คุณชาย แห่ง ประตูมังกร นิยาย บท 103

เช้าวันรุ่งขึ้น คุณท่านกู้ออกจากบ้านต้นตระกูลกู้ เตรียมจะไปบ้านของกู้เจี้ยนหมิน

เมื่อข่าวนี้แพร่กระจายไปในตระกูลกู้ ทุกคนถึงกับตกตะลึง!

คุณท่านกู้คนนี้กำลังจะไปที่บ้านลูกชายคนรองของตระกูลกู้จริง ๆ นี่เป็นเรื่องใหญ่สำหรับคนในตระกูลกู้อย่างแน่นอน!

บ้านลูกชายคนรองของตระกูลกู้เคยมรสถานะสูงส่งมาก่อน แต่เนื่องจากเหตุการณ์นั้นที่เกิดขึ้นเมื่อสี่ปีก่อน สถานะพวกเขาก็ตกต่ำลง!

“เป็นไปไม่หรอก คุณปู่กำลังจะไปบ้านของกู้หยุนหลานจริง ๆ เหรอ?”

"ไปทำไม? ใครได้ยินเรื่องนี้มา?"

“นี่น่าจะเป็นแค่ข่าวลือนะ คุณปู่จะไปที่นั่นได้ยังไง ไม่ใช่ที่ที่ดีเลย”

บรรดาหลานของตระกูลกู้รวมตัวพูดคุยกัน แต่พวกเขาทั้งหมดก็ไม่กล้าที่จะลงรายละเอียด

แต่เมื่อพวกเขาเห็นภาพถ่ายของคุณท่านกู้กำลังลงจากรถที่หน้าบ้านของกู้หยุนหลาน ทุกคนต่างก็ตะลึง!

คุณท่านกู้ไปที่นั่นจริง ๆ !

เขาไปพร้อมกับกู้เจี้ยนกั๋วและกู้ซิ่งเหว่ย

ในไม่ช้า ทุกคนก็เข้าใจว่าที่คุณท่านกู้ยอมก้มหัวให้ในครั้งนี้ก็เพื่อประโยชน์ของบริษัทหยุนเชิงเภสัชกรรม

คุณท่านกู้ใช้ชีวิตอย่างหยิ่งทะนงในศักดิ์ศรีมาตลอดหลายปี เขาไม่เคยยอมก้มหัวให้ใครมาก่อน แต่คราวนี้คาดไม่ถึงเลยว่า เขาจะยอมไปบ้านลูกชายคนรองเพื่อขอโทษ

กู้เจี้ยนหมินและหวังฟางได้ยินเรื่องนี้ในตอนเช้า พวกเขาก็ตกใจและตกตะลึงจนพูดไม่ออก

พวกเขาคิดว่า คุณท่านกู้คงจะไม่มาแน่ อย่างมากที่สุด เขาคงจะสั่งให้กู้เจี้ยนกั๋ว ละกู้ซิ่งเหว่ยมาที่นี่อีกครั้ง แต่พวกเขาคาดไม่ถึงว่าชายชราจะยอมออกมาที่นี่ด้วยตัวเอง

ขณะนี้ บริษัทหยุนเชิงเภสัชกรรมกำลังประสบปัญหาทั้งภายใน และภายนอก ซึ่งความร่วมมือของหรงคังกรุ๊ปเป็นฟางเส้นสุดท้ายที่ช่วยชีวิตบริษัทหยุนเชิงเภสัชกรรม และตระกูลกู้ไว้ได้ คุณท่านกู้ก็พอจะเข้าใจ ในสถานการณ์บริษัทหยุนเชิงเภสัชกรรมจะรอดจากความยากลำบากนี้ได้หรือไม่นั้น ก็ขึ้นอยู่กับกู้หยุนหลาน พวกเขาก็เป็นแค่ลูกไก่ในกกำมือของเธอ

ดังนั้น เมื่อวานนี้กู้เจี้ยนกั๋วและกู้ซิ่งเหว่ยก็ได้กลับไปพูดคุยเรื่องนี้ที่พวกเขาไปบ้านของกู้หยุนหลาน ซึ่งคุณท่านกู้ก็เข้าใจ กู้หยุนหลานรู้จุดอ่อนของเขา และเขาก็ไม่มีทางเลือกอื่น นอกจากต้องเดินทางมาที่นี่ด้วยตัวเอง

แม้ว่าในใจของคุณท่านกู้จะไม่เต็มใจ แต่เขาก็ทำเพื่อตระกูลกู้ และเพื่อครอบครัวของเขา

กู้เจี้ยนหมินและหวังฟางได้รออยู่ที่ประตูเป็นเวลานานแล้ว เมื่อพวกเขาเห็นคุณท่านกู้ลงจากรถ ทั้งสองก็รีบเข้าไปช่วยพยุง

“พ่อครับ ทำไมพ่อถึงมาที่นี่ด้วยตัวเองล่ะครับ ถ้าพ่อมีอะไรก็แค่โทรมา พวกเราจะไปหาพ่อที่นั่นเอง จะได้ไม่ต้องรบกวนพ่อให้เดินทางมาเอง” กู้เจี้ยนหมินยิ้ม

“ใช่ค่ะคุณพ่อ ถ้าคุณพ่อมีอะไรก็โทรมาก็ได้ค่ะ” หวังฟางพูดและแสร้งยิ้มออกมา

ปกติเธอจะฮึกเหิมเมื่ออยู่บ้าน แต่ต่อหน้าชายชราเธอกลับเหนียมอายนัก

คำพูดของหลี่โม่ทำให้กู้เจี้ยนหมินและหวังฟางต่างตกใจ เพราะเมื่อกี้พวกเขาเพิ่งบอกว่าต้องรอช่วงบ่าย แต่ตอนนี้หลี่โม่กลับพูดว่าเธอจะกลับมาอีกไม่กี่นาน

“หลี่โม่ แกมีสิทธิ์อะไรมาพูด? ออกไป! ก็เห็น ๆ กันอยู่ว่าหยุนหลานออกไปข้างนอก แล้วจะกลับมาช่วงบ่าย” หวังฟางจ้องที่หลี่โม่อย่างโกรธ อยากจะไล่เขาออกไปจากที่นี่เดี๋ยวนี้

นี่เขาจะทำอะไรกัน?

ตั้งใจจะเผชิญหน้ากับชายชราตัวต่อตัวอย่างนั้นเหรอ?

“พ่อครับ อย่าไปฟังคำพูดไร้สาระของหลี่โม่เลย เขาแค่พูดไม่คิด” กู้เจี้ยนหมินก็กลัวมากเหมือนกัน เขาจึงรีบพูดด้วยความตื่นตระหนก

"ฮึ!"

คุณท่านกู้พ่นลมอย่างเย็นชา เขามองขึ้นไปที่หลี่โม่ และถามว่า "นี่เป็นความคิดของแกงั้นเหรอ?"

หลี่โม่ไม่ได้ปฏิเสธ แลพูดว่า "ใช่ครับ"

“หลี่โม่ ฉันรู้ว่าแกอยู่เบื้องหลังทั้งหมด คุณปู่ครับ ดูสิ เขายอมรับเองเลย ไอ้ขยะนี่มันมีแผนแน่ ต้องไล่มันออกไปจากตระกูลของเรานะครับ!”

กู้ซิ่งเหว่ยที่อยู่ด้านข้างได้ยินดังนั้น เขาก็พุ่งออกไปชี้หน้าด่าหลี่โม่