คุณชาย แห่ง ประตูมังกร นิยาย บท 132

กู้หยุนหลานเลิกคิ้วขึ้น และมองไปที่หลี่โม่ด้วยสีหน้ากังวล "ทำยังไงดีหลี่โม่ ครั้งนี้เราเจอหายนะครั้งใหญ่แน่"

ในใจของเธอเป็นกังวลมาก กู้ซิ่งเหว่ยจะต้องพูดใส่ร้ายเธอ และเป่าหูคุณปู่แน่ ไม่อย่างนั้นคุณปู่คงจะไม่โกรธมากขนาดนี้

ยิ่งไปกว่านั้น หวังฉางเหอผู้นำของตระกูลหวัง เขาเป็นคนที่มีชื่อเสียงในเรื่องการปกป้องข้อผิดพลาดของคนของเขา และครั้งนี้เธอกับหลี่โม่จัดการหวังเมิ่งเหยา ซึ่งตามนิสัยของหวังฉางเหอ เขาจะไม่มีวันยอมแพ้เรื่องนี้อย่างแน่นอน

หลี่โม่มองดูท่าทีที่กังวลใจของกู้หยุนหลาน และเขายิ้มออกมาเล็กน้อย "ไม่เป็นไร ไปก็ไปสิ บางทีเมื่อถึงเวลานั้นพวกเขาอาจจะมาหาเราเพื่อขอโทษก็ได้"

ตึกตัก

เมื่อได้ยินแบบนี้ หัวใจของกู้หยุนหลานก็สั่นระรัว คิ้วของเธอก็บิดเบี้ยว เธอมองดูใบหน้าที่ยิ้มแย้มของหลี่โม่ และมองเขาด้วยสีหน้าที่ซีดเซียว และพูดว่า "ในเวลาแบบนี้ คุณยังจะเล่นตลกอีกนะ!"

หลังจากนั้น เธอก็หยิบกระเป๋า และพูดคุยกับซีซีสองสามคำ แล้วเธอก็เดินหันหลัง และจากไป

เมื่อเห็นหลี่โม่เดินตามมา กู้หยุนหลานก็หันไปทันที และพูดอย่างเย็นชาว่า "คุณอยู่ที่นี่กับซีซีเถอะ ฉันจะไปเอง"

หลี่โม่ตัวสั่น เขาเข้าใจสายตาที่กระพริบของกู้หยุนหลาน

เธออยากจะแบกรับมันไว้ด้วยตัวเอง

แล้วเธอก็เป็นห่วงเขา

“คุณเป็นภรรยาของผม ผมจะปล่อยให้คุณไปเสี่ยงคนเดียวได้ยังไงกัน” หลี่โม่พูด “ไม่ต้องกังวล จะไม่มีอะไรเกิดขึ้น ถ้ามีอะไรเกิดขึ้น ผมจะรับผิดชอบเอง”

“คุณ...” กู้หยุนหลานต้องการจะพูดอะไรบางอย่าง แต่หลี่โม่ก็เดินออกไปแล้ว

เธอกระทืบเท้าอย่างขมขื่น และจ้องไปที่แผ่นหลังของหลี่โม่ โดยได้แต่คิดกับตัวเองว่าเขาช่างเป็นลูกผู้ชายจริง ๆ

ฉันควรจะออกไปเผชิญหน้า และเข้มแข็ง

“คุณรอฉันด้วย” กู้หยุนหลานตะโกน และวิ่งตาเขาไป

เมื่อมองย้อนกลับไปที่ชายชรากู้ เขามาถึงบริษัทแล้ว และอยู่บนรถของกู้ซิ่งเหว่ย

ในขณะนี้บริษัทยาหยุนเซิงเหมือนมีศัตรูตัวฉกาจ ผู้บริหารระดับสูงทั้งหมดมารวมตัวกันในห้องประชุม และพูดคุยกันไม่หยุด

“ดูสิ กู้หยุนหลานเป็นคนทำให้เกิดหายนะในครั้งนี้!”

“ไม่ว่าเธอได้ไปเรียนรู้อะไรแย่ ๆ มาจากเจ้าคนบ้าอย่างหลี่โม่หรอกเหรอ?”

“ไม่ต้องคิดมาก เมื่อถึงเวลาเราจะให้กู้หยุนหลานกับหลี่โม่เป็นคนรับผิดชอบ และเรื่องนี้ไม่ได้เกี่ยวข้องกับบริษัทยาหยุนเซิงของเรา!”

กู้ซิ่งเหว่ยที่เดินตามหลังเขาเข้ามา ตะโกนว่า "ทุกคนเงียบ"

ทันใดนั้น ทั้งห้องประชุมก็เงียบลง

กู้ซิ่งเหว่ยจับเฉียนเสี่ยวเหวินล็อคขณะที่เธอกำลังเล่นโทรศัพท์มือถืออยู่ที่มุมห้อง เขาโกรธทันที และก้าวไปข้างหน้า แล้วตะโกนว่า "เธอทำอะไร? เธอยังกล้าเล่นโทรศัพท์มือถืออยู่อีก คิดว่านี่เป็นงานเลี้ยงน้ำชาเหรอไง?!"

กู้ซิ่งเหว่ยคว้าโทรศัพท์จากมือของเฉียนเสี่ยวเหวินทันที และหลังจากเหลือบมอง เขาก็เห็นข้อความที่แสดงการแก้ไข

“หืม! เธอกล้าดียังไงถึงได้บอกกู้หยุนหลานเรื่องนี้?!”

กู้ซิ่งเหว่ยโกรธ และตบหน้าเฉียนเสี่ยวเหวินทันที

เฉียนเสี่ยวเหวินรู้สึกผิด เธอปิดหน้า และมองไปที่กู้ซิ่งเหว่ยด้วยดวงตาของเธอที่มีน้ำตาไหลออกมา

กู้ซิ่งเหว่ยชี้ไปที่ประตูทันที และพูดอย่างโกรธเคืองว่า “เธอถูกไล่ออก ออกไปเดี๋ยวนี้!”

หลังจากพูดจบ เขาก็ไม่สนใจเฉียนเสี่ยวเหวินอีกต่อไป และเดินเข้าไปหาชายชรากู้

ชายชรากู้ไม่ได้สนใจการกระทำเหล่านั้นเลย เขาพูดด้วยสีหน้าที่เย็นชาว่า "การเรียกทุกคนมารมตัวในวันนี้ ก็เพื่อหารือถึงวิธีจัดการกับตระกูลหวัง ประการแรก ฉันขอถอดตำแหน่งของกู้หยุนหลานในฐานะรองประธาน และประการที่สอง เราจะส่งตัวกู้หยุนหลานกับหลี่โม่ให้ตระกูลหวัง ขอให้ทุกคนลงคะแนนด้วย"