คุณชาย แห่ง ประตูมังกร นิยาย บท 140

จากนั้น ทั้งสามคนก็เข้าไปในห้องแสดงดนตรีพร้อมกับการ์ดเชิญ

แน่นอนว่าสูเทียนไฮ่ไม่ได้สังเกตเห็นการ์ดเชิญสีทองในมือของกู้หยุนหลาน เขาคุยโอ้อวดต่อหน้าพวกเธอ และบอกว่าคราวนี้เขาต้องใช้ความพยายามมากแค่ไหนถึงจะได้รับการ์ดเชิญนี้มา และยังบอกว่าหลังจากจบคอนเสิร์ต เขามีเซอร์ไพรส์ให้กู้หยุนหลานด้วย

กู้หยุนหลาน และจินซ่านน่าเดินตามหลังสูเทียนไฮ่ไป หลายครั้งที่จินซ่านน่าที่อยู่ข้างหลังทำท่าทางตามการกระทำของสูเทียนไฮ่ และพูดย้ำคำพูดของเขา

สิ่งนี้ทำให้สูเทียนไฮ่รู้สึกปวดหัว และหลายครั้ง ๆ แทบจะอดกลั้นไว้ไม่ไหว

โชคดีที่กู้หยุนหลานพูดขัดจังหวะขึ้นมาว่า "พวกเราอยู่แถวแรก"

กู้หยุนหลานเหลือบมองไปรอบ ๆ เพื่อหาตำแหน่งแถวแรก และเธอก็เห็นว่าตำแหน่งที่นั่งของเธอมีวิวสวยมาก และมีเพียงสิบที่นั่งเท่านั้น

ซึ่งมันห่างจากแถวที่สองด้านหลังออกไปสองเมตร

มันเป็นตำแหน่งที่โดดเด่นมากที่สุดของกลุ่มผู้ชม

สูเทียนไฮ่มองไปที่กู้หยุนหลาน และจินซ่านน่า แล้วถามด้วยความสงสัยว่า "พวกคุณอยู่แถวแรกเหรอ?"

จากนั้นเขาก็ก้มดู แล้วถึงได้รู้ว่าตัวเองอยู่ในแถวที่สี่ แต่ทำไมกู้หยุนหลานถึงได้อยู่แถวแรก?

นี่มันหมายความว่าอะไร?

จากนั้น เขาก็ลองคิดดู หรือว่าผู้จัดการหลินเป็นคนจัดที่เธอให้เป็นพิเศษงั้นเหรอ?

แต่เขาจ่ายเงินเป็นสองเท่าของราคา เขาคิดว่ามันควรจะเป็นเขาที่ได้นั่งแถวแรก

แต่มันก็ไม่สำคัญหรอก เพราะเขาจะนั่งตรงไหนก็เหมือนกัน สิ่งสำคัญของเขาคือเซอร์ไพรส์ข้างหลังต่างหาก

สูเทียนไฮ่ไม่ได้มาที่นี่เพื่อดูคอนเสิร์ต ดังนั้นเขาจึงไม่ได้สนใจตำแหน่งที่นั่งของเขา

“ไม่เป็นไร พวกคุณไปนั่งเถอะ ผมนั่งอยู่ข้างหลัง เมื่อจบคอนเสิร์ตคุณไปรอผมอยู่ที่หน้าประตูนะ ผมมีเซอร์ไพรส์ให้คุณ” สูเทียนไฮ่ยิ้มอย่างเปิดเผย และเดินไปที่ที่นั่งแถวที่สี่

กู้หยุนหลานยิ้มให้เขาด้วยความเศร้าใจเล็กน้อย และพาจินซ่านน่าไปที่ที่นั่งของพวกเธอ

แถวของเธอยังคงเป็นตำแหน่งตรงกลาง!

กู้หยุนหลานรู้สึกสงสัยเล็กน้อย และถามด้วยน้ำเสียงต่ำว่า "น่าน่า เธอคิดว่าสูเทียนไฮ่เป็นคนจัดการเรื่องนี้จริง ๆ เหรอ?"

กู้หยุนหลานรู้สึกอับอาย และไม่ต้องการรับมันไว้

ในขณะนี้เอง ผู้หญิงในชุดราตรีสีดำก็เดินมา และพูดกับกู้หยุนหลานด้วยสีหน้าที่ยิ้มแย้มว่า “ขอโทษนะคะ คุณผู้หญิงกู้หรือเปล่าคะ?”

กู้หยุนหลานผงะ เธอพยักหน้า และพูดว่า "ใช่ค่ะ ฉันเอง"

“สวัสดีค่ะ ฉันเป็นผู้จัดการของที่นี่ ชื่อของฉันคือ หลินชิงหาน” หลินชิงหานกล่าวด้วยรอยยิ้ม และเหลือบมองสูเทียนไฮ่ที่อยู่ข้าง ๆ เธอ

ผู้จัดการเวียนนาคอนเสิร์ตฮอลล์?!

กู้หยุนหลานรู้สึกมึนงงเล็กน้อย และถามว่า "ผู้จัดการหลิน คุณต้องการอะไรจากฉันเหรอคะ?"

“คุณผู้หญิงกู้ถ้าสะดวก ได้โปรดมากับฉันหน่อยค่ะ” หลินชิงหานยิ้ม

กู้หยุนหลานเหลือบมองจินซ่านน่า และตอบว่า "สะดวกค่ะ"

หลังจากนั้น ดูเหมือนกู้หยุนหลานจะนึกอะไรบางอย่างออกทันใด เธอดึงการ์ดเชิญสีทองออกมาจากกระเป๋า และถามว่า “ขอโทษนะคะผู้จัดการหลิน ฉันมีเรื่องอยากจะยืนยันกับคุณหน่อย ใครเป็นคนส่งการ์ดเชิญนี้มาให้ฉันคะ?”