ข้าคือเขยผู้ยิ่งใหญ่ นิยาย บท 935

ทันใดนั้น คมดาบคมกระบี่โพยพุ่ง ราวกับมังกรที่แข็งแกร่งบินข้ามแม่น้ำ พุ่งเข้าใส่จอห์นนี่พร้อมกับออร่าที่รุนแรง

พอเห็นกลุ่มคนที่กำลังพุ่งเข้ามา สีหน้าที่ดูถูกของจอห์นนี่ยิ่งเด่นชัดขึ้น พอคิดจะเคลื่อนไหว กลับได้ยินเสียงแหวกอากาศที่ดังมาจากทางด้านหลัง จึงรีบถีบขาแล้วกระโดดหลบไปด้านข้าง

ซิ่ว!

ทันทีที่จอห์นนี่หลบออก ตรงจุดที่เขาเคยยืนเมื่อกี้ได้มีมีดสั้นเล่มหนึ่งปรากฏออกมา ในเวลาเดียวกัน ร่างของคนคนหนึ่งค่อยๆ ปรากฏออกมา ซึ่งก็คือชายชรากระโปรงจับจีบที่หายตัวไปก่อนหน้านั่นเอง

ยังไม่ทันที่จอห์นนี่จะได้โจมตี เหล่าจินก็ได้พุ่งไปข้างหน้า แล้วซัดฝ่ามือออกไปก่อน

“ช้าเกิดไป!” จอห์นนี่เยาะเย้ย สับขาอย่างต่อเนื่อง เกิดสายฟ้าสีฟ้าขึ้นบนตัว แล้วไปโผล่อยู่ข้างๆ เหล่าจิน และได้ชกออกไปเหมือนกัน

ซิ่ว!

แต่ทันทีที่จอห์นนี่ชกออกไป ผู้สูงวัยอีกสองคนก็ได้พุ่งเข้ามา ท่านจ้าวได้ฟันกระบี่ไปที่หัวของจอห์นนี่ก่อน ส่วนผู้เฒ่าก็ได้ฟันกระบี่ลงมาตรงๆ ถ้าจอห์นนี่ยังชกออกไป มือของเขาต้องถูกฟันขาดแน่นอน!

จอห์นนี่รู้สึกตกใจ จึงรีบชักมือกลับ พร้อมกับสับขาอย่างต่อเนื่อง ถอยออกมาอย่างรวดเร็ว จนออกจากระยะโจมตีของท่านจ้าว

ฟู่!

และในตอนนั้นเอง เย่เทียนก็ได้รออยู่นานแล้ว ยังไม่ทันที่จอห์นนี่จะทรงตัวได้ เขาก็ได้ซัดกำปั้นออกไปพร้อมกับเสียงลมที่ดังลั่น

ตอนนี้จอห์นนี่ยังไม่ทันได้ทรงตัวเลย แล้วจะทำการหลบต่อไปได้ยังไง ยักคิ้วขึ้น ทำได้แค่ยื่นมือขวาออก ซัดกำปั้นออกไปปะทะเท่านั้น

ตูม!

เกิดเสียงที่ดังอุดอู้ขึ้น กำปั้นของทั้งสองปะทะกันอย่างจัง ในเวลาเดียวกัน ได้มีสายลมที่รุนแรงโพยพุ่งออกมาจากกำปั้นทั้งสอง พัดจนเสื้อผ้าของทั้งคู่เสียงดังพรับๆ

เย่เทียนรู้สึกถึงพละกำลังอันมหาศาลที่ส่งมือจากแขน แล้วค่อยๆ ชา ส่วนร่างกายก็ถอยหลังไปสี่ก้าวอย่างช่วยไม่ได้

หันมองไปที่จอห์นนี่ เขาก็ได้ถอยหลังไปสองก้าวเหมือนกัน ใครแกร่งกว่าใครแค่คิดก็รู้แล้ว

“บัดซบ!” ถึงจะเป็นฝ่ายที่ได้เปรียบ แต่จอห์นนี่ก็ยังสบถออกมา เพราะที่ได้เปรียบ แค่กับเย่เทียนคนเดียวเท่านั้น แต่ตอนนี้จอห์นนี่ไม่ได้เจอกับเย่เทียนแค่คนเดียวนี่สิ!

ยังไงเขาก็นึกไม่ถึงว่า การโจมตีประสานของคนพวกนี้จะสมบูรณ์แบบถึงเพียงนี้ พึ่งจะสู้กัน ก็ทำให้เขาตึงมือซะเเล้วแถมยังทำให้เขาต้องถอยด้วย!

แต่ในตอนนี้ ชายแก่ที่ถือมีดสั้นก็ได้ปรากฏตัวอย่างกะทันหันอีกครั้ง ฟันเข้าไปที่หัวของจอห์นนี่

จอห์นนี่ตกใจ สับขาอย่างต่อเนื่องรีบหลบออกไป

ภายใต้การประสานกันที่สมบูรณ์แบบของเย่เทียนกับผู้สูงวัยทั้งสี่ ทำให้จอห์นนี่ไม่มีโอกาสได้โจมตีกลับ ทำได้แค่หลบไปทั่วทิศเท่านั้น

…..

อีกด้านหนึ่ง หลังจากที่พวกเย่เทียนเข้าต่อสู้กับจอห์นนี่ เหล่าเจ้าสำนักก็ได้เข้าโจมตีโฉวฝันเฟยด้วยเหมือนกันปรมาจารย์เจตสิกเป็นคนนำ โดยซัดฝ่ามือไปที่หน้าของโฉงฝันเฟย

“รนหาที่ตาย!” พอเห็นปรมาจารย์เจตสิกพุ่งมาหาตน โฉวฝันเฟยก็ตวาดออกมา ไม่ได้หลบออกเหมือนจอห์นนี่ แต่ได้ชูกระบี่เลือดในมือขึ้น ขับเคลื่อนกำลังภายในไปทั่วร่าง

พริบตาเดียว บนหัวของเขาก็มีกระบี่ขนาดใหญ่ที่โชยด้วยกลิ่นเลือดปรากฏขึ้น จากการฟันกระบี่ลงมาของโฉวฝันเฟยกระบี่ขนาดใหญ่ที่มาพร้อมกับพลังทำลายล้างอันมหาศาลได้ฟันใส่ทุกคน!

“แหลกไปซะ!” ปรมาจารย์เจตสิกราวกับพระพุทธเจ้าที่โกรธเกรี้ยว ในขณะที่พุ่งเข้าไป ก็ได้ตะโกนออกมา พร้อมกับซัดฝ่ามือออกนำไป

โฉวฝันเฟยสบถออกมาอย่างต่อเนื่อง แต่ก็ไม่สามารถเปลี่ยนแปลงสถานการณ์ได้….

บนสังเวียน เย่เทียนร่วมมือกับพวกผู้คุมกฎรุมโจมตีใส่จอห์นนี่ โจมตีประสานกันได้อย่างสมบูรณ์แบบ ทันทีที่ร่างของจอห์นนี่ปรากฏออกมา ยังไม่ทันที่เขาจะทรงตัวได้ วินาทีต่อมาก็จะมีคนโจมตีใส่แล้ว

แต่หลังจากที่เย่เทียนได้ประมือกับจอห์นนี่ไปหลายครั้ง เย่เทียนก็เกิดสงสัยอยู่ในใจว่า เขารู้สึกว่าจอห์นนี่ไม่ได้แข็งแกร่งขนาดนั้น แต่ทำไมหลู่ซูหางถึงต้องกลัวจอห์นนี่ขนาดนั้นด้วย?

ถึงในใจจะคิดอย่างนั้น แต่ตอนนี้ก็ไม่ใช่การประลองบนสังเวียนอะไรแบบนั้น ยังไงตอนนี้ก็มีคนคอยช่วย แล้วยังจะมีเหตุผลอะไรให้ต้องกังวลอีกล่ะ

ฉึก!

ยังไงการเอาแต่หลบมันก็ไม่ใช่ทางออก ตามคาด จากการที่จอห์นนี่ทำการหลบหลีกอีกครั้ง ชายชรากระโปรงจับจีบก็โผล่ไปอยู่ที่ด้านหลังของจอห์นนี่อย่างไร้สุ้มเสียง ใช้มีดสั้นเฉือนจนเกิดแผลขึ้นที่แขนของจอห์นนี่ พร้อมกับเลทอดที่สาดกระเซ็น

พอเห็นอย่างนั้น ชายชรากระโปรงจับจีบก็ขมวดคิ้ว เดิมทีการโจมตีในครั้งนี้เขาเล็งไปที่หัวใจของจอห์นนี่ แต่นึกไม่ถึงว่าการตอบสนองของจอห์นนี่จะรวดเร็วขนาดนี้ จนสามารถหลบออกไปได้

แต่พอมองดูจอห์นนี่ที่อยู่ไม่ไกล ชายชรากระโปรงจับจีบก็ทำหน้าเย้ยหยัน ในใจก็รู้สึกดูถูก ยังนึกว่าธาตุสายฟ้าบวกธาตุช่องว่างจะร้ายกาจกว่านี้ซะอีก มันก็ไม่เห็นจะเท่าไหร่เลย

ความคิดเหล่านี้มันแค่แวบเข้ามาในหัวของชายชรากระโปรงจับจีบเท่านั้น หลังการโจมตีผ่านไปครั้งหนึ่ง ร่างกายของเขาก็หายไปอีกครั้ง มองหาจังหวะในการลอบโจมตีครั้งต่อไป

“บัดซบ!” พอแขนได้รับบาดเจ็บจอห์นนี่ก็สบถออกมาเสียงดัง ถึงแผลจะไม่ได้ลึก แต่สำหรับเขาแล้ว นี่มันคือเรื่องที่เป็นไปไม่ได้เลย!

ฟู่!

แต่ยังไม่ทันที่จอห์นนี่จะได้คิดมาก เย่เทียนก็ปรากฏมาอยู่ข้างเขาอีกครั้ง แล้วซัดกำปั้นเข้ามาอย่างแรง……

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ข้าคือเขยผู้ยิ่งใหญ่