ข้ามภพมาเป็นแม่เลี้ยงของวายร้ายทั้งห้า นิยาย บท 204

“เฉิงเอ๋อร์” เฉียวเหลียนเหลียนเรียกเบา ๆ

เมื่อเด็ก ๆ ได้ยินเสียงดังกล่าว พวกเขาก็แสดงความไร้เดียงสา และการเชื่อฟังอย่างเดิม

กู้โหลวชายเด็กตัวน้อยลูบมือที่ปวดเบา ๆ "แม่ ตื่นแล้วเหรอ ? ถึงเวลากินแล้วเหรอ มีอะไรอร่อย ๆ ไหม ?

"กิน กิน กิน กินทั้งวัน เจ้าเด็กอ้วนของบ้าน" กู้เชวี่ยโกรธจนโยนขนนกสองสามอันทิ้งไปอย่างเงียบ ๆ

“ท่านแม่ จงเอ๋อร์หิวแล้ว” กู้จงสงบที่สุด ซ่อนมีดไว้ข้างหลัง และพูดกับเฉียวเหลียนเหลียนอย่างขี้อาย

แม้แต่กู้เฉิงก็พูดว่า "ผมเพิ่งได้ทานอาหารฝีมือแม่หลังจากผ่านไปหลายวัน วันนี้ผมก็เลยตื่นตระหนกเล็กน้อย"

กู้เกอตัวน้อยน่ารักกัดมือของเธอแล้วพยักหน้าอย่างลนลาน

เมื่อเห็นฉากนี้เสี่ยวม่านที่ถูกทรมานเกือบจะหมดสติ

เมื่อกี๊พวกเขาเพิ่งเป็นปีศาจตัวน้อย ทำไมพวกเขาถึงกลายเป็นนางฟ้าตัวน้อยในพริบตาได้?

เธอตาบอดไปเหรอ ?

เฉียวเหลียนเหลียนกระแอมสองครั้ง ไม่รู้ว่าจะหัวเราะดีไหม ?

โชคดีที่เธอยอมรับว่าลูก ๆ ของเธอเหล่านี้ไม่ใช่นางฟ้าตัวเล็ก ๆ ที่บริสุทธิ์

"หญิงรับใช้ผู้นี้..." เธอชี้ไปที่หญิงรับใช้ที่หน้าตาดูไม่ได้

จี้หยุนชูรีบพูดว่า "หญิงรับใช้ที่ทำร้ายคุณ"

เมื่อเห็นสายตาที่งงงวยของเฉียวเหลียนเหลียน เธอก็พูดอีกครั้งว่า "เธอคือคนที่ฉันช่วยชีวิตจากการถูกงูพิษกัด คือคนที่ติดตามจี้หยุนม่อ"

ทันใดนั้นเฉียวเหลียนเหลียนก็ตระหนักได้ว่าเรื่องนี้มีความซับซ้อน

กลายเป็นเธอ.......

หญิงรับใช้ที่น่ารักและสดใส ในตอนนั้นค่อนข้างฉลาดและฉุนเฉียวเล็กน้อย แม้ว่าเธอจะไม่สวย แต่เธอก็มีความเปล่งปลั่งเล็กน้อย

ทำไมเธอถึงกลายเป็นแบบนี้ได้?

ช่างน่าสมเพช น่าอับอาย และไร้มนุษยธรรม

แม้ว่าเฉียวเหลียนเหลียนจะเดินได้ แต่เพราะเธอมีบาดแผลที่หน้าอก จึงทำได้เพียงเดินช้า ๆ หรือนอนราล และไม่สามารถทำงานได้

โชคดีที่มีหลี่ชุนฮัว เธอสามารถทำอาหารได้ตามที่เฉียวเหลียนเหลียนบอก

เพียงแต่ไม่อร่อยเท่าเฉียวเหลียนเหลียน

จี้หยุนชูสวมชุดผ้าฝ้าย เช่นเดียวกับตอนที่เขายังเป็นกู้เส้าเขานั่งร่วมกับทุกคนโดยไม่คำนึงถึงสถานะตนเอง

ครอบครัวใหญ่ รับประทานอาหารอย่างมีความสุข

เจียงชุนและปี้ซงคุ้นเคยกับบรรยากาศนี้เป็นอย่างดี

ด้านนอกมีเกอเหย่ที่ซ่อนตัวอยู่ ลูกตาของเขาเกือบจะถลนออกมา

ท่านอ๋องชิงผิงผู้สง่างาม นั่งและรับประทานอาหารกับหญิงรับใช้และผู้คุ้มกันของเขา และเขากินอย่างมีความสุขมาก พูดคุยอย่างร่าเริงระหว่างอาหารค่ำ เรียบง่ายเหมือนชีวิตชนบท

องค์หญิงอู๋ซวงเห็นคงโกรธจนเป็นลม

เฉียวเหลียนเหลียนไม่รู้ว่าผู้คุ้มกันลับกำลังนินทาเธอ หลังจากทานอาหารเสร็จ เธอวางตะเกียบลงและประกาศอย่างเคร่งขรึมว่า "เราจะย้ายบ้านใหม่"