คุณชาย แห่ง ประตูมังกร นิยาย บท 179

หลี่โม่หรี่ตาลงเล็กน้อย เผยให้เห็นถึงความเยือกเย็น

ฉวีเทียนไห่ตัวสั่นไปทั้งตัว รู้สึกว่าหลี่โม่มีออร่าบางอย่างที่ไม่สามารถบรรยายได้

เป็นความรู้สึกที่มั่นใจมากทีเดียว

“หลี่โม่ แกคิดว่าเจ๋งมากเหรอที่รู้จักชูจงเทียนน่ะ?” ฉวีเทียนไห่เยาะเย้ยและบังคับตัวเองให้สงบลง

นี่มันต้องเป็นเรื่องโกหกแน่นอน ทำไมหลี่โม่จอมไร้ประโยชน์คนนี้ จู่ ๆ ก็แข็งแกร่งขึ้น

ฉวีเทียนไห่มีพ่อ และพ่อของเขารู้จักผู้คนมากมาย

เขาจะไม่กังวลเลยว่า หลี่โม่จะกล้าทำอะไรกับเขา!

ทว่า ต่อมาหลี่โม่ก็พูดอย่างใจเย็น “ฉวีเทียนไห่ ฉันไม่อยากเล่นงานนายหรอกนะ แต่นายชอบเล่นงานฉันทุกที่ ฉันรู้ว่านายเป็นคนวางแผนทุกอย่าง ดังนั้นถ้าฉันปล่อยนายไปล่ะก็ ฉันคงต้องขอโทษกับตัวเอง และกับกู้หยุนหลานด้วย”

สำหรับหลี่โม เขาไม่จำเป็นต้องให้เกียรติอะไรฉวีเทียนไห่ ผู้ชายคนนี้โลภอยากจะได้กู้หยุนหลานมาตลอด หลี่โม่คิดว่าต้องตักเตือนเขาสักหน่อย

ฉวีเทียนไห่หน้าซีด เขาขมวดคิ้วและเย้ยหยัน “หลี่โม่ ฉันไม่เชื่อหรอกนะ ว่าแกจะทำอะไรกับฉันได้!”

ทว่า ทันทีที่เขาพูดจบ หลี่โม่ที่นั่งอยู่บนโซฟาฝั่งตรงข้าม ก็พูดอย่างใจเย็นว่า “ที่นายอวดดีแบบนี้ ก็เพราะอำนาจพ่อของนายสินะ ได้ งั้นฉันจะทำลายมันต่อหน้านายนี่แหละ”

พูดจบ หลี่โม่ก็หยิบโทรศัพท์มือถือออกมา พร้อมกดหมายเลขของเฉียนฝู และพูดว่า “ลงมือได้เลย”

“นายน้อยครับ จัดการเรียบร้อยแล้ว” เฉียนฟูตอบทางโทรศัพท์

สุดท้าย ก็มาถึงจุดนี้จนได้

หลี่โม่จะไม่เสียใจกับเรื่องที่เขาทำ เพราะเขาไม่อนุญาตให้ใครหน้าไหนมาทำร้ายกู้หยุนหลานเช่นกัน

แผนการของฉวีเทียนไห่เมื่อคืนนี้ ไม่มีอะไรมากไปกว่าการใช้โอกาสที่จะได้ใกล้ชิดกับกู้หยุนหลาน

ดังนั้น เขาควรตายซะ!

ฉวีเทียนไห่มองดูฉากนี้และอดไม่ได้ที่จะหัวเราะ ขณะยืนชี้ไปที่หลี่โม่และพูดว่า “หลี่โม่ แกล้อเล่นฉันหรือเปล่าเนี่ย?แกคิดว่าแค่แกโทรศัพท์แค่นี้ จะสามารถโค่นพ่อฉันได้เหรอ ฝันไปเถอะ พ่อของฉันเป็นถึงประธานฉวีกรุ๊ป และเป็นสมาชิกของหอการค้าเมืองฮั่น แกรู้ไหมว่าหมายความว่ายังไง ไม่ใช่แค่นั้นนะ พ่อของฉันยังรู้จักพวกผู้นำด้วย!”

เมื่อเผชิญหน้ากับการเยาะเย้ยและการเสียดสีของฉวีเทียนไห่ หลี่โม่ยังคงไม่หวั่นไหว เขาทำเพียงมองอย่างเฉยเมย

ฉวีเทียนไห่มั่นใจเกินไปแล้ว

หลังจากหัวเราะอย่างบ้าคลั่ง ไม่ถึงนาทีโทรศัพท์มือถือของฉวีเทียนไห่ก็ดังขึ้น

เมื่อเห็นแวบแรก หน้าจอแสดงหมายเลขโทรศัพท์ว่าพ่อโทรมา!

ฉวีเทียนไห่เยาะเย้ยภูมิใจมาก เขย่าโทรศัพท์ของเขาและพูดว่า “ดูสิ แหกตาดูซะ!”

เมื่อรับสายโทรศัพท์ ฉวีเทียนไห่ก็ตอบรับ “พ่อครับ เกิดอะไรขึ้นเหรอ?”

“ฉวีเทียนไห่! แกไปยั่วโมโหใครมา แกไปยุ่งกับใครมา?!” เสียงคำรามดังขึ้นปลายสายของโทรศัพท์ ทำให้ฉวีเทียนไห่งงทันที

เกิดอะไรขึ้น?

ฉวีโฮ่วเฟิงได้ยินอย่างชัดเจน จากนั้นเสียงคำรามที่ไม่เต็มใจของฉวีโฮ่วเฟิงก็ดังมาจากปลายสายอีกด้านของโทรศัพท์ “ลูกชั่ว!”

“พ่อ? พ่อครับ!”

ฉวีเทียนไห่กังวลมาก ใบหน้าของเขาซีดเซียว หลังจากวางสายโทรศัพท์ เขาก็นั่งติดหนึบบนโซฟา

มันจบแล้ว ทุกอย่างจบลงแล้ว!

การสนับสนุนของฉวีเทียนไห่ พังทลายในเสี้ยววินาที!

เขาจะต้องเผชิญกับหนี้ของคู่ค้าหลายร้อยคน และคู่ค้าเหล่านั้นสะอาดนักเหรอ?

ไม่รู้ว่าไปมีความสัมพันธ์กับพวกใต้ดินกี่คน!

ฉวีเทียนไห่ตกใจสุดขีด ชีวิตของเขาจบลงแล้ว ทั้งชีวิตนี้ ไม่เหลืออะไรแล้ว!

โหดเหี้ยมเกินไป! หลี่โม่โหดเหี้ยมจริง ๆ !

ไม่มีทางให้หลบหนีอีกด้วย!

ในเวลานี้ หลี่โม่ลุกขึ้นอย่างสงบ และพูดอย่างเฉยเมย “ฉวีเทียนไห่i ทุกอย่างเป็นความผิดของนาย นี่เป็นบทเรียนที่ฉันให้ไว้กับนายนะ หวังว่านายจะเข้าใจ”

หลังจากนั้น หลี่โม่ก็ลุกขึ้นและจากไป

ในไม่ช้า ทุกคนก็พากันออกไปเช่นกัน