ของตายคนโปรด My Deceitful Lover นิยาย บท 54

“มึงกับไอ้กายก็ไปหาเอาข้างหน้าสิวะ ข้ามเกาะไปอาจจะเจอเนื้อคู่ก็ได้นะมึง”

อคินหัวเราะขำเพื่อนๆ

“เนื้อคู่ห่าอะไร อยู่มาตั้งนานไม่มี แค่ข้ามเกาะไปคิดว่าจะหาได้ง่ายหรือไงฝันหรือเปล่า”

พัลลภาฟังเสียงแซวหยอกล้อกันของพี่ๆร่วมทริปก็เขินแก้มแดง เธอเหลือบตามองพี่กายคนที่บอกว่าชอบเธอ สบตากันเล็กน้อยก็พบว่าตาของเขาดูเศร้าๆ

รู้สึกแปลกๆที่ทำคนอกหักโดยไม่รู้ตัวเธอไม่ได้รู้สึกอะไรกับพี่เขาเลย ที่พูดทั้งหมดแค่อยากจะแหย่พี่นัทเล่นเท่านั้นเอง

และดูสิ ท่าทางพี่นัทจะงอนมากด้วย มันน่ารักจนคิดว่าถ้าอยู่กันสองคนเธอคงอ้อนเขาหนักกว่านี้ไปแล้วอยากบอกเขาว่า เธอไม่เคยมีตาไว้เหลือบแลใครนอกจากเขาคนเดียว

“ไปห้องน้ำแป๊บ ฝากจ่ายเงินด้วย”

ณัฐนันท์ที่ทานข้าวเสร็จลุกขึ้นยืนควักกระเป๋าเงินออกมา พัลลภาเปิดกระเป๋าเงินหยิบออกมาจ่ายในส่วนของตัวเอง

“ไม่ต้องครับพี่จ่ายให้”

ณัฐนันท์จับมือเธอไว้เป็นสัญญาณว่าไม่ต้องหยิบเงินออกมา

“ของกูกับเพิร์ล”

ณัฐนันท์วางเงินลงบนโต๊ะ ตาสบกับติณณภพที่มองอย่างรู้ทัน มุกงอนสาวแบบนี้เคยใช้บ้างพอรู้กัน เพื่อนเลยเบ้ปากให้กับความตอแหลของเขา

เขาเดินไปห้องน้ำ รอว่าเดี๋ยวใครบางคนก็คงเดินตามมา และก็จริงเธอเดินตามมาจริงๆ

“พี่นัทคะ เพิร์ลไปด้วยคนค่ะอยากเข้าห้องน้ำ”

เธอเดินมาจับมือของเขาเขาเห็นจากหางตาว่าเธอหันมามองเขา แต่เขาก็ไม่สนใจปล่อยให้เธอจับมือเขาอยู่แบบนั้น

เมื่อถึงห้องน้ำก็แยกกันเข้า เขาแกล้งเข้าช้าๆ เพราะรู้ว่าผู้หญิงเข้าห้องน้ำนาน จะได้ไม่ต้องออกไปยืนรอ

ณัฐนันท์รอจนคิดว่าพัลลภาน่าจะเข้าห้องน้ำเสร็จแล้ว ถึงเดินออกมาและเธอก็ยืนรอเขาอยู่จริงๆ เธอส่งยิ้มกว้างมาให้ มันกว้างและดูน่ารักมากจนอยากใจอ่อน แต่บอกตัวเองว่าไม่ได้ ถ้าอยากควบคุมให้อยู่เขาต้องใจแข็ง

“เพิร์ลกลับไปที่โต๊ะก่อนก็ได้นะพี่ไปเอาของที่รถแป๊บเดียวเดี๋ยวตามไป ไปคุยกับไอ้กายรอก่อนก็ได้ มันคงอยากจะคุยกับเพิร์ล”

พอพูดจบเขาก็เดินไปที่จอดรถ ไม่สนใจจะหันมามองคนที่ยืนรอเขาอยู่หน้าห้องน้ำ แต่หูฟังเสียงฝีเท้าที่เดินตามมา เขายิ้มมุมปาก

พอเดินไปที่รถก็สตาร์ทรถแล้วแกล้งเข้าไปนั่งหาของอยู่ในนั้น รอไม่นานประตูด้านข้างคนขับก็เปิดออก เขาเงยหน้าขึ้นแล้วเอ่ยถามออกไป

“ลืมอะไรหรือเปล่าครับ”

“ก็น้อยใจว่าถ้าเพิร์ลรู้มาก่อนว่าไอ้กายมันชอบเพิร์ล เพิร์ลอาจจะคบกับมันไปแล้ว พี่คงได้แต่มอง จริงๆไอ้กายมันนิสัยดีนะ เรียนเก่ง ฐานะทางบ้านก็ดี หน้าตาก็หล่อ ไหนๆเพิร์ลก็รู้แล้วว่าไอ้กายมันชอบเพิร์ล เผื่อเพิร์ลอยากจะลองพิจารณามันดู”

พัลลภาอมยิ้มให้กับความขี้น้อยใจของเขา ไม่คิดมาก่อนเลยว่าผู้ชายที่ดูสมบูรณ์พร้อมแบบพี่นัทก็มีมุมนี้ด้วยเหมือนกัน

“เพิร์ลจะพิจารณาคนอื่นทำไมล่ะคะ เพิร์ลไม่ได้ชอบพี่กายนี่คะ”

เธอมองสบตาเขา และในตาของเธอบอกทุกความรู้สึก มันอ่อนหวานและเขามองเห็นเงาของตัวเองในสายตาคู่นั้น

“แล้วเพิร์ลชอบใคร”

พัลลภาเห็นแววไม่แน่ใจในสายตาของเขา น้ำเสียงของเขาดูสั่นนิดๆตอนที่ถามประโยคนี้กับเธอ เธออมยิ้มให้กับความไม่มั่นใจของเขา

นี่เธอแสดงออกยังไม่ชัดอีกเหรอ ว่าในใจของเธอมีแค่เขา พัลลภาเกลี่ยปลายนิ้วไปบนริมฝีปากของณัฐนันท์

“เพิร์ลไม่เคยให้ใครเข้าใกล้แบบนี้มาก่อน ไม่เคยทำแบบนี้กับใครมาก่อน”

เธอประทับริมฝีปากลงบนปากเขาแผ่วเบาแค่แวบเดียวแล้วก็ถอนออก

“ทำขนาดนี้แล้ว พี่นัทยังไม่รู้อีกเหรอคะ”