ข้าคือเขยผู้ยิ่งใหญ่ นิยาย บท 715

พอเห็นว่าสองฝ่ายตีกันขึ้นมา ตู้เหล่าเฮยที่อยู่ไม่ไกลก็อึ้ง แล้วก็รีบเข้าไปช่วยทันที

แต่พอหวนคิดดู เขาก็ตั้งใจทำให้ฝีเท้าช้าลง เพื่อรอให้กู้เฉียงถูกกระทืบ แล้วค่อยรีบเข้าไป

อย่างไรเสีย ถ้าไม่ให้กู้เฉียงได้ลิ้มลองความเจ็บปวดบ้าง แล้วจะได้ให้เห็นถึงความกล้าหาญชาญชัยของเขาหรือ?

“เห้ยพวกมึง แม้แต่คุณชายกู้มึงก็ยังกล้าลงมือหรือวะ ไม่อยากมีชีวิตแล้วหรือไงพวกมึง?”

ตู้เหล่าเฮยที่รีบเข้ามาก็ตะโกนเสียงดัง เพิ่งเข้าในความวุ่นวาย แต่สายตาก็เหลือบไปเห็นฮาชิโมโตะ มินาโตะที่ยืนอยู่อีกฝั่งหนึ่ง ก็ตกใจขวัญหนีดีฝ่อไปทันที

“桥本小姐หรือนี่？！”

ตู้เหล่าเฮยก็ขาสั่นขึ้นมาทันที คิดดูก็รู้ว่าเขาหวาดกลัวมากแค่ไหน

ตอนนี้ ฮาชิโมโตะ มินาโตะเองก็เห็นตัวของตู้เหล่าเฮยแล้ว คิ้วงามๆ ของเธอยกสูงขึ้น ในหัวก็คิดๆ สุดท้ายก็นึกออก

“อ้าว นี่เสี่ยวเฮยม่ใช่หรอกหรือ? ดูเหมือนว่าจะได้งานดีไม่น้อยเลยนะ ตอนนี้แม้แต่ฉันก็กล้ายกพวกเข้ามารุมแล้วนะ！”

“คุณฮาชิโมโตะเข้าใจผิดนะครับ！เป็นเรื่องเข้าใจผิดกันครับ！”

ในใจของตู้เหล่าเฮยกลัวสุดขีด หัวเราะรื่นพูดขึ้นมาว่า “ถ้าผมรู้ว่าเป็นคุณ ต่อให้ผมกล้าแค่ไหน ก็ไม่กล้าลงมือกับคุณหรอกครับ！”

เมื่อเทียบกับฮาชิโมโตะ มินาโตะแล้ว กู้เฉียงคนนั้นเทียบไม่ติดเลย！

เพราะถึงอย่างไร หาเรื่องกับกู้เฉียงอย่างมากก็แค่ออกไปจากเมืองจิน แต่ถ้าหาเรื่องฮาชิโมโตะ มินาโตะที่เป็นหัวหน้านักฆ่าแบบนี้ จะมีทางรอดได้อีกหรือ?

“ถือว่าแกยังพอมีสมองอยู่บ้าง ยังจะรอช้าอยู่ทำไม? ยังไม่รีบให้ลูกน้องแกถอยออกไปอีก?”

ฮาชิโมโตะ มินาโตะก็ถือว่าพอใจกับท่าทีของตู้เหล่าเฮย ยิ้มตาหยีพยักหน้าไป โดยไม่อยากจะไปต่อความยาวสาวความยืดอะไรกับตู้เหล่าเฮย

“ไมได้ยินที่桥本小姐พูดหรือไง? พวกมึงยังไม่รีบถอยไปอีก หรือว่าไม่อยากมีชีวิตอยู่แล้วห้ะ？！”

ตู้เหล่าเฮยเหมือนได้รับอภัยโทษ รีบตะโกนไปทางพวกรปภ.นั้นทันที

รปภ.พวกนี้ถึงแม้จะไม่ค่อยรู้เรื่องอะไร แต่ภายใต้การสั่งการของตู้เหล่าเฮย ก็หยุดมือลงไม่ได้ลงมือแล้ว แล้วก็พากันถอยหลังออกไป แล้วก็ยืนทำหน้าฉงนงงใจอยู่ด้านหลังของตู้เหล่าเฮย

กู้เฉียงที่ถูกต่อยที่เบ้าตาขวาก็อดอึ้งไปไม่ได้เหมือนกัน ไม่รู้ว่าตู้เหล่าเฮยหมายความว่าอย่างไรกันแน่ อยู่ดีๆ ถอยหลังกันออกไปทำไม?

ไม่นานเขาก็ตั้งสติขึ้นมาได้ แล้วด่าออกไปว่า “ตู้เหล่าเฮย นี่มึงทำอะไรของมึงวะ? ให้ลูกน้องถอยออกไปทำไม? จัดการพวกมันให้สาสมเลยสิวะ！”

ถ้ากู้เฉียงไม่พูดอะไรก็ยังดีอยู่ พอพูดออกมาก็ทำให้ตู้เหล่าเฮยโมโหขึ้นมา หมอนี่มันกำลังทำร้ายตัวเองแท้ๆ ！

พอคิดถึงจุดนี้ ตู้เหล่าเฮยก็ตบออกไปฝ่ามือหนึ่งอย่างหนักหน่วง แล้วก็ชี้จมูกกู้เฉียงด่าไปว่า “มึงอยากตายก็อย่าลากกูไปตายด้วย！กูจะบอกมึงให้รู้นะ ใครคิดจะทำร้ายคุณฮาชิโมโตะข้ามศพกูไปก่อน！”

ถ้าจะบอกวันไหนที่กู้เฉียงเจ็บปวดที่สุด บอกได้เลยว่าเป็นวันนี้แน่นอนไม่ต้องสงสัย！

ต่อให้ฝันไปเขาก็คิดไม่ถึงว่า ตู้เหล่าเฮยหัวหน้ารปภ.ของบริษัทที่ตนเองเรียกมาแท้ๆ กลับทรยศไปอยู่กับอีกฝ่ายโดยไม่ลังเลใจอะไรเลย แถมยังตบหน้าตนเองอีกด้วย

กู้เฉียงมีหรือจะรับแรงโจมตีแบบนี้ ในใจก็บังเกิดความน้อยใจขึ้นมา แต่โมโหขึ้นสุดขีด

“นี่มึง มึงกล้าลงมือกับกูงั้นหรือวะ? มึงถูกไล่ออกแล้ว！”

“ไล่ก็ไล่สิวะ！คิดว่ากูอยากเป็นนักหรือวะไอ้แค่หัวหน้ารปภ.！”

เพียงแต่ว่า ตู้เหล่าเฮยที่ตัดสินใจขึ้นในใจแล้ว จะไปสนใจปัญหาเล็กน้อยพวกนี้ได้อย่างไร ไม่ต้องพูดไล่ออกหรอก ต่อให้อยู่ในเมืองจินไม่ได้อีก ก็ล้วนเป็นขอบเขตที่เขารับได้ทั้งนั้น！

นี่มันเป็นเรื่องที่ทำอะไรไม่ได้ ใครให้เอาฮาชิโมโตะ มินาโตะมาเทียบกับกู้เฉียงเล่า ฮาชิโมโตะ มินาโตะทำให้คนหวาดกลัวได้มากกว่าเสียอีก

บนใบหน้าของฮาชิโมโตะ มินาโตะมีรอยยิ้มอันอบอุ่นเป็นกันเอง ราวกับว่าคำสั่งที่สั่งให้จัดการกระทืบกู้เฉียงเมื่อครู่นี้ เธอไม่ได้เป็นคนสั่ง

สีหน้าของกู้เฉียงก็แปลกๆ ขึ้นมาทันที ตู้เหล่าเฮยหักหลังกะทันหันแบบนี้ ทำให้เขาไม่รู้จะไปทางไหนได้ ถ้าไม่ผิดจากที่คิดไว้ล่ะก็ คงจะถูกกระทืบไม่เบาเหมือนกัน แต่ตอนนี้ฮาชิโมโตะ มินาโตะมีท่าทีกลับตาลปัตรแบบนี้ เขาก็ไม่รู้เหมือนกันว่าจะมาไม้ไหน！

“คุณชายกู้ คุณเป็นผู้ชายอกสามศอกคงจะไม่ใจน้อยแบบนี้หรอกนะ?”

พอเห็นกู้เฉียงยื่นเอ๋ออยู่ที่เดิม ฮาชิโมไหนตะ มินาโตะก็พูดขึ้นมาอีก “พวกเราล้วนเป็นคนมีการศึกษากันทั้งนั้น ลงไม้ลงมือกันมันไม่ดีหรอกนะ！ไม่สู้เปลี่ยนเรื่องใหญ่ให้เป็นเรื่องเล็ก เปลี่ยนเรื่องเล็กให้มันหายไปดีกว่า ทุกคนจะได้ไม่ลำบากกัน คุณว่าดีไหม?”

ในที่สุดกู้เฉียงก็ตั้งสติกลับมาได้ แล้วก็พูดอย่างใจเสียๆ ว่า “ลูกน้องคุณมาทำร้ายผม ตอนนี้มาพูดกับว่าให้จับมือดีกัน คุณไม่คิดว่ามันสายไปหน่อยหรือไง?”

“ง่ายมากเลย！”

ฮาชิโมโตะ มินาโตะได้ยินดังนั้น ก็กวักมือไปข้างหลัง “เมื่อครู่นี้ใครทำร้ายคุณชายกู้นะ?”

บอดี้การ์ดที่ลงมือก็เดินก้าวเข้ามา แล้วพูดอย่างเคารพว่า “เจ้านายครับ ผมทำเองครับ”

ฮาชิโมโตะ มินาโตะถามต่อ “นายใช้มือไหน?”

บอดี้การ์ดที่เดินออกมาก็ยื่นมือขวาออกไปด้วยสีหน้าปกติ “มือข้างนี้ครับ”

ได้ยินเขาตอบกลับไปประโยคเดียว แล้วก็ใช้มือซ้ายจับมือขวาเองเลย จากนั้นก็ออกแรงหักลงไปข้างล่าง！

แคร่ก！

เสียงกระดูกหักดังขึ้นมา สีหน้าของบอดี้การ์ดคนนั้นก็ขาวซีดขึ้นมาทันที แขนขวาของเขาก็ไร้แรงจนห้อยลงไป เห็นได้ชัดว่าหักแขนตนเองไปแล้ว！

ภาพนี้ทำให้เย่เทียนต้องแอบตกใจขึ้นมาเหมือนกัน คิดไม่ถึงว่าฮาชิโมโตะ มินาโตะจะเด็ดเดี่ยวแบบนี้ ไม่แปลกที่ถูกส่งตัวมาควบคุมดูแลกิลด์แห่งความลับสาขาเมืองจิน......