ข้าคือเขยผู้ยิ่งใหญ่ นิยาย บท 936

“เเม่งเอ๊ย เห็นทีถ้าไม่เอาจริงสักหน่อยพวกแกคงคิดว่าฉันอ่อนแอมากสินะ” ยังไม่ทันที่กำปั้นของเย่เทียนจะโดนร่างกายของจอห์นนี่ก็เหมือนจะบิดงอ แล้วหายวับไปทันที ในเวลาเดียวกัน ได้มีเสียงที่มองไม่เห็นดังขึ้น

เย่เทียนเลิกคิ้วขึ้น รีบยืนให้มั่น กวาดตามองไปรอบๆ อย่างหวาดระแวง นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เขาต้องเจอกับสถานการณ์แบบนี้ ตอนนั้นที่เจอกับเสว่อิ่ง แล้วเสว่อิ่งใช้ความสามารถด้านช่องว่างมันก็เป็นแบบนี้!

“อึก….” ทันใดนั้น อากาศที่ว่างเปล่าก็มีเสียงดังอุดอู้ขึ้น จากนั้นก็มีใครบางคนโซเซออกมา ซึ่งเขาก็คือชายชรากระโปรงจับจีบนั่นเอง

สภาพของชายชรากระโปรงจับจีบดูย่ำแย่มาก สีหน้าซีดเซียว มีเลือดไหลออกจากมุมปาก มือขวากุมอยู่ที่ซี่โครง คิดว่าจะน่าหักไปหลายซี่

“เหล่าไห่ เป็นยังไงบ้าง?” ผู้สูงวัยที่ชื่อว่าเหล่าจ้าวเห็นเข้า ก็อดที่จะถามไม่ได้

ทันทีที่พูดจบ จอห์นนี่ก็ปรากฏตัวออกมาข้างเขา แล้วซัดกำปั้นที่มาพร้อมกับเสียงแหวกอากาศที่ดังลั่นเข้าไปที่หน้าอกของเหล่าจ้าว

เหล่าจ้าวก็ตอบสนองได้ไม่ช้า ในช่วงเวลาที่คับขัน ก็ไม่ยกกระบี่ขึ้นมาบังหน้าอกเอาไว้

เสียง “แคร็ง!” ดังขึ้น กำปั้นกระแทกเข้าไปที่กระบี่อย่างจัง จนทำให้กระบี่หักเป็นสองท่อน!

เหล่าจ้าวรู้สึกถึงพลังกำลังอันมหาศาลส่งมาจากกระบี่ในมือ ทนไม่ไหวจนต้องถอยหลังไปหลายก้าว ไม่เพียงเท่านั้น ยังมีงูสายฟ้าอีกตัวพุ่งผ่านกระบี่ครึ่งท่อนเข้าไปทั่วร่างของเขา

ในเวลาเพียงพริบตาเดียว งูสายฟ้าก็หายวับไป แต่มันก็ได้ผลลัพธ์ที่ต้องการแล้ว เหล่าจ้าวรู้สึกช้าไปทั้งตัว ผมบนหัวที่เดิมทีก็เหลือไม่มากได้ชูชันขึ้น ดูแปลกประหลาดมาก

“เมื่อกี้พวกแกเล่นงานฉันสนุกมั้ย? ตอนนี้ถึงตาฉันบ้าง!” จอห์นนี่ไม่ได้โจมตีต่อ แต่กลับหมุนตัวมา จ้องมองไปที่เย่เทียนแล้วพูดด้วยน้ำเสียงที่ไม่สบอารมณ์

ซิ่ว!

ไม่มีใครตอบกลับ หลังจากที่ร่างกายของจอห์นนี่ปรากฏออกมา หญิงชราเพียงคนเดียวในกลุ่มก็ถีบขาอย่างแรง พุ่งเข้าหาจอห์นนี่อย่างรวดเร็ว แล้วฟันกระบี่ในมือเข้าไปที่หัวของจอห์นนี่

“จี๊ดจี๊ด!” จอห์นนี่ส่ายหัว ยืนนิ่งอยู่กับที่ ราวกับจะไม่อยากขัดขืนอีกต่อไป

พอเห็นอย่างนั้น หญิงชราก็กำกระบี่เเน่นกว่าเดิม กำลังภายในทั้งหมดหลอมรวมอยู่ที่มือกับขาของตน แล้วความเร็วกับพละกำลังเพิ่มสูงขึ้นอย่างเห็นได้ชัด

“ช้าเกินไป!” ในตอนที่กระบี่ในมือของหญงชราจะฟันโดนหัวของจอห์นนี่นั้นเอง ในที่สุดจอห์นี่ก็มีการตอบสนอง ยิ้มเยาะออกมาที่มุมปาก ร่างกายบิดงอ

ปั้ง!

กระบี่ยาวฟันลงไปที่พื้นปูน จนเกิดเป็นรอยฟันที่ลึกประมาณสามนิ้ว บ่งบอกว่าคมกระบี่ของหญิงชรานั้นร้ายกาจแค่ไหน

ซิ่ว!

ไม่รอให้หญิงชราได้ทันตั้งตัว จอห์นนี่ก็ไปปรากฏตัวอยู่ด้านหลังเธออีกครั้ง แล้วซัดฝ่ามือใส่หลังของหญิงชราอย่างแรง

ตุบ!

ตอนนี้หญิงชรากำลังตกอยู่ในสถานการณ์ที่แรงเก่ายังไม่ไปแรงใหม่ยังไม่มา ด้วยความที่ไม่ทันได้ระวัง จึงถูกฝ่ามือซัดใส่หลังอย่างจัง แล้วผมก็ชูชันเหมือนเหล่าจ้าวเมื่อกี้ พร้อมกับเสียศูนย์ จนล้มลงกับพื้น

ถึงร่างกายจะรู้สึกชาบ้าง แต่ประสบการณ์ในการต่อสู้ของหญิงชรากสูงมาก กัดฟันแน่น อดกลั้นอาการชานั้นเอาไว้ มือซ้ายได้ซัดฝ่ามือขึ้นไปด้านบนเบาๆ พลิกตัวกลับมา ส่วนมือขวาที่ถือกระบี่ก็ฟันไปทางด้านหลัง

“จี๊ดจี๊ดจี๊ด บอกแล้วไงว่าช้าเกินไป” การตอบสนองของหญิงชรายังคงเร็วมาก แต่ในสายตาของจอห์นนี่ เห็นได้ชัดว่ามันยังไม่มากพอ ปากก็เยาะเย้ยขาก็ถีบเบาๆ แล้วไปปรากฏอยู่ตรงหน้าของหญิงชราราวกับสายฟ้า จากนั้นก็เตะขาออกไป

“ตอนนี้ แกก็ยื่นคอมาซะดีๆ!” หลังจากที่เล่นงานผู้สูงวัยทั้งสี่จนเจ็บหนัก จอห์นนี่ก็เห็นสีหน้าของเย่เทียนจากทางหางตาความรู้สึกที่ชั่วร้ายจึงปะทุขึ้นมาจากในใจ จึงได้พูดไปด้วยน้ำเสียงที่เยือกเย็น

หลังจากที่สิ้นเสียง ร่างกายของเขาก็บิดเบี้ยวอีกครั้ง วินาทีต่อมา ก็มาปรากฏอยู่ตรงหน้าของเย่เทียน และยังคงชกมาด้วยหมัดที่ธรรมดานั่นเหมือนเดิม

ถึงจอห์นนี่จะเร็วมาก สายตาไม่สามารถมองตามได้ทัน แต่ในจังหวะที่จอห์นนี่ใช้ความสามารถด้านช่องว่าง เย่เทียนก็เปิดใช้งานความสามารถด้านญาณทิพย์แล้ว จึงพอมองเห็นวิถีในการเคลื่อนไหวของเขาได้บ้าง

แต่เพื่อเป็นการพิสูจน์ข้อสันนิษฐานในใจ เย่เทียนจึงไม่ได้หลบ แค่โน้มตัวลงเล็กน้อย ยกมือขวาขึ้นทันที แล้วชกไปอย่างรุนแรง

เสียง “ตุบ!” ดังขึ้น หมัดของทั้งสองปะทะเข้าด้วยกัน ในเวลาเดียวกัน ก็มีงูสายฟ้าตัวหนึ่งพุ่งออกจากร่างของจอห์นนี่เข้ามาในตัวของเย่เทียน

เมื่อสัมผัสถึงแรงมันมหาศาลที่ส่งมาจากมือ เย่เทียนก็เลิกคิ้วขึ้น ไม่คิดจะออมมือ จนเกิดเสียงพรึบพรับดังขึ้นที่แขนปลดปล่อยพลังดับเบิ้ลออกมาทันที!

พรึบพรึบพรึบ!

การปรากฏของพลังดับเบิ้ล จอห์นนี่ที่ไม่ทันสังเกตแววตาก็ดูหวาดกลัว จึงรีบถอยหลังไปหลายก้าวอย่างช่วยไม่ได้

“ใช้ได้ ใช้ได้ ถึงว่าทำไมแกถึงเอาชนะเสว่อิ่งได้ ที่แท้ก็พอมีฝีมืออยู่บ้างนี่เอง” แต่ไม่นาน จอห์นนี่ก็ตั้งสติได้ จ้องมองเย่เทียนด้วยสีหน้าที่ยิ้มแย้ม “ถ้าไม่ใช่ว่าแกฆ่าเสว่อิ่งไปแล้ว ฉันยังอยากให้หัวหน้ารับแกเข้ามาเป็นพวกจริงๆ”

เย่เทียนก็ได้แย้มมุมปากขึ้นเหมือนกัน การปะทะกันเมื่อกี้เป็นไปตามที่เขาคาดการไว้ พละกำลังของจอห์นนี่ช่างมีมากมายจริงๆ ถ้าไม่ใช่เพราะเขาเลือกใช้พลังดับเบิ้ลทันที เกรงว่ามือทั้งข้างคงแหลกไปแล้ว

เพียงแต่ เย่เทียนก็พอคาดการได้แล้วว่าพละกำลังของจอห์นนี่มีมากขนาดไหน มันก็แค่เทียบเท่ากับการที่เขาใช้พลังดับเบิ้ลเท่านั้น

สิ่งที่สำคัญกว่านั้น สิ่งที่ทำให้เย่เทียนดีใจยิ่งกว่าก็คือ จากการที่สายฟ้าวิ่งไปทั่วร่างของเขา เขาสามารถสัมผัสได้ว่ากำลังภายในในร่างกายราวกับรู้ว่าตัวเองถูกรังแก จึงรวมตัวไว้ด้วยกันเพื่อต่อต้านสายฟ้านั่น…..