้าไป

เวธัสดึงกระดาษทิชชู่สะอาดหลายแผ่นในกล่อง และเช็ดคราบน้ำซุปไก่ข้างมุมปากเธออย่างอ่อนโยน

ขมับเต้นตุบๆอยู่หลายครั้ง ทว่ากลับกวาดสายตามองผ่านหน้าท้องแบนราบของเธอไป

ท้อง?

รายงานผลการตรวจว่าเธอเป็นโรคกระเพาะในวันนั้นมีสุขุมเป็นคนถือออกมา…

“อย่าล้อเล่นเลย ฉันจะท้องได้ยังไง คุณหมอก็ให้รายงานผลการตรวจมาแล้ว” ณิชาเช็ดมุมปากเสร็จแล้วก็โบกมืออย่างไม่ใส่ใจ

แต่ก่อนตอนเธอท้องปัณณ์กับคุณลุง แม้ว่าจะมีอาการอาเจียน แต่ก็ไม่ได้หนักขนาดนี้

จะต้องเป็นโรคกระเพาะแน่นอน

คุณหมอคงไม่สามารถเอารายงานผลตรวจเท็จมาหลอกเธอได้หรอกนะ?

“ก็เพราะว่าเป็นแบบนี้ ฉันถึงได้รู้สึกแปลกมากไงล่ะ!” เจนนี่ไม่เข้าใจ เธอหันหน้าไปมอง ชาลี “ที่บ้านมีหมอแผนจีนคนหนึ่งไม่ใช่หรอ ไม่งั้นก็เชิญเขามาตรวจให้ณิชาสักหน่อยมั้ย”

“ไม่ได้” ชาลีปฏิเสธตรงๆ

เจนนี่เบิกตากว้าง “ทำไมถึงไม่ได้ล่ะ คุณไม่อยากรู้ว่าณิชาเป็นอะไรกันแน่หรอ”

“คุณคิดไปถึงไหนแล้วเนี่ย ผมแค่จะบอกว่าเขาลากลับบ้าน จนอาทิตย์หน้าถึงจะกลับมา” ชาลียักไหล่อย่างจนปัญญา และเปลี่ยนหัวข้อสนทนาทันที “แต่ถ้าอยากรู้ว่าณิชาท้องรึเปล่า ไม่ต้องใช้คุณหมอก็ได้”

“คุณหมายถึง…ที่ตรวจครรภ์?!” เจนนี่นัยน์ตาเป็นประกายทันที

เธอกับชาลีเตรียมตัวที่จะตั้งครรภ์มีลูก ดังนั้นจึงเตรียมอุปกรณ์ตรวจสอบการตั้งครรภ์ไว้เยอะมาก คิดไม่ถึงว่าตัวเองจะไม่ทันได้ใช้ แต่ก็สามารถให้ณิชาใช้ก่อนได้

อีกอย่างเมื่อผ่านเรื่องที่เธอปล่อยไก่ในคราวที่แล้วไป ที่ตรวจครรภ์พวกนี้ก็เป็นชาลีที่จัดการให้คนไปซื้อมา เชื่อถือได้แน่นอน

ณิชาก็ไม่มีเวลามาสนใจถกเถียงปัญหาเรื่องมีความรักก่อนวัยอันควรกับเวธัสอีก เธอมองไปทางเวธัสตามจิตใต้สำนึก เมื่อได้รับสัญญาณตกลงจากเขาแล้ว ก็หันไปพยักหน้าให้เจนนี่

เธออาจจะท้องจริงๆหรอ จึงรู้สึกตื่นเต้นมากในชั่วพริบตา!

เจนนี่จูงณิชาขึ้นไปชั้นบน หยิบที่ตรวจครรภ์อันหนึ่งออกจากกระเป๋าเดินทางส่งให้เธอ และให้เธอไปตรวจที่ห้องน้ำ

ณิชาถือที่ตรวจครรภ์กับถ้วยตวงเข้าไป สุดท้ายกลับไม่มีความรู้สึกอยากปัสสาวะเลยแม้แต่น้อย จึงจำเป็นต้องดื่มน้ำลงไปแก้วใหญ่ จากนั้นก็สูดลมหายใจลึก และเดินเข้าไปในห้องน้ำอีกครั้ง

คิดไม่ถึงว่า เธอเพิ่งจะเดินเข้าไป ร่างแข็งแกร่งที่เต็มไปด้วยมัดกล้ามจะเดินตามเข้ามาด้วย

ณิชารู้สึกได้ถึงลมหายใจร้อนของเวธัส จึงรีบเอ่ยอย่างตกใจว่า “คุณมาทำอะไรน่ะ ฉันจะทดสอบแล้ว!”

“ก็เพราะว่าคุณกำลังจะทดสอบ ผมถึงต้องเฝ้าเอาไว้” เวธัสเอ่ยเร่งอย่างไม่อนุญาตให้ใครได้เอ่ยแทรกว่า “เร็วหน่อย สรุปว่าท้องหรือโรคกระเพาะกันแน่ ในฐานะที่ผมเป็นสามีคุณ ก็ต้องรู้เป็นคนแรก”

ถ้าหากว่า สุขุมซื้อตัวคุณหมอแล้วแอบเปลี่ยนรายงานจริงๆ…

อย่างนั้นเขาก็ต้องป้องกันการเข้าใกล้ณิชาและเจตนาที่ไม่ดีต่อเธอของเขา

ณิชาถูกการแสดงความเห็นของเขาทำให้ตกใจ แต่เมื่อเห็นท่าทางที่น่าเชื่อถือและจริงใจขนาดนี้ของเขาแล้ว ก็รู้ว่าการไล่เขาออกไปนั้นเป็นไปไม่ได้ โชคดีที่บริเวณชักโครกมีกระจกแบบขุ่นบังเอาไว้ จึงลดความกระอักกระอ่วนได้บ้าง

อาจจะเพราะดื่มน้ำมากไป และอาจจะเป็นเพราะมีเวธัสอยู่ด้วย ณิชาจึงรีบทำรีบจบ และถือถ้วยตวงออกมาอย่างรวดเร็ว

เวธัสฉีกห่อทดสอบของชุดตรวจสอบการตั้งครรภ์ออกอย่างไม่ลังเล…

สองคนกับดวงตาสองคู่จ้องมองที่ตรวจครรภ์เขม็งตลอดเวลา เมื่อผ่านไปประมาณสิบวินาที บนที่ตรวจครรภ์ก็เริ่มมีแถบขีดสีแดงขีดแรกปรากฏขึ้น และค่อยๆกระจายไปถึงระยะที่สอง จากนั้นก็เปลี่ยนจากสีอ่อนเป็นสีแดง

ตอนนี้ณิชาก็รู้สึกได้อย่างชัดเจนว่าลมหายใจของเวธัสติดขัด

“ณิชา ฉันอิจฉาเธอจัง” เจนนี่จ้องท้องณิชาอย่างอิจฉา

เธอก็อยากตั้งท้องคลอดลูกเหมือนกัน ความจริงแล้วสาเหตุที่เธอตอบรับสัญญาของชาลี นอกจากกลัวว่าจะถูกเขาฟ้องร้องจนเกิดปัญหาในตอนนั้นแล้ว ก็อยากจะเลือกผู้ชายที่มียีนยอดเยี่ยมคนหนึ่งเพื่อคลอดลูก

คลอดเด็กอัจฉริยะที่มีสติปัญญาดีคู่หนึ่งเหมือนกับปัณณ์และคุณลุง...

ชาลีได้ยินคำพูดของเจนนี่แล้ว ก็รู้สึกว่าศักดิ์ศรีของลูกผู้ชายถูกยั่วยุ จึงแย้มรอยยิ้มที่แฝงไปด้วยความหมาย “เมียจ๋า ที่แท้คุณก็อิจฉาที่ณิชาลงจากเตียงไม่ไหว? ผมเข้าใจแล้ว ผมจะเริ่มพยายามในตอนนี้เลย”

“เฮ้ ฉันไม่ได้หมายความว่าอย่างนั้นนะ...”

“ไปเถอะ กลับห้องกัน ผมจะทำให้คุณพอใจเดี๋ยวนี้” ชาลีจูงเจนนี่ไป การประท้วงของเจนนี่ไม่เป็นผล น้ำตาจึงรินไหลลงมาอย่างน่าสงสาร

ณิชาถูกเวธัสพาไปที่โรงพยาบาลเอกชนแห่งหนึ่ง และปกป้องเธอเอาไว้ในอ้อมแขนด้วยความระมัดระวังตลอดการเดินทาง ราวกับว่าเธอคือตุ๊กตากระเบื้องที่แตกง่าย

เมื่อเอนตัวนอนลงบนเตียง คุณหมอก็พาเธอไปตรวจเลือดตามขั้นตอนปกติ

แรกเริ่มเวธัสเฝ้าอยู่ข้างเตียงเธอตลอด แต่เหมือนจะคิดอะไรออกกะทันหัน จึงรีบแจ้งให้เอกปิดข่าวของโรงพยาบาล ไม่อนุญาตให้เรื่องที่ณิชาท้องเล็ดรอดออกไป

ในเวลาเดียวกันนั้น เขาก็โทรศัพท์หากณิศ

วันนี้กณิศมาซื้ออุปกรณ์ทางการแพทย์จำนวนหนึ่งในเมืองพอดี จึงมาถึงเร็วมาก

ตอนที่เขาได้ยินว่าณิชาท้อง ปากก็อ้ากว้างจนเกือบจะยัดไข่ไก่เข้าไปได้ฟองหนึ่ง “แม่ง พวกนายสองคนมีลูกชายตั้งสองคนแล้ว ยังจะคลอดอีก หรือว่าจะรวมกันให้ได้หนึ่งทีมฟุตบอลกัน?”

“ฉันไม่มีเวลามาพูดไร้สาระกับนาย ตรวจสุขภาพณิชากับภูมิต้านทานลูกในท้องเธอให้ฉันหน่อย” เวธัสไม่อ้อมค้อม เขาส่งเลือดที่คุณหมอเจาะออกมาของณิชาให้กณิศ

นอกจากจะดีใจแล้ว ก็ยังมีความรู้สึกกังวลอย่างเลือนรางในแววตาด้วย

ถ้าหากว่าณิชาท้องจริงๆ ก็ไม่รู้ว่าลูกคนนี้จะแข็งแรงรึเปล่า และไม่รู้ว่าจะสืบทอดไวรัสน่าตายนั่นทางพันธุกรรมด้วยมั้ย นี่ล้วนเป็นปัญหาที่ต้องแก้ไข