กามเทพน้อยสานรักของแด๊ดดี๊หม่ามี๊ นิยาย บท 524

สี่ปีก่อน ตอนเธอท้องเจ้าแฝด เขาไม่ได้อยู่ข้างกาย

ครั้งนี้ เขาจะต้องปกป้องเธอเอาไว้ตลอดการตั้งครรภ์แน่นอน

กณิศมองเลือดที่เพิ่งถูกเจาะออกมาจากร่างกายของณิชาราวกับของล้ำค่าที่หาได้ยากบนโลกใบนี้ ณิชาสามารถให้กำเนิดลูกที่แข็งแรงสองคนได้ กณิศอยากจะศึกษาวิจัยเธอมาโดยตลอด

แต่เวธัสปฏิเสธข้อเสนอเขาตลอด ไม่หวังให้ณิชาถูกลากเข้าไปเกี่ยวข้องกับเรื่องวุ่นวายพวกนี้

แต่ว่าในเมื่อตอนนี้ณิชารู้แล้วว่าในร่างกายเวธัสมีไวรัสที่สืบทอดทางพันธุกรรม อีกอย่างก็พิจารณาถึงความแข็งแรงของลูกที่อยู่ในท้องเธอ จึงทำได้เพียงแค่เจาะเลือดให้กณิศศึกษาวิจัย

สำหรับกณิศแล้ว นี่เป็นโอกาสที่วิเศษโอกาสหนึ่ง

“วางใจเถอะ ฉันจะศึกษาวิจัยอย่างดีแน่นอน แต่นายก็อย่ากังวลเกินไปล่ะ ในเมื่อณิชาสามารถคลอดปัณณ์กับคุณลุงออกมาอย่างแข็งแรงได้ ครั้งนี้ก็สามารถคลอดได้อย่างปลอดภัยเช่นกัน”

“หวังว่าจะเป็นแบบนั้น” เวธัสที่ยืนอยู่บนระเบียงทางเดิน มองณิชาที่กำลังอัลตร้าซาวด์ผ่านกระจกหน้าต่าง ในใจกลับรู้สึกร้อนอกร้อนใจตลอด

แทบจะสามารถยืนยันได้เลยว่า สุขุมปิดบังความจริงที่ว่าณิชาท้อง

ทำไมเขาต้องปิดบังด้วย?

อยากจะแอบเอาเด็กคนนี้ออก หรือว่าเขารู้ความลับอะไร ไม่อยากให้เด็กคนนี้ได้รับความลำบาก แต่ไม่ว่าจะเพราะอะไร ในเมื่อสุขุมคิดจะปิดบัง เขาก็จะเล่นละครเรื่องนี้ไปกับเขาด้วย

ดูสิว่าสุขุมมีแผนการอะไรกันแน่

ครั้งนี้ รายงานผลการตรวจออกมาช้ามาก คุณหมอกลัวว่าผลการตรวจจะผิดพลาด จึงตรวจไปสามรอบเต็มๆ ถึงได้ถือแผ่นอัลตร้าซาวด์ออกมาด้วยท่าทางยินดี และยื่นให้กับเวธัส “ขอแสดงความยินดีกับคุณเวธัสและคุณณิชาครับ...”

หัวใจที่เครียดขึงของณิชาผ่อนคลายในทันที

แม้ว่าก่อนหน้านี้จะยอมรับความจริงที่ตัวเองอาจจะท้องได้แล้ว แต่เมื่อได้ยินจากปากของคุณหมอ ก็ยังถูกทำให้รู้สึกช็อคอยู่ดี เธอคว้ามือของเวธัสเอาไว้ด้วยความมึนงงเล็กน้อย

“ฉันท้องอีกแล้วจริงๆหรอ”

“ใช่แล้ว พวกเราจะมีลูกสาวแล้ว” เวธัสกวาดตามองแผ่นอัลตร้าซาวด์ ด้านบนมีจุดที่เล็กมากๆจุดหนึ่ง มองไม่ออกว่าเป็นผู้ชายหรือผู้หญิงด้วยซ้ำ แต่เขามีลางสังหรณ์ว่า นี่จะต้องเป็นแก้วตาดวงใจที่น่ารักมากคนหนึ่งแน่นอน

เขาโน้มตัวลงไปปิดริมฝีปากสวยของณิชา และกัดไปหนึ่งคำ

ณิชารู้สึกคันมาก ผลักเขาออกด้วยความโกรธเคือง “เดี๋ยวก่อน คุณอย่าเพิ่งตื่นเต้นขนาดนี้ ถ้าหากว่าเป็นลูกชายล่ะ

“ลูกสาวแน่นอน!”

“ไม่มีอะไรที่แน่นอน อีกอย่างตอนนี้ก็เล็กเกินไป เพิ่งจะหนึ่งเดือนเอง จะมองออกได้ยังไง” ณิชาเม้มปากยิ้มๆ นี่น่าจะเป็นเพราะเขาไม่ได้ควบคุม ทำให้เธอท้องในตอนที่เข้าโรงพยาบาลครั้งที่แล้วสินะ?

นับตั้งแต่ที่เขาเริ่มร่วมรักกับเธออย่างจริงจัง เขาก็มักจะพูดถึงลูกสาว ลูกสาวอยู่ข้างหูเธอ...

เธอเลยถูกเขาทำให้ตื่นเต้นบ้างแล้ว

แม้ว่าจะเป็นเด็กผู้ชายหรือเด็กผู้หญิง เธอล้วนชอบหมด แต่ถ้าหากว่าสามารถคลอดลูกสาวออกมาได้จริงๆ เพิ่มน้องสาวให้ปัณณ์กับคุณลุงคนหนึ่ง คิดถึงอนาคตแล้วก็รู้สึกว่าน่าสนุกมาก

“ผมไม่สน สรุปแล้วท้องนี้จะต้องเป็นลูกสาว คุณรีบทำลายความคิดที่จะคลอดลูกชายแต่เนิ่นๆเลย!” เวธัสประกาศออกมาอย่างเผด็จการด้วยแววตาเปล่งประกาย

ในบ้านมีลูกชายสองคนก็น่ารำคาญมากแล้ว เขาอยากได้ลูกสาวคนหนึ่งมาให้เขาได้แสดงความรักของพ่ออย่างเต็มที่

“คลอดลูกชายหรือลูกสาวใช่ว่าฉันจะสามารถกำหนดได้ ในตอนที่เขามาอยู่ในท้องก็ถูกกำหนดเอาไว้แล้ว...” ณิชารู้ว่าเขาอยากได้ลูกสาวมาก แต่กลับจงใจเบนหัวข้อสนทนาไปทางลูกชาย “คุณต้องคิดในแง่ร้ายที่สุดด้วย”

ไม่อย่างนั้นเกิดคลอดลูกชายออกมาจริงๆ เขาจะไม่เป็นบ้าเลยหรอ

คุณหมอที่อยู่อีกด้านแอบยิ้มขณะฟังการโต้เถียงของพวกเขาสามีภรรยา แต่เมื่อถูกเวธัสถลึงตาใส่อย่างเย็นชา ก็รีบยิ้มหวานแล้วจากไป

เวธัสโอบเอวณิชา กัดเข้าที่หูเล็กๆของเธอ เอ่ยอย่างหนักแน่นว่า “ถ้าหากว่าท้องนี้เป็นลูกชาย พวกเราก็คลอดกันต่อไป คลอดจนกว่าจะได้ลูกสาวถึงจะหยุด”

ณิชาก็ตัดสินใจว่าจะบอกว่าตัวเองท้องกับคุณยายในคืนเฉลิมฉลองวันตรุษจีน แต่ยังมีปัญหาที่ตามมาด้วย นั่นก็คือเวลาที่จัดงานแต่งงาน

เดิมคาดว่าวันแต่งงานคือช่วงต้นฤดูใบไม้ผลิ แต่ตอนนั้นท้องของเธอคงจะเห็นได้ชัดเจนแล้ว ไม่สามารถใส่ชุดแต่งงานที่งดงามได้ และไม่สามารถใส่รองเท้าส้นสูงได้ด้วย

ดังนั้นถ้าไม่จัดงานแต่งงานก่อน ก็ต้องคลอดลูกเสร็จก่อนแล้วค่อยจัด

เวธัสไม่อยากให้ณิชาไม่ได้รับความไม่เป็นธรรม จึงอยากจัดงานแต่งงานที่ยิ่งใหญ่และงดงามให้เธอ เขาค่อนข้างเอนเอียงไปอย่างหลัง แต่ณิชากลับเอ่ยอย่างใจกว้างว่า “ไม่ ฉันอยากจะจัดงานแต่งก่อน ให้เทวดาตัวน้อยของพวกเราเป็นพยานในงานแต่งงานของพวกเรา...”

“คุณแน่ใจนะ? รีบเร่งเกินไปอาจจะไม่เพอร์เฟคขนาดนั้น”

“มีคุณกับมีลูกสองคน ยังมีคุณยายกับคุณพ่อ สำหรับฉันแล้วนี่มันเพอร์เฟคมาก! เครื่องประดับนอกกายพวกนั้นกับแขกที่เชิญมาในงานเลี้ยง ฉันล้วนไม่สนใจ”

เวธัสเห็นท่าทางแน่วแน่ของเธอแล้ว ก็ไม่คัดค้านอีก ฟ้ากว้างแผ่นดินใหญ่ ตอนนี้ภรรยาที่ตั้งครรภ์นั้นใหญ่สุด

ขอเพียงแค่เธอดีใจ เขาก็ไม่มีเหตุผลอะไรที่จะต้องปฏิเสธ

แต่เมื่อข่าวการแต่งงานล่วงหน้าลอยเข้าหูของประเสริฐ ความหมายกลับเปลี่ยนไปเป็นอีกแบบ เขาเป็นกังวลอย่างเลี่ยงไม่ได้ “ทำไมจู่ๆถึงได้เปลี่ยนวันแต่งงาน? ตระกูลรุ่งโรจน์มีเงื่อนไขอื่นๆอะไรอีกหรือเปล่า?”

“ไม่มีครับ ผมแค่รู้สึกว่าวันที่สิบดีกว่ามาก” เวธัสไม่ได้วางแผนจะบอกเรื่องที่ณิชาท้องกับประเสริฐ

ตาเฒ่าหวังให้ณิชาท้องมาโดยตลอด เขาสามารถใช้โอกาสนี้มาปกป้องเธอ

“วันที่ฉันเลือกเป็นวันที่ฤกษ์งามยามดี แกบอกความจริงมาว่าเกิดเรื่องอะไรขึ้นกันแน่?” ประเสริฐบีบคั้นกดดัน เขาไม่เชื่อคำพูดไร้สาระที่ว่าวันที่สิบดีกว่าอะไรนั่นหรอก

เวธัสนิ่งเงียบ ตอนที่เอ่ยพูดอีกครั้ง น้ำเสียงก็จริงจังขึ้นหลายส่วน “ก็ได้ครับ ในเมื่อคุณปู่ถามแบบนี้ อย่างนั้นผมก็จะไม่ปิดบังคุณปู่ครับ”

“แกรีบพูดสิ!” ประเสริฐถูกเวธัสยั่วให้เกิดความสนใจ

“ณิชา เธอ...”